............................................................
Aναστασία Θεοδωρούδη
(γ.1975)
Γέρνει το στρώμα μου...
Γέρνει το στρώμα μου
δεν έχω να κρατηθω
και ολο γλιστρω
στην αγκαλιά σου.
Μα ως να πέσω
μα ως να με πιάσεις
τι σκοτεινός γκρεμός
τι όνειρο βαθύ
που μας χωρίζει.
Μέχρι τη ζωντανό
ζεστό σου δέρμα
ν ακουμπήσω ,
Τι θάνατος
Τι μοναξιά
Τι κρύο είν αυτό
που μας ορίζει.
Aναστασία Θεοδωρούδη
(γ.1975)
Γέρνει το στρώμα μου...
Γέρνει το στρώμα μου
δεν έχω να κρατηθω
και ολο γλιστρω
στην αγκαλιά σου.
Μα ως να πέσω
μα ως να με πιάσεις
τι σκοτεινός γκρεμός
τι όνειρο βαθύ
που μας χωρίζει.
Μέχρι τη ζωντανό
ζεστό σου δέρμα
ν ακουμπήσω ,
Τι θάνατος
Τι μοναξιά
Τι κρύο είν αυτό
που μας ορίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου