............................................................
BREXIT ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΗΠΤΙΚΌΣ ΛΌΓΟΣ
από τον φίλο fb Haridimos Tsoukas (facebook, 26/6/2016)
BREXIT ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΗΠΤΙΚΌΣ ΛΌΓΟΣ
από τον φίλο fb Haridimos Tsoukas (facebook, 26/6/2016)
Υπόδειγμα ιδεοληπτικού λόγου.
Κύριος τίτλος της «Εφημερίδας των Συντακτών» το Σάββατο 25/6/2016: «Αυτή
η Ευρώπη έφερε το Brexit». Τι θέλει να πει ο αρχισυντάκτης; Το
μαθαίνουμε στο editorial τη δεύτερης σελίδας: η ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν
εμπνέει τους ευρωπαϊκούς λαούς γιατί κυριαρχείται από «νεοφιλελεύθερες
δυνάμεις».
«Το Brexit κέρδισε για έναν λόγο», αποφαίνεται στην
ίδια εφημερίδα ο αναπόφευκτος κ. Βαρουφάκης: «η ΕΕ ταυτίστηκε με τον
αυταρχισμό, την καταστρατήγηση των αρχών του ορθολογισμού, την ακύρωση
της δημοκρατίας και την υποταγή της ελπίδας στην παράλογη λογικής της
αυτοτροφοδοτούμενης λιτότητας». (Δεν θα μπορούσε, φυσικά, ο μεγάλος
νάρκισσος να παραλείψει την καθοριστική συμβολή του εκεί όπου τον
χρειάζονται οι λαοί της οικουμένης, εν προκειμένω στην Βρετανική
αριστερή καμπάνια υπερ της «παραμονής», αλλά αυτό ας το παραβλέψουμε).
Σε αντίστοιχο πνεύμα ο κ. μεταμοδέρνος κ. Δουζίνας γράφει: «Οι Βρετανοί
καταψήφισαν τις πολιτικές της λιτότητας, την ανεργία, την αύξηση των
ανισοτήτων, την περιφρόνηση των εργαζομένων [….] κλπ, κλπ».
Οι
αριστεροί των αμφιθεάτρων σήμερα είναι τόσο προβλέψιμοι όσο οι δεξιοί
της δεκαετίας του ‘50 ! Έχουν έτοιμη την εξήγηση για όλα τα πολιτικά
δεινά («νεοφιλελευθερισμός» και «κομμουνισμός» αντιστοίχως)! Η
ιδεολογική βεβαιότητα και η διανοητική νωθρότητα δεν τους επιτρέπει να
αναζητήσουν την ιδιαιτερότητα κάθε φαινομένου που καλούνται να
ερμηνεύσουν. Τα προκατασκευασμένα σχήματα είναι πολυεργαλεία –
ξεκλειδώνουν κάθε κοινωνικό φαινόμενο.
Τους διαφεύγει ότι, μόλις
πριν από ένα χρόνο, το Βρετανικό εκλογικό σώμα έδωσε αυτοδύναμη
κυβέρνηση στο νεοφιλελεύθερο Κάμερον. Ότι η Βρετανία δεν ανήκει στην
ευρωζώνη, οπότε μόνη της η χώρα αποφασίζει τη δημοσιονομική και
οικονομική της πολιτική. Ότι το θέμα που κυριάρχησε στις ανησυχίες των
Βρετανών δεν ήταν τόσο η οικονομία, όσο το μεταναστευτικό. “We want our
county back” φώναζαν οι Brexiters, κραδαίνοντας το Βρετανικό τους
διαβατήριο, όχι «τέρμα στις ανισότητες». Ναι, η λιτότητα των
Κάμερον-Οσμπορν αποδυνάμωσε τις δημόσιες υπηρεσίες (κυρίως NHS, σχολεία,
επιδόματα), αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την ΕΕ – ήταν αποφάσεις της
δημοκρατικά εκλεγμένης βρετανικής κυβέρνησης.
Αν σε κάτι
ενέχεται η Ευρώπη είναι ότι η «Ευρώπη των λαών», που φαντασιώνονται οι
αριστεροί, δεν είναι απαραίτητα αρεστή από τους ίδιους τους λαούς! Σε
όλη τη Βόρεια Ευρώπη, λ.χ., ακόμα κι εκεί που κυβερνούν σοσιαλδημοκράτες
με ανεπτυγμένο κοινωνικό κράτος, τα εθνολαϊκιστική κινήματα είναι σε
άνοδο γιατί οι «λαοί» νοιώθουν να απειλούνται από άλλους «λαούς» - η
ελεύθερη μετακίνηση ευρωπαίων πολιτών ενοχλεί. Ο Βρετανός δεν αισθάνεται
τον Ρουμάνο, τον Πολωνό και τον Βούλγαρο συμπολίτη του, γι αυτό
ενοχλείται όταν πρέπει να μοιραστεί μαζί του τα συλλογικά αγαθά της
χώρας του. Το φαινόμενο είναι πολύ πιο σύνθετο απ’ αυτό που υποδεικνύουν
οι απλοϊκές καταγγελίες του «νεοφιλελευθερισμού», οι οποίες θυμίζουν
δεισιδαίμονες ανθρώπους που ξορκίζουν τη βασκανία με προσευχές!
Αλλά βέβαια, πότε παρήγαγε πρωτότυπη σκέψη η ιδεοληπτική αριστερά για να
το κάνει τώρα! Τα ερμηνευτικά τους σχήματα είναι βαθύτατα απλοϊκά: ο
«λαός» είναι πάντα το θύμα των ανάλγητων «ελίτ». Δεν επιδιώκουν να
εμβαθύνουν για να κατανοήσουν - τους ενδιαφέρει η αυτοδικαίωση, όχι η
σκέψη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου