..........................................................
Ο ποιητής Ηλίας Κεφάλας παρουσιάζει
τη ζωγράφο Φωτεινὴ Χαμιδιελὴ
Ο ποιητής Ηλίας Κεφάλας παρουσιάζει
τη ζωγράφο Φωτεινὴ Χαμιδιελὴ
Ἡ Φωτεινὴ Χαμιδιελὴ (Fotini Hamidieli)
ζεῖ καὶ δημιουργεῖ στὴ Βέροια. Μιὰ ἐπίσκεψη στὸ σπίτι-ἐργαστήριό της μὲ
γέμισε μὲ λυρικὴ διάθεση, οἶστρο δημιουργίας καὶ συνεχὴ τάση
ἀναστοχασμῶν. Μοιράζομαι κάποιες φωτογραφίες ἔργων της μὲ ὅλους τοὺς
φίλους μου, καθὼς καὶ ἕνα πρόχειρο σημείωμα γιὰ τὴν τεχνική της,
προάγγελο ἐνδελεχοῦς κειμένου γιὰ ἑτοιμαζόμενο λεύκωμα προς ἔκδοση.
[...]Πλημμυρίδα του χρώματος σὲ ὅλες τὶς δυνατὲς ἀποχρώσεις ὅπου ἡ ἔντονη κλίμακα
ἀποδίδει παραστατικὰ τὴν ἐσωτερικὴ ἔνταση τῶν μορφῶν. Κυριαρχεῖ τὸ
γυναικεῖο πρόσωπο, ἐνῶ τὸ ἀνδρικὸ διαχἐεται φευγαλέα καὶ ὑπαινικτικὰ,
ἐκεῖ ποὺ τὸ θέμα χάνει τὴ σαφήνειά του καὶ ὑποχωρεῖ στὸ διφορούμενο καὶ
στὸ πολύσημο τῶν πολλαπλῶν ἐκδοχῶν. Τὸ πρῶτο πλάνο πάντα εἶναι ἡ
κεντρικὴ ἰδέα τοῦ θέματος, τὸ γεννεσιουργὸ κύτταρο, ἀλλὰ ἡ ἀνάγνωση
συνεχίζεται καὶ στὸ σκιερὸ παρασκήνιο, στὴ λειτουργία τοῦ φόντου, ὅπου
πολλὲς φορὲς ἐκεῖ βρίσκονται μισοκρυμμένα τὰ κλειδιὰ τῶν ὁλοκληρωμένων
μηνυμάτων. Πλὴν τῶν ἀνθρώπινων μορφῶν, κυρίως ὁλοκληρωμένων προσώπων, τὰ
ὁποῖα ἐκφράζουν πάντα τὴ θλίψη σὲ μεγέθυνση, τὰ θέματα συμπληρώνονται
μὲ τὰ λουλούδια ποὺ ἐπιβάλλονται μὲ μιὰ σπαρακτικὴ ἄνθιση, δείχνοντας τὸ
τὶ θὰ πεῖ πόνος μέσα στὴν ὀμορφιά. Πουλιὰ ἐπίσης συλλαμβάνονται σὲ
στάσεις αιφνίδιας ἀναμονῆς πρὶν τὴν ὁλοσχερή τους ἀπομάκρυνση,
μισοκρυμμένα μέσα στὰ λουλούδια καὶ τοὺς μόλις διακρινόμενους μίσχους.
Πουλιὰ σύμβολα τῆς ἀπώλειας, αὐτοῦ τοῦ λίαν ἀγαπητοῦ ἕν τι ποὺ κατέχουμε
καὶ ποὺ εἶναι γραφτὸ νὰ μᾶς φύγει μακριὰ καὶ νὰ τὸ χάσουμε γιὰ πάντα.
 |
[...] τὰ μάτια τους ἀποτυπώνουν συνήθως
αὐτὸ ποὺ ἔχει ἐπικρατήσει συμβατικὰ νὰ λέγεται πετρωμένο βλέμμα.
Καρφωμένα στὸ κενὸ φανερώνουν τὴν ἀδόκητη ἀγωνία, μιὰ κατάσταση διαρκοῦς
ἰσχύους, καθὼς δὲν εἶδαν κάτι μακριὰ καὶ πέτρωσαν στὸ σημεῖο αὐτὸ
μένοντας μαρμαρωμένα, ἀλλὰ καταδεικνύουν τὴν ἐσώστρεφη ὄραση, αὐτὸ ποὺ
βλέπουν πρὸς τὰ πίσω καὶ πρὸς τὰ μέσα τους, τὸ ἐγκατεστημένο πλέον
σημεῖον τοῦ πόνου στὴν διαρκὴ κατεργασία τοῦ λογισμοῦ καὶ σχεδὸν σὲ κάθε
ἐσοχὴ τῆς συνείδησης. Αὐτὸ τὸ λυρικὸ ἀπόσταγμα τῆς θλίψης προβάλλεται
μὲ καταρράχτες ἀτόφιων χρωμάτων ποὺ παραμένουν στὴ βασική τους ὑφή,
χωρὶς νὰ ἀποπειρῶνται προσμίξεις καὶ συζεύξεις, ἀφοῦ αὐτὴ ἄλλωστε εἶναι
καὶ ἡ λειτουργικὴ χρήση τοῦ ὑδροχρώματος [...]
 |
| Ο ποιητής και η ζωγράφος |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου