...............................................................................
(...Το Φεγγάρι είν' ένας νέος ξυλοκόπος με άσπρο πρόσωπο. Η σκηνή γεμίζει μια δυνατή γαλάζια ανταύγεια.)
Είμ' ένας κύκνος στρογγυλός μες στο ποτάμι
είμ' ένα μάτι στα ψηλά καμπαναριά,
και μες στις φυλλωσιές φαντάζω
ψεύτικο φως της χαραυγής.
Κανείς δε μου γλυτώνει εμένα!
Ποιος κρύβεται; Ποιανού το κλάμα
γροικιέται μες στον χέρσο κάμπο;
Ένα μαχαίρι έχω κρεμάσει
μες στον ανταριασμένο αγέρα,
που λαχταράει μολύβι τώρα
πόνος να γίνει μες στο αίμα.
Αφήστε με να μπω! Παγώνω
στους τοίχους και στα παρεθύρια.
Μια στέγη ανοίχτε, μια καρδιά,
να μπω να ζεσταθώ λιγάκι!
Αχ, πώς κρυώνω! Οι στάχτες μου
- μέταλλα κοιμισμένα -
ψάχνουν σε κάμπους και βουνά
της φλόγας την κορφή να βρούνε.
Όμως το χιόνι με κουβαλάει
στις χαλαζένιες τις πλάτες του,
και με βυθίζει όλο παγωνιά
στα χαλκοπράσινα βαλτονέρια.
Μα τούτη τη νύχτα θα βαφτούν
τα μάγουλά μου κόκκινο αίμα,
και τ' άγρια βούρλα θα ζαρώσουν
κάτου απ' τα πέλματα του αγέρα.
Ίσκιο δε θα 'βρουν και φυλλωσιά
για να γλυτώσουνε από μένα!
Θέλω μονάχα μια καρδιά
να μπω να ζεσταθώ λιγάκι!
Δώστε μου, δώστε μια καρδιά!
Ζεστή! Το αίμα της να βάψει
τα κρύα βουνά τα στήθια μου.
Αφήστε με να μπω, αχ, αφήστε!
(Στα κλαριά)
Ίσκιους δε θέλω. Οι αχτίδες μου
πρέπει παντού να μπουν, και μέσα
στα κατασκότεινα κλαριά
το φως μου πρέπει να κυλήσει,
για να βαφτούν τη νύχτα τούτη
τα μάγουλά μου αίμα γλυκό,
και τ' άγρια βούρλα να ζαρώσουν
κάτου απ' τα πέλματα του αγέρα.
Ποιος κρύβεται ; Να 'βγει έξω είπα!
Κανείς δε μου γλυτώνει εμένα!
Θε να τ' αστράψω τ' άλογο
με διαμαντένιο πυρετό.
(Από το έργο του Φ.Γκ. Λόρκα "ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ", μτφ. Νίκος Γκάτσος, εκδόσεις "Ίκαρος", 1978)
...............................................................................
(...Το Φεγγάρι είν' ένας νέος ξυλοκόπος με άσπρο πρόσωπο. Η σκηνή γεμίζει μια δυνατή γαλάζια ανταύγεια.)
Είμ' ένας κύκνος στρογγυλός μες στο ποτάμι
είμ' ένα μάτι στα ψηλά καμπαναριά,
και μες στις φυλλωσιές φαντάζω
ψεύτικο φως της χαραυγής.
Κανείς δε μου γλυτώνει εμένα!
Ποιος κρύβεται; Ποιανού το κλάμα
γροικιέται μες στον χέρσο κάμπο;
Ένα μαχαίρι έχω κρεμάσει
μες στον ανταριασμένο αγέρα,
που λαχταράει μολύβι τώρα
πόνος να γίνει μες στο αίμα.
Αφήστε με να μπω! Παγώνω
στους τοίχους και στα παρεθύρια.
Μια στέγη ανοίχτε, μια καρδιά,
να μπω να ζεσταθώ λιγάκι!
Αχ, πώς κρυώνω! Οι στάχτες μου
- μέταλλα κοιμισμένα -
ψάχνουν σε κάμπους και βουνά
της φλόγας την κορφή να βρούνε.
Όμως το χιόνι με κουβαλάει
στις χαλαζένιες τις πλάτες του,
και με βυθίζει όλο παγωνιά
στα χαλκοπράσινα βαλτονέρια.
Μα τούτη τη νύχτα θα βαφτούν
τα μάγουλά μου κόκκινο αίμα,
και τ' άγρια βούρλα θα ζαρώσουν
κάτου απ' τα πέλματα του αγέρα.
Ίσκιο δε θα 'βρουν και φυλλωσιά
για να γλυτώσουνε από μένα!
Θέλω μονάχα μια καρδιά
να μπω να ζεσταθώ λιγάκι!
Δώστε μου, δώστε μια καρδιά!
Ζεστή! Το αίμα της να βάψει
τα κρύα βουνά τα στήθια μου.
Αφήστε με να μπω, αχ, αφήστε!
(Στα κλαριά)
Ίσκιους δε θέλω. Οι αχτίδες μου
πρέπει παντού να μπουν, και μέσα
στα κατασκότεινα κλαριά
το φως μου πρέπει να κυλήσει,
για να βαφτούν τη νύχτα τούτη
τα μάγουλά μου αίμα γλυκό,
και τ' άγρια βούρλα να ζαρώσουν
κάτου απ' τα πέλματα του αγέρα.
Ποιος κρύβεται ; Να 'βγει έξω είπα!
Κανείς δε μου γλυτώνει εμένα!
Θε να τ' αστράψω τ' άλογο
με διαμαντένιο πυρετό.
(Από το έργο του Φ.Γκ. Λόρκα "ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ", μτφ. Νίκος Γκάτσος, εκδόσεις "Ίκαρος", 1978)
...............................................................................
Δεύτερο φεγγάρι είχε η Γη
Νέα επιστημονική θεωρία που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature υποστηρίζει πως η Γη είχε δεύτερο φεγγάρι. Το μικρότερο αυτό φεγγάρι φέρεται να διαλύθηκε έπειτα από σύγκρουσή του με τη γνωστή σε όλους μας Σελήνη. Τα "βουνά" της Σελήνης, μάλιστα, θεωρούνται συνέπεια αυτής της σύγκρουσης.
Σύμφωνα με τη γνωστή θεωρία για τη δημιουργία της Σελήνης, αυτή προέκυψε από σύγκρουση της Γης με άλλον πλανήτη στο μέγεθος του Άρη. Ο,τι προέκυψε από αυτή την πρόσκρουση ενσωματώθηκε σε ένα άλλο ενιαίο σώμα, τη Σελήνη. Από την πρόσκρουση όμως φέρεται να σχηματίστηκε και ένα δεύτερο σώμα που "εγκλωβίστηκε" ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη σε μια "βαρυτική διελκυστίνδα". Ο Δρ. Μάρτιν Γιούτσι, ένας από του συντάκτες της έκθεσης από το Πανεπιστήμιο της Βέρνης, υποστηρίζει ότι αυτή η νέα θεωρία ταιριάζει απόλυτα με την υπόθεση της γιγαντιαίας σύγκρουσης.
Μία ακόμη σύγκρουσή με τη Σελήνη φέρεται να αφάνισε το δεύτερο αυτό φεγγάρι. Η σύγκρουση ήταν ήπια και σύμφωνα με τον Δρ. Γιούτσι, "αυτό είναι σημαντικό γιατί σημαίνει ότι δεν προκλήθηκαν μεγάλες δονήσεις ή τήξη".
Σύμφωνα με θεωρία που ενισχύεται από παρατηρήσεις της NASA, η Σελήνη αποτελούνταν από μάγμα καλλυμένο από ένα λεπτό φλοιό.Έπειτα από τη σύγκρουση το μάγμα ανακατανεμήθηκε στη μία πλευρά της Σελήνης. Η Σελήνη είναι διογκωμένη με ανώμαλο έδαφος από την πλευρά που δεν είναι ορατή από τη Γη, στην οποία υπάρχουν οροσειρές υψηλότερες των 3 χιλιομέτρων.
Η ανάλυση δείγματος από την άλλη πλευρά του φεγγαριού ή μία επανδρωμένη αποστολή θα βοηθήσει τους ερευνητές μελλοντικά να αποδείξουν τη θεωρία τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου