Κουβέντες απλές και ξεκάθαρες...

...Δεν υπάρχουν πολλοί στον ελληνισμό που θα μπορούσαν να βοηθήσουν, αν η κυβέρνηση παραδεχτεί το μέγεθος του προβλήματος;

Ναι, αλλά να το παραδεχτεί στην πράξη, αλλιώς πώς θα τους πείσει; Δεν έχει έννοια να ζητιανεύει το κράτος από ανθρώπους που έχουν δουλέψει πολύ σκληρά στη ζωή τους ή να κάνει επίκληση στον πατριωτισμό τους. Και οπωσδήποτε πρέπει να ξεκαθαρίσει ότι δεν θα πάνε χαμένα, γιατί δεν τα φάγαμε "όλοι μαζί".

Διαφωνείτε με το "όλοι μαζί";

Οι πολιτικοί είναι απολύτως συνεννοημένοι να ρίξουν την ευθύνη στον κοσμάκη. Πρόκειται για κακοήθεια. Εξαγόρασαν την ψήφο από τον πολίτη, από τον άνθρωπο που βρισκόταν στη δύσκολη θέση να αναζητά μια θέση για τα παιδιά του. Όταν έχουν φτιάξει ένα σύστημα που να λειτουργεί μ' αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο, γιατί να μην πάει να πιέσει ο καθένας; Δεν είναι, όμως, σωστό, οι αρχηγοί του συστήματος να ρίχνουν τις ευθύνες στον πολίτη. Κάποιοι μετέτρεψαν το κράτος σε μαγαζί. Το εμπορευματοποίησαν για να παίρνουν ψήφους και να βγαίνουν βουλευτές. Δεν μπορούν να ζητούν τώρα τα ρέστα και να προσπαθούν να δημιουργήσουν ενοχές, και μάλιστα να νομίζουν ότι είναι τόσο βλάκας ο Έλληνας ώστε να τους παίρνει στα σοβαρά. Αν πάλι, οι πολιτικοί αντιλαμβάνονται ότι έκαναν λάθος, ας το διορθώσουν. Τι φοβούνται; Πως δεν θα ξαναβγούν στις εκλογές;
Είναι η διαφθορά μεγάλο ή μικρό μέρος αυτής της καταστροφής;
Η χειρότερη διαφθορά για μένα είναι η αναξιοκρατία και το ρουσφέτι. Εσείς εννοείτε τον άμεσο χρηματισμό, τα απόλυτα νούμερα του οποίου φαίνονται και είναι μεγάλα, αλλά αποτελούν πολύ μικρό ποσοστό της σπατάλης από τη μεταπολίτευση και μετά...
...η μεγάλη ζημία με τις προγραμματικές συμφωνίες της δεκαετίας του '90 δεν ήταν τόσο αν πλήρωνε ο ΟΤΕ υψηλότερο τίμημα από όσο έπρεπε, αλλά ότι τον κατηύθυναν και τον έδεσαν με τεχνολογίες - και εκείνοι που το έκαναν γνώριζαν - που ήταν ήδη ή γίνονταν παρωχημένες. Η ζημία στην οικονομία, και όχι ειδικά στον ΟΤΕ, από την καθυστέρησή μας να περάσουμε στην εποχή του Ίντερνετ ήταν πολλαπλάσια αυτής κάποιου υπερτιμήματος...

(κουβέντες του Παναγή Βουρλούμη, πρώην προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΤΕ στον Μπάμπη Παπαδημητρίου, περιοδικό "gK" της "Καθημερινής" τ. 40, Μάρτιος 2011)

...............................................................

...Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να διδάσκονται οι νέοι είναι ότι δεν υπάρχει μονοσήμαντη αλήθεια. Ότι οι άνθρωποι στην κοινωνία προσέρχονται - ευτυχώς - με άλλες αξίες, αφετηρίες, συμφέροντα ή θρησκείες. Γι' αυτό με στενοχωρεί ο φανατισμός που υπάρχει στα πανεπιστήμιά μας.

Η πανεπιστημιακή κοινότητα ευθύνεται για την εικόνα που παρουσιάζουν σήμερα οι κομματικές φοιτητικές παρατάξεις;

Φυσικά η συναλλαγή χρειάζεται δύο. Αυτό το οποίο συνέβη στα ελληνικά πανεπιστήμια - για να το πω ωμά - είναι ότι η ελληνική κοινωνία βγήκε από τη δικτατορία με αισθήματα ενοχής και έδωσε σε παιδιά 18 χρονών παράλογη εξουσία, που διαφθείρει ακόμα και ώριμους ανθρώπους.

Δικαιολογημένα αισθήματα ενοχής;

Καμία κοινωνία ευμάρειας δεν έχει τις αντοχές να αντισταθεί σε ένα ένοπλο καθεστώς. Ταυτόχρονα όμως, η ελληνική κοινωνία ταυτίστηκε φαντασιακά με το Πολυτεχνείο. Ήταν ένα συλλογικό άλλοθι για τις πολλές σιωπές...

...Οι πράξεις σας είναι οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης;

Ανήκα σε έναν ιδεολογικό χώρο που πίστευε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Με τα χρόνια κατάλαβα ότι είναι πιο δύσκολο να βάλεις έναν στόχο στα μέτρα σου: να κάνεις ένα καλό μάθημα, να γράψεις ένα καλό βιβλίο, να δημιουργήσεις έναν εκδοτικό οίκο... Γιατί αυτά τα πράγματα απαιτούν προσπάθεια και είσαι υπόλογος για το αποτέλεσμα...

...Είστε ακόμα αριστερός;

Δυστυχώς, στην ηλικία μου, δεν μπορείς πια να είσαι ό,τι δηλώνεις. Είσαι ό,τι δηλώνουν οι πράξεις σου. Και αν αυτές δεν δηλώνουν τίποτα, τότε δεν είσαι τίποτα.

(Κουβέντες του Στέφανου Τραχανά, διευθυντή των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης στην Κατερίνα Μπακογιάννη, περιοδικό "Κ" της ¨Καθημερινής", τ.405, 6/3/2011)