"Το πολιτικό κόστος στη «μακριά» διάρκεια" της Αννας Φραγκουδάκη ("ΤΑ ΝΕΑ", 21/7/2012 )

..............................................................

Το πολιτικό κόστος στη «μακριά» διάρκεια

 Της Αννας Φραγκουδάκη

"ΤΑ ΝΕΑ", 21/7/2012

 

 

# Η διδασκαλία της Ιστορίας πάσχει σοβαρά στο ελληνικό σχολείο. Είναι γνωστό σε όλους, αλλά υπάρχουν και έρευνες που από καιρό τεκμηριώνουν ότι τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν την Ιστορία και έτσι την αποστηθίζουν, δεν μαθαίνουν Ιστορία και είναι π.χ. ανίκανα να βάλουν τα γεγονότα σε στοιχειώδη χρονική σειρά, τέλος το τραγικότερο: οι συντριπτικά περισσότεροι μαθητές σε όλες τις βαθμίδες απεχθάνονται την Ιστορία. Οσοι το 2010 ελπίσαμε ότι κάτι επιτέλους θα γίνει, διαψευστήκαμε οικτρά.

# Η υπουργός Παιδείας της τότε ισχυρής και άρα ικανής για το μεγάλο βήμα κυβέρνησης αναγνώρισε την ανάγκη και προέβλεψε νέα Προγράμματα Σπουδών (ΠΣ) και για την Ιστορία. Η επιστημονική ομάδα ειδικών γράφει σε πρόσφατο άρθρο («Νέα Παιδεία», τχ. 142) ότι κατέθεσε το νέο ΠΣ Ιστορίας για την υποχρεωτική εκπαίδευση Απρίλιο 2011. Το υπουργείο παρέλαβε το ΠΣ και στη συνέχεια το ξέχασε. Σαν να μην είχε το ίδιο επιλέξει την ομάδα σύνταξής του, σαν να μην της το είχε ποτέ αναθέσει, δεν περιέλαβε το νέο ΠΣ Ιστορίας στην πιλοτική εφαρμογή των ΠΣ άλλων μαθημάτων, αλλά και δεν έκανε ποτέ καμία κριτική παρατήρηση.

# Τι συνέβη άραγε και η κατά γενική ομολογία αναγκαία αλλαγή στην Ιστορία θυμίζει τον μυθικό Σίσυφο; Η πιο βάσιμη υπόθεση, πολύ απαισιόδοξη γενικότερα, είναι ότι την Ιστορία την κατάπιε ο λαϊκισμός και η προτεραιότητα στο πολιτικό κόστος. Οι αρμόδιοι και ιδίως η υπουργός τής τότε ικανής να κάνει το βήμα κυβέρνησης προτίμησαν να αποφύγουν το ρίσκο να μπλεχτούν με το μάθημα της Ιστορίας.

# Η Ιστορία στο σχολείο έχει παρελθόν πολιτικού κόστους. Ετσι προτίμησαν να θυσιάσουν την αναγκαία αλλαγή για να μη βρεθούν σε μπελάδες. Επέλεξαν την πολιτικά ασφαλή επιλογή να αδιαφορήσουν για την απαράδεκτη αποτυχία της Ιστορίας στο ελληνικό σχολείο. Προτίμησαν να αποφύγουν το πολιτικό κόστος της σχολικής Ιστορίας. Να, όμως, που η Ιστορία εκδικείται και το περίφημο πολιτικό κόστος δεν το μετράει από τη μια υπουργική θητεία στην άλλη, αλλά το μετράει στη «μακριά» ιστορική διάρκεια.