Ζ' από το "Θερινό Ηλιοστάσι" του Γιώργου Σεφέρη

.................................................................................

                                    Ζ'

Η λεύκα στο μικρό περιβόλι

η ανάσα της μετρά τις ώρες σου

μέρα και νύχτα-

κλεψύδρα που γεμίζει ο ουρανός.

Στη δύναμη του φεγγαριού τα φύλλα της

σέρνουν μαύρα πατήματα στον άσπρο τοίχο.

Στο σύνορο είναι λιγοστά τα πεύκα

έπειτα μάρμαρα και φωταψίες*

κι άνθρωποι καθώς είναι πλασμένοι οι άνθρωποι.

Ο κότσυφας όμως τιτιβίζει

σαν έρχεται να πιει

κι ακούς καμιά φορά φωνή της δεκοχτούρας.

Στο μικρό περιβόλι δέκα δρασκελιές 

μπορείς να ιδείς το φως του ήλιου

να πέφτει σε δυο κόκκινα γαρούφαλα

σε μιαν ελιά και λίγο αγιόκλημα.

Δέξου ποιος είσαι.

                               Το ποίημα

μην το καταποντίζεις στα βαθιά πλατάνια

θρέψε το με το χώμα και το βράχο που έχεις.

Τα περισσότερα-

σκάψε στο ίδιο τόπο να τα βρεις.**
 ...............................................................................
 *: Το περιβόλι του σπιτιού του ποιητή στην οδό Άγρας συνορεύει με το Στάδιο.
**: Πρβλ. "Ενδον σκάπτε-ένδον η πηγή του αγαθού και αεί αναβλύειν δυναμένη, εάν αεί σκάπτης" Μάρκος Αυρήλιος Εις εαυτόν Ζ59