............................................................
Τέλος χρόνου...
Σε όλα τα ανοιχτά πολιτικά μέτωπα ο χρόνος τελείωσε. Οι
κοινωνικές ομάδες απορρίπτουν όλες τις κυβερνητικές προτάσεις. Οι
δανειστές επίσης, από αντίθετη όμως κατεύθυνση. Η Κομισιόν απειλεί να θέσει την Ελλάδα εκτός Σέγκεν, εάν πρώτον δεν φυλάξει τα σύνορά της και δεύτερον δεν βελτιώσει τις υποδομές φιλοξενίας.
Το χειρότερο δε είναι πως ζητάνε βελτίωση των συνθηκών κράτησης, ώστε
να επιτραπεί νομικά η εφαρμογή της συνθήκης του Δουβλίνου, δηλαδή η
επιστροφή των μεταναστών από την κεντρική Ευρώπη στην Ελλάδα, που τώρα
απαγορεύεται, λόγω των απαράδεκτων συνθηκών φιλοξενίας.
Η Μέρκελ κανονίζει με την Τουρκία το ζήτημα, χωρίς καν να ενημερώσει την
Ελλάδα, ενώ το ΝΑΤΟ παρακάμπτει οριστικά την Ελλάδα που αδρανεί και
αναλαμβάνει ως συμμαχία, μαζί με την Τουρκία φυσικά, να ελέγξει τις
μεταναστευτικές ροές. Οι έλληνες δημοσιογράφοι και πολιτικοί το μόνο που
κάνουν είναι να κατηγορούν την Τουρκία, τη Δανία, τη Σλοβενία, την
Ουγγαρία, την Αυστρία και την Γερμανία, χωρίς να αντιλαμβάνονται
ότι οι Τούρκοι και όλοι οι λοιποί ευρωπαίοι σχεδιάζουν και ενεργούν για
τα δικά τους εθνικά συμφέροντα πρωτίστως και δεν δείχνουν να έχουν
ιδιαίτερη ανησυχία για τα δικά μας.
Πέραν όλων αυτών, η διαβόητη αξιολόγηση έχει βαλτώσει, με αποτέλεσμα
να παρατηρείται μαζική φυγή κεφαλαίων και επιχειρήσεων, αφού το
οικονομικό περιβάλλον έγινε και πάλι ασταθές, εντός ενός παγκόσμιου
πλέον ασταθούς περιβάλλοντος, ενώ φόβοι υπάρχουν ακόμη και για
ανακεφαλαιοποίση εκ νέου των τραπεζών, πιθανόν με συμμετοχή και των
πελατών τους.
Πολιτική λύση
Εάν αυτά είναι τα δεδομένα, τι άλλο περιμένουμε για να αντιληφθούμε
πως πρέπει να δράσουμε; Τι σημαίνει να δράσουμε; Σημαίνει να λύσουμε
πρώτα το πολιτικό μας πρόβλημα και ακολούθως το οικονομικό. Λύση του πολιτικού προβλήματος σημαίνει σύναψη ενός νέου εθνικού κοινωνικού συμβολαίου, ανάμεσα
στο λαό και την πολιτική και επιχειρηματική ελίτ της χώρας, έτσι ώστε
να χαραχθεί ένα τακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Ένα τέτοιο σχέδιο φυσικά απαιτεί μεγάλες συναινέσεις.
Εδώ λοιπόν που έχουν φτάσει τα πράγματα, η κυβέρνηση τερμάτισε τον
χρόνο της. Ακόμη και αν περάσει το ασφαλιστικό, δεν έχει κανένα πολιτικό
περιθώριο, διότι οι συνέπειες θα είναι πολύ βαριές για όλες σχεδόν τις
κοινωνικές ομάδες. Ακόμη και αν πάρει την αξιολόγηση και όλα πάνε ομαλά,
η ελληνική οικονομία για τα επόμενα δύο χρόνια θα είναι σε πτωτική
πορεία, εφόσον όλα αυτά τα μέτρα είναι έντονα υφεσιακά. Τούτο σημαίνει
πολιτική καταστροφή για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μοιραία θα οδηγηθεί σε
εκλογές τον επόμενο χρόνο, ως πρόβατο επί σφαγήν.
Αλλά αυτό το σενάριο, της επιτυχούς αξιολόγησης είναι εντελώς
αστήρικτο. Το πιθανότερο είναι η κυβέρνηση να βρεθεί ενώπιον πλήρους
αδιαλαξίας των δανειστών, οι οποίοι με δεδομένη τη διεθνή κατάσταση και
την πολιτική ρευστότητα στην Ελλάδα, δεν πρόκειται επ' ουδενί να
υποχωρήσουν στο παραμικρό. Άρα, το πιθανότερο είναι η κυβέρνηση να
βρεθεί σε πλήρες αδιέξοδο μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες.
Προέχει λοιπόν η κοινωνική ηρεμία, που θα την φέρει μόνον μια
πολιτική και κοινωνική συμφωνία. Αγρότες, επαγγελματίες και συνταξιούχοι
πρέπει να αποδεχθούν μια νέα νέα εθνική συμφωνία, ώστε να αποφύγουμε τα
χειρότερα, μια πραγματική εθνική καταστροφή.
Και τι μέλει γενέσθαι; Όπως πάει το πράγμα, κεντροαριστερή κυβέρνηση
δεν διαφαίνεται, καθώς τα προβλήματα της χώρας είναι πλέον καθολικής
μορφής. Τίποτα δεν φαίνεται να λειτουργεί, ενώ ταυτόχρονα ακόμη και η
αίσθηση κινδύνου μοιάζει χαμένη. Ο κ. Μουζάλας δήλωσε μάλιστα πως το
κλείσιμο των συνόρων- δηλαδή η de facto έξοδος της Ελλάδας από την
Σένγκεν- είναι μια κατάσταση διαχειρίσιμη! Μα εάν, παρελπίδα, η Ελλάδα
τεθεί εκτός Σένγκεν ή ακόμη εάν κλείσουν τα βόρεια σύνορά μας,
φαντάζεται ο κ. Μουζάλας ότι η κυβέρνηση θα συνεχίζει αδιατάρακτα τη
δουλειά της;
Τελευταία προσπάθεια
Επομένως, επειδή έχουμε φτάσει σε οριακό σημείο, χωρίς ορατή πολιτική διέξοδο, το μόνο που απομένει αυτή τη στιγμή, πριν την οριστική έξοδο της Ελλάδας από την Ευρώπη, είτε de facto είτε συμφωνημένα, είναι να γίνει μια τελευταία εθνική πολιτική προσπάθεια, από το σύνολο σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων.
Αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά οικουμενική κυβέρνηση, που θα ήταν το
προτιμότερο. Μπορεί να σημαίνει και εκλογές. Ό,τι όμως και να σημαίνει,
ό,τι είναι να γίνει, πρέπει να γίνει άμεσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου