Ecstacy - Keith Jarrett (youtube, 27 Μαρ 2014)

..............................................................

 Ecstacy  - Keith Jarrett

 

Δημοσιεύτηκε στις 27 Μαρ 2014

Keith Jarrett
Changeless
4 - Ecstacy

Καλήν Ανάσταση, να 'χουμε!...

............................................................

          
           Καλήν Ανάσταση, να 'χουμε!...
 

Αρκάς: Κάτι ξέρουν τα λιοντάρια...

............................................................
 

       Αρκάς: Κάτι ξέρουν τα λιοντάρια...

"Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς: Με ή χωρίς εισαγωγικά;" γράφει η Σίσσυ Βελισσαρίου, καθηγήτρια ΕΚΠΑ http://yabasta.gr, 29/04/2ο16

.................................................................

 

Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς: Με ή χωρίς εισαγωγικά;

γράφει η Σίσσυ Βελισσαρίου, καθηγήτρια ΕΚΠΑ

http://yabasta.gr, 29/04/2ο16

Κάποιοι θα έθεταν αυτήν τη φράση εντός εισαγωγικών διότι υποκριτικά και «αντιπολιτευτικά» η σύνδεση Αριστεράς και ήθους πρέπει να αποσιωπηθεί και εξοβελιστεί επειδή έχει εγγραφεί στο συλλογικό υποσυνείδητο ως το αποτέλεσμα των αγώνων και της αυτοθυσίας των αριστερών ανθρώπων στην ιστορία της Ελλάδας.  Κάποιοι άλλοι επίσης το ίδιο, αλλά για λόγους που έχουν μεγαλύτερη αξία. Αυτοί οι δεύτεροι είναι οι πολλοί που, με την «πρώτη φορά Αριστερά», είχαν προσδοκίες και ελπίδες για ένα άλλο, αριστερό ήθος στην κυβέρνηση, κάτι, που μπορεί να μην ήταν σε θέση να προσδιορίσουν με συγκεκριμένο τρόπο, σηματοδοτούσε όμως το άλλο, το διαφορετικό από τα θλιβερά και φθαρμένα πρότυπα του αστισμού. Η ειρωνεία είναι ότι ανάμεσά τους συγκαταλέγονται και οι πεπεισμένοι αντι-αριστεροί που, άθελά τους, χωρίς να έχουν συνείδηση αυτής ης  προσδοκίας τους, και αυτοί περίμεναν κάτι παρόμοιο γιατί, όπως είπαμε, ήθος και Αριστερά ταυτίζονταν στο συλλογικό υποσυνείδητο.

Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία σήμαινε μία πολυδιάστατη ανατροπή τεραστίων διαστάσεων για την ιστορία της χώρας αλλά και της Ευρώπης, από την οποίαν  όμως λανθασμένα είχαμε αφαιρέσει την ηθική διάσταση στη συνολική αποτίμησή της. Η ρήξη που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επαγγελλόταν δεν θα έπρεπε να ήταν μόνο με τα μνημόνια, την κοινωνική κατάρρευση, την απώλεια της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Όφειλε να είναι κυρίως με τον αρχηγισμό, το νεποτισμό, τη ρουσφετολογική διαχείριση, τη διαφθορά και την αλαζονεία. Εκεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε οικτρά όχι επειδή προσπάθησε να φέρει «το άλλο» και δεν τα κατάφερε αλλά επειδή δεν προσπάθησε. Απλώς το ήθος δεν υπήρχε στον οπτικό ορίζοντα της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και των πάμπολλων πέριξ. Όμως το ήθος ως πολιτική πράξη αναπόφευκτα πηγάζει από τη σχέση των ανθρώπων με την εξουσία, είναι, δηλαδή, η ενεργή και υλική αποτύπωση στην πράξη αυτών των αρετών που συγκροτούν την αριστερή διαφορετικότητα, εν ολίγοις η ανιδιοτέλεια, ηθική ανωτερότητα, σεμνότητα και η άδολη αφιέρωση στα ιδανικά της δημοκρατίας, συλλογικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Όμως όλα αυτά συγκροτούσαν ένα ανάχωμα στην αποτελεσματική άσκηση διαχείρισης των κοινών, που, κατά μία κακοχωνεμένη εκδοχή του Μακιαβέλι, πρέπει να είναι στα χέρια αμοράλ ανθρώπων του «συστήματος» διότι αυτοί ξέρουν την «πιάτσα». Έτσι οι εσωκομματικές εκκαθαρίσεις των ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ που χαρακτηρίζονταν από το ηθικό πλεονέκτημα ξεκίνησαν ήδη πολύ πριν από την άνοδό του στην εξουσία, καθοδόν  προς αυτήν.  Με τη σύνθεση της δεύτερης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, η παραπάνω ταύτιση της υποτιθέμενης αποτελεσματικότητας στη διαχείριση με την απουσία ηθικού πλεονεκτήματος απέδειξε πλήρως αυτό πού ήταν ανησυχητικό σημάδι ήδη από την πρώτη: τη σαφή πολιτική επιλογή του Μαξίμου να στελεχωθεί η κυβέρνηση είτε από original εκπροσώπους  συμφερόντων και στρωμάτων με τα οποία ήθελε να παγιώσει συμμαχίες είτε από πειθήνιους. Αποτέλεσμα να χαθεί η οργανική σχέση ήθους και Αριστεράς στα μάτια του λαού.

Επομένως, αυτό που λείπει και καλούμαστε να κάνουμε όσοι ακόμα πιστεύουμε ότι οι αριστεροί άνθρωποι πρέπει να ενσωματώνουν στην κυριολεξία το ηθικό υπόδειγμα στο χώρο τους, είναι να βγάλουμε τα εισαγωγικά από το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Πρέπει να αποδείξουμε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι μία ηθικολογική επίκληση αλλά μία βαθιά πολιτική  πράξη, η μόνη που μπορεί να δώσει ξανά ζωή στο εγχείρημα της ανασυγκρότησής της και βεβαίως στην ανάκτηση της αριστερής ηγεμονίας που δεν μπορεί παρά να είναι και ηθική.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από την εφημερίδα ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

"Ισχύει και το αντίστροφο, ε;..." από τη φίλη στο fb Xara Tzanavara (facebook, 29/4/2016)

.............................................................

       
         Ισχύει και το αντίστροφο, ε;...*

 

*Σημείωση: Δηλαδή, όσο θα έχουμε αφέντη στη γη, θα φτιάχνουμε σωτήρες εξ ουρανού...

"Ο δρόμος για την Ανάσταση περνάει από αλλού..." γράφει ο Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης(facebook, 29/4/2016)

............................................................
 

Ο δρόμος για την Ανάσταση περνάει από αλλού... 

 γράφει ο Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης(facebook, 29/4/2016)

Όσοι πολίτες δραστηριοποιούνται στο χώρο της αγοράς και δεν είναι μισθωτοί ή συνταξιούχοι ξέρουν από πρώτο χέρι, ότι η Ανάσταση είναι πολύ μακριά και δυστυχώς ο Γολγοθάς δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Θα ξεκινήσει μετά το καλοκαίρι.

Ο Γολγοθάς δεν είναι τόσο η οικονομική πολιτική, που θα ακολουθήσει αυτή η κυβέρνηση απέναντι στη μικρομεσαία και μεσαία τάξη και της οποίας έχουμε δει τα δείγματα γραφής. Είναι η παντελής απουσία οποιασδήποτε πρόβλεψης, οποιουδήποτε προγράμματος πολιτικής , που να στοχεύει σε ανάκαμψη της οικονομίας παραγωγής και κατανάλωσης. Να στοχεύει σε διέξοδο.

Κι αυτό θα προστεθεί πάνω στην υποχώρηση της αγοραστικής δυνατότητας των Ελλήνων και της δυνατότητάς τους να ανταποκριθούν ακόμα και στις υποχρεώσεις τους απέναντι στις τράπεζες, με τα νέα φορολογικά και συνταξιοδοτικά μέτρα της κυβέρνησης. Τα λεγόμενα κόκκινα δάνεια θα πολλαπλασιαστούν.

Το λέω, επειδή η καθημερινή ειδησεογραφία και παραφιλολογία εστιάζει σχεδόν αποκλειστικά στη θεατρική παράσταση, που παίζεται μεταξύ δανειστών και κυβέρνησης, στο έργο «υπογράψτε και εφαρμόστε αυτά που έχετε συμφωνήσει από τον Σεπτέμβριο» «να υπογράψουμε, αλλά καθήστε να κάνουμε ότι αντιδρούμε μη χάσουμε και τους ψηφοφόρους μας».

Όσοι δεν έχουν εμπεδώσει ακόμα αυτό το σκηνικό δεν έχουν παρά να ανατρέξουν στα συμφωνημένα μνημόνια για να δουν με τα ίδια τους τα μάτια τι έχει συμφωνηθεί, τι έχει δρομολογηθεί, τι νομοθετείται και τι υποχρεώσεις αναλαμβάνει η κυβέρνηση για το μέλλον.

Όπως έγραψα και χτές σ αυτήν εδώ τη στήλη, αυτή η κυβέρνηση, εκτός μεγάλου απροόπτου, δεν πρόκειται να κουνηθεί από τη θέση της. Δεν ενδιαφέρεται ούτε για την ιδεολογία, με την οποία οι πράξεις της παίζουν γροθιές, ούτε για τη χώρα, την οποία δεν διστάζει να υποβαθμίζει και στα τέσσερα επίπεδα, προκειμένου να βρίσκεται απλώς στην εξουσία. Στο οικονομικό, το διπλωματικό, το πολιτιστικό, το τεχνολογικό.

Είναι τόσο σημαντικό να είναι στην εξουσία; Θα αναρωτηθεί κανείς. Γιαυτούς τους ανθρώπους ναι. Έρχονται στην πλειοψηφία τους από το πουθενά, χωρίς καμιά καταξίωση και με τα διεθνή στάνταρντ αξιόλογη προϊστορία στην οικονομία, τον πολιτισμό ( με ελάχιστες εξαιρέσεις), τις επιστήμες, την τεχνολογία, τη διπλωματία.

Δεν έχουν καμμία σχέση με την ιστορική αριστερά, που στέγαζε σχεδόν όλη την ελληνική διανόηση και τέχνη και ένα μεγάλο κομμάτι της επιστήμης. Δεν έχουν καμία σχέση με την ιστορική αριστερά, που ήταν δακτυλοδεικτούμενη για την εντιμότητα των μελών της. Αυτή, είναι η πρώτη ίσως σε παγκόσμιο επίπεδο αριστερά, που δεν έχει ούτε έναν σημαντικό διανοούμενο! Ίσως μόνο έναν!

Αν θέλει κανείς να ξέρει τι γίνεται και τι είναι πιθανό να γίνει, πρέπει να ξέρει το τοπίο και τις αιτίες. Τους ανθρώπους, τις αιτίες τους και τα όρια τους. Τις ανάγκες τους. Επειδή, οι δικές τους ανάγκες έχουν άμεση επίπτωση στη δική μας ζωή.

Ο Γολγοθάς, λοιπόν δεν έχει αρχίσει ακόμη, γιατί δεν έχει γκρεμιστεί ολοκληρωτικά η αγοραστική ικανότητα των εργαζόμενων και των συνταξιούχων και δεν έχει ακόμα γκρεμιστεί ολοκληρωτικά η πιστοληπτική ικανότητα των επιχειρήσεων, που καταφέρνουν να επιζούν.

Αυτές οι δυο ικανότητες, όμως, πρόκειται να πληγούν σφόδρα από τους επόμενους μήνες και μετά εξ αιτίας και του φορολογικού νομοσχεδίου, που επιβαρύνει δυσβάσταχτα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους ελεύθερους επαγγελματίες, αλλά και της αδυναμίας των ελληνικών τραπεζών να χρηματοδοτήσουν την αγορά, επειδή οι ίδιες είναι στην πραγματικότητα τιναγμένες στον αέρα, με ελάχιστη αξία, που μπορεί κανείς να τη μετρήσει από το χρηματιστήριο, το πλήθος των χορηγούμενων δάνειων, το ύψος των καταθέσεων, την έκθεση στο δικό τους δανεισμό, την απροθυμία των πολλών ξένων να συμμετάσχουν σ αυτές και ένα σωρό άλλα μεγέθη.

Η ανάπτυξη βρίσκεται στα χέρια του κ Σταθάκη, του κ Σκουρλέτη, του κ Δρίτσα, του κ Τσακαλώτου και του κ Τσίπρα, οι οποίοι δεν έχουν ιδέα τι είναι ανάπτυξη και πώς επιτυγχάνεται, δεν έχουν ούτε εργατοώρα ανάμιξης στο θέμα και επιπλέον: δεν πιστεύουν σ αυτήν!!
Καλά τα λες, θα πουν μερικοί. Έχεις καμμία πρόταση; Καμμία λύση;

Η απάντησή μου είναι ότι δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Πολύ περισσότερο δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις σε δύσκολα προβλήματα. Επειδή το ελληνικό πρόβλημα περιλαμβάνει μερικούς καθοριστικούς παράγοντες, που είναι περισσότερο μέρος του προβλήματος παρά της λύσης. Και οι παράγοντες αυτοί είναι: ο λαός, τα κόμματα, η δημόσια διοίκηση, η επιχειρηματικότητα χωρίς εθνική συνείδηση.

Ο λαός, αποκοιμισμένος από την εύκολη ευημερία 20 ετών, την απαξίωση της μόρφωσης εδώ και 30 χρόνια και την κυρίαρχη νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας έχει διαφθαρεί σε μεγάλο κομμάτι του σ αυτές τις νοοτροπίες και έχει απονευρωθεί. Αντί να είναι λαός πολιτών έχει γίνει λαός οπαδών και λαός απαιτήσεων χωρίς υποχρεώσεις. Δεν είναι ικανός ούτε καν για εξέγερση. Το απέδειξε στις πλατείες.

Οι συνδικαλιστικοί του εκπρόσωποι έχουν γίνει εδώ και χρόνια τροχοπέδη στη λειτουργία κάθε εργασίας, είτε πρόκειται για το δημόσιο είτε για τον ιδιωτικό τομέα, φροντίζοντας αποκλειστικά για τη διαιώνιση της καρέκλας τους αντί για την πρόοδο των εργαζομένων.

Τα κόμματα, οι κυρίως υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση είναι ιδία και απαράλλακτα σε δομή, νοοτροπία, φρασεολογία, υποσχεσιολογία, διαπλοκή με ψηφοφόρους και επιχειρηματίες. Κόμματα, που στα βωμό της ψηφοθηρίας και της εξουσιολαγνειας, δρουν σε βάρος της χώρας και της κοινωνικής συνοχής και ευημερίας. Τα ίδια πρόσωπα αναπαράγονται και αναπαράγουν τα ίδια λόγια, τις ίδιες υποσχέσεις, τις ίδιες εξαγγελίες. Χαϊδεύοντας πάντα τα αυτιά του λαού.

Η δημόσια διοίκηση έχει μείνει στην εποχή της λειτουργίας προς όφελος των μελών της περισσότερο παρά προς όφελος των πολιτών. Λειτουργεί σε βάρος των συμφερόντων των πολιτών και σε δημοσιονομικό και σε λειτουργικό επίπεδο. Είναι ακόμα μια χοάνη του κομματικού πελατειακού συστήματος.

Ένα μέρος της μεγάλης επιχειρηματικότητας, κολλημένο πάνω στο κομματικό παιχνίδι απ όπου αντλεί νόμους και κεφάλαια και δουλειές και προνομία, αφού έτσι γίνεται στη χώρα το παιχνίδι, δεν αναπτύσσεται υπέρ της οικονομίας προς τα κάτω και οριζοντίως, με αποτέλεσμα να πνίγει κάθε συγγενή, ή όχι, καθαρή επιχειρηματική προσπάθεια και η χώρα να βρίσκεται σε νηπιακή κατάσταση σε σχέση με την τεχνολογική και βιοτεχνική και βιομηχανική πρόοδο της δύσης.

Αυτό είναι το τοπίο, μέσα στο οποίο κινείται η χώρα παραμονές της Ανάστασης, αλλά όχι και παραμονές της ανάστασης του λαού, όπως θέλει να τον κοροϊδεύει ο πρωθυπουργός, που ζήλεψε τη δημοφιλία του Ανδρέα Παπανδρέου στο λαϊκισμό, καταφέρνοντας απλώς να είναι κακέκτυπό του και σαυτό.

Κι αυτό το τοπίο δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν αλλάξει κάποια απο τις βασικές παραμέτρους του ή, και αυτό φοβάμαι οτι θα γίνει, αν δεν καταστραφεί οικονομικά και κοινωνικά η χώρα. Επειδή

1. και τα μέτρα είναι ατελέσφορα αφού πλήττουν τη βάση της οικονομίας, που είναι η κατανάλωση και η επιχειρηματικότητα της μεσαίας τάξης

2. και η κυβέρνηση είναι ανίκανη να εφαρμόσει ένα οποιοδήποτε οικονομικό πρόγραμμα, αφού ό,τι έχει για πρόγραμμα είναι αποκύημα φαντασίας κομματικών συγκεντρώσεων

3. και το σκληρό νόμισμα δεν επιτρέπει τις ριζικές λύσεις, που η κεϋνσιανή, αλλα και η κοινη οικονομικη λογική και πρακτική έχει για διεξόδους

4. και η Ευρώπη δεν λειτουργεί σαν μία ενιαία οντότητα όπως οι ΗΠΑ, που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα στις πολιτείες τους σαν μιά οντότητα, μιά χώρα, αντι με καλβινιστικές ανταγωνιστικές λογικές. Αν αυτές έχουν σχέση με τη λογική!

Μ αυτά τα πραγματικά δεδομένα, τα χειρότερα έρχονται και ο δρόμος πρός τη σταύρωση θα είναι μακρύς και βασανιστικός. Επειδή ο μόνος που μπορεί να σώσει τον εαυτό του είναι ο λαός. Αλλά, για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να τον δεί στόν καθρέφτη. Και να αποφασίσει: Θέλει να είναι κυρίαρχος στον τόπο του ή να είναι ένας υπήκοος, που θα του φταίνε πάντα οι άλλοι, στους οποίους θα είναι φόρου υποτελης. Θέλει να υποφέρει τρέχοντας πίσω απ όποιον του τάζει τις εύκολες λύσεις ή θέλει να σταθεί στα πόδια του, αφού πάρει τό δρόμο της πραγματικά σκληρής προσπάθειας.

Εύκολες λύσεις στη ζωή δεν υπάρχουν. Ο δρόμος για την ανάσταση είναι ένας. Μακάρι να τον δει και να τον πάρει.

Καλή Ανάσταση

"Θρήνος για τον Ξένο" (http://an-teiresias.blogspot.gr, Τετάρτη, 25 Νοεμβρίου 2015)

...........................................................
 

http://an-teiresias.blogspot.gr, Τετάρτη, 25 Νοεμβρίου 2015

Θρήνος για τον Ξένο 

 

 

Ξένε μες τα σεντόνια μου στο μνήμα μου σε βάζω

Ξένος δεν ήσουνα για με και στη καρδιά σπαράζω

Ξένος κι εγώ απ' άποψη σε τούτη την πατρίδα

Το πως σ' αποξενώσανε οι πατριώτες είδα

Στα ξένα πήγες Ξένε μου παιδί κυνηγημένων

Σε ξένα ξαναγύρισες ως Ξένος παραμένων

Σαν έχεις μάτια να θωρείς και νου να λογικεύεις

ξέρεις τα ξένα είναι παντού, πατρίδες μη γυρεύεις

Ξένε ξερό ήταν το ψωμί, ξινο και το κρασί σου

Πέτρες το μαξιλάρι σου να γείρει η κεφαλή σου

Κι ακόμα πάνω στο Σταυρό για το στερνό ταξίδι

Οι ντόπιοι αντί για το νερό σου επροσφέραν ξύδι

Όπως κι εσύ έτσι κι εγώ δε γεύτηκα τα χάδια

από γυναίκα ή παιδιά, η αγκαλιά μου άδεια

μόνο φιλι που έδωσα ήταν στο πρόσωπό σου

την ώρα που σε σκέπαζα μέσα στο φέρετρό σου 
-

(Εμπνευσμένο από τις βάρβαρες μέρες μας, βασισμένο στον υπέροχο Επιτάφιο θρήνο όπου ο Ιωσήφ της Αριμαθαίας παρακαλεί τον Πόντιο Πιλάτο να του δώσει το σώμα του Ιησού και του λέει:

"δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸ ξένον·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδεν ξενίζειν τοὺς πτωχούς τε καὶ ξένους·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν Ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλῖναι"

Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ από τα "Κρυμμένα" ποιήματα του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη (1863 -1933)

............................................................

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης 
(1863 - 1933) 
 

Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ
 
Την δύσκολη ζωή μου ασφαλή να κάνω
εγώ στην Τράπεζα του Μέλλοντος επάνω
πολύ ολίγα συναλλάγματα θα βγάλω.

        Κεφάλαια μεγάλ’ αν έχει αμφιβάλλω.
Κι άρχισα να φοβούμαι μη στην πρώτη κρισι
εξαφνικά τας πληρωμάς της σταματήσει.

Έτσι!...

..............................................................

 

                                   Έτσι!...

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ (youtube, 30 Νοε 2013)

...........................................................

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ

Το φεγγάρι δεν έχει φλόγες μα τις έχεις εσύ
Εκείνο είναι ντυμένο στο ασήμι
κι εσύ είσαι χρυσή
Το φεγγάρι σκορπάει το φώς του,
το φεγγάρι σκορπάει το φως του
μα εσύ το δίνεις .
Το Φεγγάρι λάμπει στον ουρανό
κι εσύ λάμπεις στην γη
είσαι γυναίκα με ομορφιά που δεν την έχει καμία
και λάμπεις και φωτίζεις
σαν μακρινό φανάρι
σαν την βαρκούλα που θαλασσοπνίγεται.
Στον κόρφο σου ένα πουλί ξεχειμωνιάζει
στο στόμα σου ένα δεντρί ριζώνει
όμορφα που είσαι πλασμένη
όμορφα που είσαι πλασμένη
σε ζωή αιώνια
Τα δέντρα τα ξερά από σένα ανθίζουν
τα δέντρα τα ξερά από σένα ανθίζουν

Δημοσιεύτηκε στις 30 Νοε 2013

 

Το βίντεο είναι από την ταινία των αδελφών Ταβιάνι "ΧΑΟΣ"

Είμαι λοιπόν, γιος του Χάους. Και όχι αλληγορικά, μα στην πραγματικότητα, αφού γεννήθηκα κοντά σ' ένα πυκνό δάσος που οι κάτοικοι του Τζιρζέντι το ονομάζουν Καβούζου, παραφθορά της αρχαίας ελληνικής λέξης Χάος.
ΛΟΥΙΤΖΙ ΠΙΡΑΝΤΕΛΛΟ

Το 1984 οι αδελφοί Ταβιάνι γύρισαν το «Χάος», μια σπονδυλωτή ταινία που το σενάριό της βασίστηκε σε διηγήματα του Λουϊτζι Πιραντέλλο.
Με φόντο την Σικελία των αρχών του 20ου αιώνα ο νομπελίστας συγγραφέας βυθίζεται στο χάος της ανθρώπινης ψυχής, με τρόπο άλλοτε δραματικό, κι άλλοτε ανάλαφρο, σχεδόν φαρσικό που πίσω του όμως ενεδρεύει το τραγικό.

Η τρίτη ιστορία, DEL MAL DI LUNA «Ο Φεγγαροχτυπημένος», είναι μια αφήγηση γεμάτη ποίηση, λυρισμό αλλά και τρόμο που μιλά για τον έρωτα και για την επίδραση της φύσης στον ανθρώπινο νου. Πρωταγωνιστεί ένα νιόπαντρο ζευγάρι χωρικών που η ζωή του αναστατώνεται όταν η γυναίκα ανακαλύπτει ότι ο άντρας της κάθε πανσέληνο παθαίνει επιληπτικές κρίσεις.

Οι εικόνες της ταινίας είναι ντυμένες μουσικά από τον Νίκολα Πιοβάνι.

"Μερικες φορες οι παραιτησεις γινονται αποδεκτές..." γράφει ο Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης (www/facebook, 28/4/2016)

.............................................................

Μερικες φορες οι παραιτησεις γινονται αποδεκτές...

 γράφει ο Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης (www/facebook, 28/4/2016)

Πολίτες και πολιτικοί ζουν τα τελευταία 24ωρα με την αγωνία αν η κυβέρνηση θα έρθει τελικά σε συμφωνία με τους δανειστές για τον τρόπο που θα εφαρμόσει το τέταρτο, μεταχρονολογημένο, μνημόνιο και όχι για το αν θα το εφαρμόσει. Αυτό, που είναι και το μείζον για την τσέπη του λαού έχει λυθεί ! Η ίδια η κυβέρνηση δηλώνει ότι έχει συμφωνήσει στην εφαρμογή του.

Ο κουρνιαχτός, λοιπόν σηκώνεται για το αν θα περάσει με νόμο την υποχρέωση αυτή, όπως ζητάει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ή όχι, όπως ζητάει η κυβέρνηση.

Αν δεν ξέραμε τους ανθρώπους και τον τρόπο που πολιτεύονται θα λέγαμε ότι το θέμα είναι μείζον. Επειδή, στενά νομικά και ευρέως αυτοκυριαρχικά δεν μπορείς να δεσμεύσεις τις επόμενες κυβερνήσεις, επομένως το πολίτικο σύστημα, τη λαϊκή βούληση, τη λαϊκή κυριαρχία, και να τους στερήσεις το δικαίωμα να ακολουθούσουν άλλες πολιτικές. Το είπε μέχρι και ο Γιουνκέρ, που συνήθως παίζει καλά το ρολό του καλού χωροφύλακα.

Ενώ λοιπόν αυτή είναι η «ωραία κοιμώμενη του κράτους δικαίου», ελληνικού και παγκόσμιου, στην πράξη τα πράγματα δείχνουν όλη την υποκρισία κυρίως της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και των δανειστών. Υποκρισία, επειδή τα μνημόνια, που έχουν υπογράφει ήδη από το 2010 δεσμεύουν νομικά ως νομοι του κράτους και τις επόμενες κυβερνήσεις, σε βάθος τουλάχιστον δεκαετίας από τώρα!

Επομένως, για να εκφραστεί η λαϊκή βούληση ελευθέρα και ανεξάρτητα, συμφώνα με τις Συνταγματικές προβλέψεις, θα πρέπει είτε να ακολουθεί τους ήδη υπογεγραμμένους νομούς – μνημόνια, είτε να εξεγερθεί επαναστατικά, να σκίσει πραγματικά τα μνημόνια, να κάνει στάση πληρωμών και λοιπά και λοιπά.

Αυτά τα απλά κάνει ότι δεν τα ξέρει η κυβέρνηση, η όποια εφαρμόζει και θέλει να συνεχίσει, όπως λέει, να εφαρμόζει τα μνημόνια, αλλά ταυτόχρονα θέλει να παίζει και το ρολό του επαναστάτη για να κρατήσει μια εκλογική βάση, με την όποια να πορευτεί τώρα και στο μέλλον. Αν δεν παραστήσει τον επαναστάτη τι διάφορα θα έχει με τα κόμματα που κυβέρνησαν;

Αυτή η «πρώτη φορά αριστερά», λοιπόν, έχει δεσμεύσει, όπως και οι προηγούμενες τις μελλοντικές κυβερνήσεις και επομένως έχει υποθήκευση τη βούληση του λάου νομικά, με τη βούλα της Βουλής, έχοντας δεχτεί την παράταση του μνημονίου πέρυσι τον Φεβρουάριο, έχει δεσμευτεί για μνημόνιο τον Ιούλιο, με πρόβλεψη για ρήτρα αποτελεσματικότητας, και έχει υπογράψει και τρίτο μνημόνιο τον Σεπτέμβριο, ενώ έχει συμφωνήσει τώρα με τους δανειστές και φέρνει νομοθετικά όλα τα μετρά, που θα φτωχοποιήσουν το λαό για δεκαετίες. Επειδή, στον μόνο τομέα που μπορεί να σώσει τη χωρά, την ανάπτυξη, δεν έχει καμμία πρόβλεψη!

Στο ερώτημα, λοιπόν, πολιτών και πολιτικών τι πρόκειται να κάνει τώρα αυτή η κυβέρνηση, η απάντηση μοιάζει αυτονόητη: Θα συμφωνήσει σε όλα, γιατί η μόνη διαπραγματευτική της δύναμη (αν την πεις δύναμη) είναι η απειλή παραίτησης της! Απ όσα έχει συμφωνήσει, που καμία άλλη, όχι απλώς αριστερή, κυβέρνηση δεν έχει τολμήσει, είναι φανερό, ότι ο κ Τσίπας δεν έχει φύγει από το 4% για να ξαναγυρίσει εκεί εύκολα. Δεν θα φύγει αν δεν έχει εξασφαλίσει ότι θα επιστρέψει. Και αυτός και οι γύρω του.

Αλλά, ότι θα παραιτηθεί λέει και ξαναλεει όπου μπορεί έξω από δω, καθώς άλλο όπλο δεν έχει. Ούτε οικονομικό ούτε κυριαρχίας. Τα έχει ξεπουλήσει κι αυτός, όπως και οι προηγούμενοι με τις κομματοδουλες πολιτικές τους, προκειμένου να σώσουν τους πραιτωριανούς της διεφθαρμένα κρατικοδίαιτης υπόστασης τους. Αυτές είναι και οι μόνες αντιστάσεις που φέρνουν στους δανειστές οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Δεν θέλουν ένα κράτος στην υπηρεσία του πολίτη. Το θέλουν στην υπηρεσία του κόμματος.

Η κυβέρνηση είναι παγιδευμένη και όμηρος της υπόστασης της και της ρητορικής της. Θέλει να κυβερνά με μνημόνια και να πουλάει στο λαό ότι είναι και αριστερή. Ε, δε γίνεται.

"Όταν το Μαξίμου διαφημίζει τα μνημονια!..." γράφει ο Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης (www.facebook, 27/4/2016)

...........................................................
 

Όταν το Μαξίμου διαφημίζει τα μνημονια!...

γράφει ο Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης (www.facebook, 27/4/2016)

 

 

Τις τελευταίες ημέρες το γραφείο προπαγάνδας του Μεγάρου Μαξίμου έχει πλημμυρίσει το διαδίκτυο με πινακάκια.
Σ αυτά, ο αρμόδιος υπουργός και οι συνεργάτες του, με βάση στοιχεία της Eurostat και της ελληνικής Αρχής, προσπαθούν να δείξουν σε όποιον δεν έχει ιδέα από την πραγματικότητα ή σε όποιον έχει ανάγκη να ζει σε έναν φαντασιακό κόσμο, ότι η οικονομική καταστροφή στη χώρα έχει προκληθεί σχεδόν καθ ολοκληρίαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ενώ η σημερινή, μέσω μνημονίων, έχει επιβαρύνει στο ελάχιστο την οικονομία και τους πολίτες.

Η αλήθεια είναι ότι η πλήρης απραξία της κυβέρνησης σε σχεδόν όλους τους τομείς, εκτός από εκείνους που υποχρεώθηκε λόγω των μνημονιακών προβλέψεων να δράσει, αποβαίνει περισσότερο σε όφελος των πολιτών αν πάρει κανείς υπ όψιν του την παντελή ανικανότητα του συνόλου σχεδόν των μελών της να διοικήσουν, να προγραμματίσουν και να προνοήσουν υπέρ του λαού!
Στα σοβαρά, όμως, και άσχετα με την ουσία των αστείων πινάκων, που προσπαθούν να κάνουν το μαύρο άσπρο με τους αριθμούς της ελληνικής οικονομίας, προκαλεί τουλάχιστον εντύπωση πώς μια κυβέρνηση που θέλει να λέγεται αριστερή, συγκρίνει τη δική της «αριστερή» πολιτική με εκείνη, που ασκούν κυβερνήσεις καπιταλιστικές και οι οποίες από την τοποθέτησή τους εξ αρχής αποδέχονται τους όρους του καπιταλισμού και της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς.
Το αστείο με τα πινακάκια του Μαξίμου έγκειται στο ότι ο υπουργός προπαγάνδας και οι συνεργάτες του θέλουν να δείξουν στο λαό, ότι εκείνοι εφαρμόζουν καλύτερα τα μνημόνια, τον καπιταλισμό και τους νόμους της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς από τους προκατόχους τους!
Επιπλέον, αν δεχτούμε τα πινακάκια ως αξιόπιστα τότε αξίζουν εύσημα στην κατά δήλωσή της αριστερή κυβέρνηση για τις καπιταλιστικές της πρακτικές. Αν όχι, απλώς έχουμε να κάνουμε με ευτυχία των αριθμών και δυστυχία των ανθρώπων, κατά τη γνωστή φράση του Γεωργίου Παπανδρέου του πρεσβύτερου. Ο νεώτερος στερείται, εκτός των άλλων, και τέτοιου πνεύματος.
Τα πινακάκια του υπουργείου προπαγάνδας, όμως, μαρτυρούν αυτό που πολλοί δεν θέλουν να δούν και που είναι φανερό σε κάθε κίνηση αυτής της κυβέρνησης: Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει σχέση με καμιά ιδεολογία αριστεράς. Δεν μπορείς να λέγεσαι αριστερός εφαρμόζοντας δεξιές ή φιλελεύθερες πολιτικές. Δεν σε υποχρέωσε κανείς, εσύ έριξες μια συντηρητική κυβέρνηση για να κυβερνήσεις, υποτίθεται αριστερά. Δεν σ αρέσει το τοπίο; Έκανες λάθος; Παραιτήσου αξιοπρεπώς και μην ξεφτιλίζεις τις ιδέες, που δεν σου ανήκουν.
Αυτοί, που είναι στην κυβέρνηση, λοιπόν, ενδιαφέρονται μόνο να κυβερνήσουν. Με οποιονδήποτε τρόπο. Και θα κάνουν τα πάντα για να μείνουν. Αυτό θα πρέπει να το έχουν κατά νου οι δημοκρατικοί πολίτες. Γιατί η κυβέρνηση μπορεί να πολιτεύεται με πινακάκια. Αλλά δεν ξέρει ότι ο λαός πολιτεύεται με μαύρα κατάστιχα.

ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ μεταφρασμένο ελεύθερα από τον φίλο στο fb και ποιητή Πάνο Σταθόγιαννη (facebook, 26/4/2016)

.............................................................
  

      ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ

Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,

την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,

οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει.

Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας,

ζοφώδης τε και ασέληνος ερως της αμαρτίας.

Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων,

ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ,

κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας,

ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει.

Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας,

αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις,

ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ώσιν ηχηθείσα,

τω φόβω εκρύβη.

Αμαρτιών μου τα πλήθη

και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει,

ψυχοσώστα Σωτήρ μου;

Μη με την σήν δούλην παρίδης,

                              Ο αμέτρητον έχων το έλεος. 

ΤΟ ΤΡΟΠΑΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ


Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε τόσες αμαρτίες,
σαν ένιωσε θεός πως ήσουν, γίνηκε μυροφόρα κι ήρθε
το σώμα σου ν’ αλείψει με μυρωδικά, προτού το πάρει ο τάφος,
και σπάραζε, η έρμη, κι έλεγε: Αλίμονο, σαν νύχτα απλώνει μέσα μου
ακολασίας οίστρος, σκοτάδι αφέγγαρο της αμαρτίας ο έρωτας.
Όμως εσύ, που παίρνεις θαλασσόνερο και σύννεφο το κάνεις,
δέξου και των δικών μου των δακρύων τις πηγές.
Σκύψε ν’ ακούσεις την καρδιά μου πώς στενάζει,
εσύ, ο που χαμήλωσες τον ουρανό, να σαρκωθείς κοντά μας.
Φιλιά θ’ απλώσω στ’ άχραντα σου πόδια,
θα τα σκουπίσω ύστερα με των μαλλιών μου τα πλοκάμια
– τα πόδια αυτά που η Εύα τ’ άκουσε να περπατούν στο δείλι
και σκιάχτηκε βαθιά, και κρύφτηκε.
Τα πλήθη των αμαρτιών μου και τις αβύσσους των κριμάτων σου
ποιος είναι αυτός που θα εξιχνιάσει, Σωτήρα της ψυχής μου;
Όμως εσύ, που δεν μετριέται το έλεός σου, τη δούλη σου την ταπεινή
μην την καταφρονέσεις.

/Ελεύθερη απόδοση του τροπαρίου της μοναχής Κασσιανής (ή Κασσίας), 9ος αιώνας μ.Χ./ από τον Πάνο Σταθόγιαννη

ANTI ΚΑΛΗΜΕΡΑΣ... από τη φίλη στο fb Χρύσα Κακατσάκη (facebook, 9/4/2016)

.............................................................

                                    ANTI ΚΑΛΗΜΕΡΑΣ
 

                                             Nυν ή αεί;
                                                   αεί
                                         αυτόν ή άλλον;
                                                 αυτόν
                                         εσένα ή άλλον;
                                                 εσένα
                                   το άλφα ή το ωμέγα;
                                               το άλφα
                                την εκκίνηση ή την άφιξη;
                                            την εκκίνηση
                                  την χαράν ή την λύπην;
                                               την χαρά
                                  την λύπην ή την ανίαν;
                                                την λύπη
                                τον άνθρωπο ή τον πόθο;
                                                τον πόθο
                                 τον πόλεμο ή την ειρήνη;
                                             την ειρήνη
                                   ν’ αγαπιέσαι ή ν’ αγαπάς;
                                                ν’ αγαπώ

 
Ν. Εγγονόπουλος, Το γλωσσάριο των ανθέων
Φωτό: P. Fornasetti

Μπάστερ Κίτον : Χαιρετώ σας και φιλώ σας!...

................................................................

 Μπάστερ Κίτον : Χαιρετώ σας 

                                            και φιλώ σας!...

Εικόν' αχειροποίητη (Αλ.Παπαδιαμάντης) - Ορφέας Περίδης (youtube, 9 Μαρ 2012)

.............................................................



 Εικόν' αχειροποίητη (Αλ.Παπαδιαμάντης) 

 Ορφέας Περίδης 

Δημοσιεύτηκε στις 9 Μαρ 2012

Στίχοι: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Μουσική: Ορφέας Περίδης
Πρώτη εκτέλεση: Ορφέας Περίδης


Eικόν' αχειροποίητη, που στην καρδιά μου σ' είχα,
κ' είχα για μόνο φυλαχτό μια της κορφής σου τρίχα.

Oνείρατα στον ύπνο μου μαυροφτερουγιασμένα,
σαν περιστέρι στη σπηλιά μ' ετάραξαν για σένα.

Τ' αηδόνια αυτά που κελαηδούν μου φαίνονται να κλαίνε
κίνδυνο, μαύρο σύννεφο, οι μάγισσες μου λένε.

Kίνδυνο, μαύρο σύννεφο, οι μάγισσες μου λένε·
τ' αηδόνια αυτά που κελαδούν μου φαίνονται να κλαίνε.

Να σε χαρεί κι η άνοιξη μαζί με τα λουλούδια
όπου 'ναι σαν αμέτρητα ζωγραφιστά τραγούδια.

Συ στο σκολειό δεν έμαθες να γράφης ραβασάκια·
στα χείλη σου τα ρόδινα πού τά 'βρες τα φαρμάκια;

Στα μάτια τα ψιχαλιστά πόχ' έρωτας καρτέρι,
πόσο μεθύσι μέθυσα ένας Θεός το ξέρει.

Τη χάρη σου τη σπλαχνική μη μ' αρνηστείς αρνί μου
αγάπη μου αιώνια αγάπη μου στερνή μου
 


Ηχογράφηση από το στούντιο Ε της Ελληνικής Ραδιοφωνίας
από το αφιέρωμα στον Ορφέα Περίδη στις 8 Μαρτίου 2012.

Αλτάν : Για μια νέα πορεία της χώρας...

...............................................................
 

Αλτάν : Για μια νέα πορεία της χώρας...