Αφιερωμένο εξαιρετικά στην κ. Α. Διαμαντοπούλου και στους άλλους "τεθλιμμένους" ΠΑΣΟΚους που συνεχίζουν τις ψευτιές τους μέχρι σήμερα...

...................................................................................

1949: Εκτακτο Στρατοδικείο. Πρώτη σειρά αριστερά,

η Καλλί Σμπαρούνη (Κύρκου). Πίσω:Λ. Κύρκος, 

Μ. Γλέζος, Αγ. Διαμαντόπουλος,Κ. Προβελέγγιος

....................................................................................

Η χειρότερη στιγμή της κοινοβουλευτικής μου θητείας*

Επεισόδιο στη Βουλή με τον Ανδρέα Παπανδρέου μετά τις εκλογές του 1985.

«Κάποια μέρα ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, χωρίς λόγο, επετέθη κατά του ΚΚΕ εσωτερικού και εναντίον εμού προσωπικά:

"Εσείς δεν ξέρετε από λαϊκά προβλήματα. Είστε άνθρωποι των σαλονιών".

Πετάχτηκα από τη θέση μου. Ηταν μια καθαρή ύβρις: "Τον λόγο επί του προσωπικού", κραύγασα μέσα σε ένα πανδαιμόνιο.

"Δεν υπάρχει προσωπικό θέμα", είπε ο Αλευράς. "Μην επιμένετε, καθίστε κάτω. Θα υποχρεωθώ να απευθυνθώ στη Βουλή για να κρίνει. Οπως προβλέπει ο κανονισμός. Λοιπόν, υπάρχει προσωπικό θέμα;"

"Οχι! Οχι!" απάντησαν ωρυόμενοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

Ηταν μια πολύ κακιά στιγμή. Με τον Αντρέα είχα από τα νιάτα μας στενό φιλικό δεσμό και με πολλούς από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχαμε συνδεθεί μέσα από κοινούς αγώνες. Δεν πίστευα σε μια τόσο εχθρική και άδικη συμπεριφορά. Μου αρνούνταν με κραυγές να υπερασπίσω την πολιτική τιμή μου και την τιμή της παράταξής μου. Μέσα στο παινδαιμόνιο, ούρλιαξα:

"Είσαι άδικος, ήσουν απών!"

Η φωνή μου πνίγηκε μέσα σε αποδοκιμασίες. Ηταν η χειρότερη στιγμή της κοινοβουλευτικής μου θητείας».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/06/2007

....................................................................................

*: Αφιερωμένη η κουβέντα του Λεωνίδα στην υποκριτική δήλωση της Αννας Διαμαντοπούλου και τις δηλώσεις των άλλων παραγόντων του ΠΑΣΟΚ (Παπούλια, Παπανδρέου, Πετσάλνικου κ.ά.) που έσπευσαν να εκμεταλλευθούν πολιτικά ακόμη και το θάνατό του, όπως οικειοποιήθηκαν στην πράξη και τις πολιτικές του στρατηγικές, όταν εξαπατώντας τον ελληνικό λαό τις κατακεραύνωναν ως συμβιβασμένες και υποχωρητικές ("ΕΟΚ και ΝΑΤΟ - το ίδιο συνδικάτο" που έγινε "Και στην ΕΟΚ και στο ΝΑΤΟ", "ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ" που έγινε αναβάθμιση των βάσεων στην Κρήτη, κλπ). Είχα παρακολουθήσει εκείνη τη συζήτηση της Βουλής όπου όλα τα παλικάρια του ΠΑΣΟΚ χειροκρότησαν την χυδαιότητα του ηγέτη τους. Αλλά τι να περιμένεις από ανθρωπάρια που εξέλεγαν τον αρχηγό τους δια βοής και χωρίς αντίπαλο; Ναι, η πολιτική στην Ελλάδα ήταν, είναι και θα είναι, ως φαίνεται, για πολύ καιρό α ν ή θ ι κ η...! 

Θαυμάστε δήλωση:     

  

Διαμαντοπούλου: Το τέλος μιας συγκλονιστικής εποχής για τη χώρα.

«Αποχαιρετούμε τον Λεωνίδα Κύρκο, σύμβολο της προοδευτικής και ανοιχτής στον κόσμο και στις εξελίξεις αριστεράς*, σύμβολο εθνικών και λαϊκών αγώνων, σύμβολο και παράδειγμα προσωπικού και πολιτικού ήθους. Η πλούσια και συνεχώς παλλόμενη πολιτική του σκέψη αποτέλεσε οδηγό και έμπνευση για πολλούς στο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς και όχι μόνο, καθώς πολλές από τις θέσεις του αργότερα υιοθετούνταν από πλατιές μάζες και τη μεγάλη πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου*», δήλωσε η Άννα Διαμαντοπούλου.

*Σχολιάζω: ...στην οποία ανήκουμε και μεις άλλωστε εφαρμόζοντας, ιδιαίτερα σήμερα, τις πολιτικές θέσεις του εκλιπόντος! Ου να χαθείτε και σεις και η ασέβειά σας!