"ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ" του φίλου στο fb Πάνου Σταθόγιαννη (facebook, 8/6/2016)

..................................................................


ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

του φίλου στο fb Πάνου Σταθόγιαννη (facebook, 8/6/2016)

Εκεί που καταγίνεσαι να βρεις επιτέλους τον πιο σωστό δρόμο προς την αποτυχία, έτσι που η σιωπή να είναι ένα μακελειό αναίμακτο και η φαντασία μια μετάσταση της μνήμης, ανοίγει αίφνης η αυλαία, σαν σε έργο του Τσέχωφ.
Ένα κορίτσι βγαίνει από αλσύλλιο (κάπου στην Κριμαία μάλλον) κι έρχεται κατά δω, πατώντας πάνω στις πευκοβελόνες.
Κοιτάζει χαμηλά, κοντοστέκεται και ψιθυρίζει:
«Η ζωή είναι κάτι πιο συνηθισμένο και δεν αξίζει τις τόσο οδυνηρές σκέψεις μας».
Ύστερα, κάνει μεταβολή και ξαναχάνεται στους πράσινους ίσκιους, κρατώντας το μακρύ της φόρεμα.
Σε λίγο, ακούς και πάλι τη φωνή της. Σταθερή ετούτη τη φορά. Κι αν πάλλεται ελαφρώς, είναι από το αεράκι που φυσάει λοξά από τη θάλασσα του Αζόφ:
«Αν χρειαστείς κάποτε τη ζωή μου, έλα και πάρε την».
Ξέρεις καλά ότι τώρα είναι γυμνή, αλλά δεν ξέρεις σε ποιον απευθύνεται.
Ούτε η ίδια ξέρει…