"...Μονάχα μια χαραμάδα ζήτησα..." από το άτιτλο ποίημα της Ειρήνης Παραδεισανού (http://www.poema.gr, 10/4/2016)

..................................................................





Ειρήνη Παραδεισανού
(γ. 1972)













άτιτλο


Λάσπη με κυκλώνει
ανάχωμα θλιβερό τα λόγια των άλλων
κι εγώ
που όσο κανείς νοστάλγησα
μονάχα ν’ αποκοιμηθώ στο πούπουλο ενός κύκνου
αφημένου αδιάφορα στη θάλασσα
κι εγώ
που όσο κανείς αφάνισα το βλέμμα του αητού
που στόχευε ολοένα στην άκρια των χειλιών μου
χείλη ασάλευτα
εγώ ποτέ δεν ήμουν τίποτα
παρά ένα κέρμα αφημένο στην τύχη
να στριφογυρνά αέναα.
Αν σταθείτε τυχεροί
Αν εγώ σταθώ τυχερός
Μπορεί να συλλάβετε τη στιγμιαία λάμψη μου
έτσι ως στριφογυρνώ άοκνα εμπρός στα μάτια σας.
Και τότε ίσως θελήσετε ν’ ανοίξετε την πόρτα.
Μονάχα μια χαραμάδα ζήτησα
Να περάσουν μέσα τα λιγνά κορμιά των στίχων μου.