Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

"Μοντέρνο ερείπιο επί παλαιού" της Αννας Δαμιανίδη ("ΤΑ ΝΕΑ", 17/3/2011)




 Μοντέρνο ερείπιο επί παλαιού

ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ∆ΑΜΙΑΝΙ∆Η
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ" 17 Μαρτίου 2011

Η ξαφνική λιακάδα υποδέχεται τους τουρίστες και τους κάνει να µετανιώνουν για τα χειµωνιάτικα ρούχα που πήρανε. Κατεβαίνοντας στη Μητροπόλεως, το παλιό υπουργείο Παιδείας δηµιουργεί ένα κοµµάτι ανήλιαγο και κρύο στο πεζοδρόµιο. Προσέχουν το εκκλησάκι στη στοά. Με κοιτάνε ερωτηµατικά. Μου αρέσει να δείχνω την Αθήνα σε ξένους φίλους, αλλά όλο και συχνότερα καταπίνω τη γλώσσα µου. Μακάρι να µη χρειαζόταν να εξηγώ τόσο πολλά. Αυτό το τεράστιο κτίριο είναι παρατηµένο εδώ και κάµποσο καιρό. Η είσοδος φραγµένη µε σανίδες σαν χωριάτικη αποθήκη. Τα µαγαζιά ξενοίκιαστα, τα τζάµια τους γεµάτα σκόνη. Και το ζουληγµένο εκκλησάκι να θυµίζει τη βουλιµία των οικοπεδούχων για τετραγωνικά. Κανείς δεν θέλει, διαβάζω αργότερα, να νοικιάσει αυτό το κτίριο. Ανήκει στην Εκκλησία της Ελλάδος. Αυτή είναι ο ιδιοκτήτης που αποφάσισε να πλακώσει το παλιό εκκλησάκι µε τη µοντέρνα αξιοποίηση εκείνη τη δεκαετία του ‘50. Ισως κάποιος άλλος ιδιοκτήτης να ήταν πιο ευλαβής. Να έλεγε, ας χάσω µερικά τετραγωνικά, να φαίνεται ο ναΐσκος. Αλλά η ίδια η Εκκλησία δεν είχε να δώσει λόγο σε κανέναν, ούτε στον ίδιο τον εαυτό της. Οπου έχει οικόπεδα και τα χτίζει, τα εξαντλεί τα τετραγωνικά του ΓΟΚ. Το κτίριο λοιπόν σχεδιάστηκε µε βασικό στόχο να αξιοποιήσει τα τετραγωνικά. Μαγικά τετραγωνικά των οικοπέδων που γεννάνε νέα τετραγωνικά των διαµερισµάτων, που γεννάνε χρήµα διαρκές στο διηνεκές. Τι να σου κάνει η αρχαία ευλάβεια µπροστά στη νέα αυτή µαγεία; Κατά τα άλλα, ο αρχιτέκτονας ήταν πολύ καλός, το κτίριο είναι αξιόλογο, µην το βλέπετε έτσι. Αλλά πώς να το δείτε; Από πού να το δείτε, έτσι που είναι χωµένο στον δρόµο, ο οποίος κανονικά δεν σηκώνει τέτοιο όγκο, όχι γι’ αυτούς που επιθυµούν να κοιτούν. Πάµε παρακάτω και γρήγορα. Οι τουρίστες της Αθήνας καλά θα κάνουν να αναπτύξουν δεξιότητες αλόγων µε παρωπίδες. Να µην κοιτάνε γύρω τους µέχρι να βρεθούν στην Ακρόπολη και τα πέριξ, κι εκεί παρακαλούνται να βγάλουν τις παρωπίδες, να θαυµάσουν επί ώρα τις αρχαίες κολόνες κι ύστερα, χωρίς µνησικακία, να βρεθούν στις πέριξ ταβέρνες καταλλήλως πεινασµένοι. 


Δεν υπάρχουν σχόλια: