............................................................
WOLFGANG BORCHERT - ιστορίες από το αλφαβητάρι
Ολοι οι άνθρωποι έχουν μια ραπτομηχανή,ένα ραδιόφωνο,ένα ψυγείο,ένα τηλέφωνο.
-Τι φτιάχνουμε τώρα?ρώτησε ο βιομήχανος.
-Βόμβες,είπε ο εφευρέτης.
-Πόλεμο,είπε ο στρατηγός.
-Μια και δε γίνεται αλλιώς...εντάξει,είπε ο βιομήχανος.
-------------------------- -------------------------- -------------------------- -------
Μια φορά ήταν δυό άνθρωποι.
Οταν ήταν 2 χρονών χτυπιόνταν με τα χέρια.
Στα 12 με τα ξύλα κι έριχναν πέτρες.
Στα 22 χτυπιόνταν με τα όπλα.
Στα 42 πολεμούσαν με τις βόμβες.
Στα 62 με τα μικρόβια.
Στα 82 πέθαναν.
Τους έθαψαν δίπλα δίπλα.
Στα 100,ένα σκουλήκι που έβοσκε ανάμεσα στους δυο τάφους,ούτε που κατάλαβε πως εδώ ήταν θαμμένοι δυο άνθρωποι.
Το ίδιο χώμα.
Παντού το ίδιο χώμα.
(μετάφραση απο τα γερμανικά, ΜΑΚΗΣ ΛΑΧΑΝΑΣ)
WOLFGANG BORCHERT - ιστορίες από το αλφαβητάρι
Ολοι οι άνθρωποι έχουν μια ραπτομηχανή,ένα ραδιόφωνο,ένα ψυγείο,ένα τηλέφωνο.
-Τι φτιάχνουμε τώρα?ρώτησε ο βιομήχανος.
-Βόμβες,είπε ο εφευρέτης.
-Πόλεμο,είπε ο στρατηγός.
-Μια και δε γίνεται αλλιώς...εντάξει,είπε ο βιομήχανος.
--------------------------
Μια φορά ήταν δυό άνθρωποι.
Οταν ήταν 2 χρονών χτυπιόνταν με τα χέρια.
Στα 12 με τα ξύλα κι έριχναν πέτρες.
Στα 22 χτυπιόνταν με τα όπλα.
Στα 42 πολεμούσαν με τις βόμβες.
Στα 62 με τα μικρόβια.
Στα 82 πέθαναν.
Τους έθαψαν δίπλα δίπλα.
Στα 100,ένα σκουλήκι που έβοσκε ανάμεσα στους δυο τάφους,ούτε που κατάλαβε πως εδώ ήταν θαμμένοι δυο άνθρωποι.
Το ίδιο χώμα.
Παντού το ίδιο χώμα.
(μετάφραση απο τα γερμανικά, ΜΑΚΗΣ ΛΑΧΑΝΑΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου