.....................................................................................
Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011
Κενά αέρος
ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ τελείωνε παλιά ο Αύγουστος και ζύγωνε ο Σεπτέμβρης για να πάρει τη θέση του στο μηνολόγιο, το βιορολόι των κοινωνικών ομάδων έδειχνε τη δική του ώρα.
Μαθητές και δάσκαλοι, σχολειά, ξενοδόχοι μετρούσαν κέρδη, εργάτες τουρισμού ετοίμαζαν την αίτηση για το ταμείο προσωρινής ανεργίας, φοιτητές έψαχναν σπίτια. Οι υπάλληλοι λογάριαζαν στα ξέφτια από το μαυρισμένο δέρμα τις ώρες της θαλασσοθεραπείας και οι αγρότες ακόνιζαν τα κλαδευτήρια για τον τρύγο.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ μπορεί να συμβαίνουν και φέτος -εκτός από τον τρύγο, αφού σταφύλι βρίσκουν δύσκολα και τα πουλιά-, μα οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν πως τα κάνουν με τη βία και το στανιό. Σαν μια παλιοκαιρισμένη και επαχθής σύμβαση, σαν ανεπιθύμητα ταξίδια με συνεχή κενά αέρος ή φουσκοθαλασσιά. Αυτό φέρνει ταραχή και ναυτία, παραζάλη και αγανάκτηση, που καμιά καινούργια «αφήγηση» πολιτικάντικης έμπνευσης και περιεχομένου δεν μπορεί να θεραπεύσει.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ κανείς να πλασάρει ένα καινούργιο παραμύθι πάνω στα ερείπια από την κατεδάφιση τόσων παλιών, που στοιχειώνουν τον καιρό πολλών Νεοελλήνων και θέλουν να σταματήσουν το χρόνο εδώ. Πριν οι ταχυδρόμοι πετάξουν τους φακέλους με τα πολυεκκαθαριστικά και τους λογαριασμούς στις πιλοτές, πριν τα φροντιστήρια τηλεφωνήσουν ότι άρχισαν οι εγγραφές. Πριν τα αρχιχελίδονα δώσουν το σήμα για τις προσυγκεντρώσεις αναχώρησης.
ΠΡΙΝ ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ εξουθενώσουν αυτούς τους ελάχιστους που δηλώνουν στο ακέραιο τα δεδουλευμένα ή αυτούς που ο κοινωνικός ανταγωνισμός οδήγησε σε πλειοδοσίες κυλινδρισμών στα οχήματα και μήκους στα πλεούμενα. Πριν η απόγνωση καταβάλει αυτούς που θα λάβουν τις προσταγές του γενικού λογιστηρίου όντας άνεργοι ή υποφήφιοι.
ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΝΑ οικονομικού αέρος και απώλειας χρηματοπιστωτικής στήριξης και συνοχής όπου περιδινούνται κράτη και κοινωνίες, ιδιαίτερα η δική μας, φαίνεται πως θα αντεπεξέλθουν μόνον όσοι από επιλογή ή ανάγκη δεν επιβιβάστηκαν στο παγκόσμιο αεροπλάνο του εκλαϊκευμένου καπιταλισμού.
ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ υποσχέθηκε πως έχει για όλους μεζονέτες, πισίνες, σκάφη και τσερόκια και έπιασε στη φάκα τους ανθρώπους, όπως εγκλώβιζαν οι χρηματιστές τους νεομετόχους. Αυτού που με τις εκάστοτε κυβερνητικές ευλογίες μετέτρεψε το παραγωγικό δυναμικό της χώρας σε πωλητές μάλλον άχρηστων υπηρεσιών και προϊόντων και τώρα σε απελπισμένους ανέργους, χωρίς γνώση στοιχειώδους επιβίωσης και προσαρμογής, εντός κοινωνικού πλαισίου, σ' ένα περιβάλλον κακών οιωνών και άμβλυνσης ανισοτήτων.
ΤΙΠΟΤΑ το οποίο δεν έχουμε συνηθίσει, τίποτα που να έχει αξία δεν θα ακούσουμε από τους κυβερνητικούς και επίδοξους τέτοιους στην Εκθεση των στεγνών πολιτικών ιδεών. Εκεί που τόσα χρόνια δινόταν το σύνθημα για το φαγοπότι από τους εκάστοτε «ημετέρους», εκεί που δίνονταν οι παραστάσεις της εικονικής ανάπτυξης και τα συχωροχάρτια της φοροαποφυγής για κατέχοντες, κερδοσκόπους, μανδαρίνους και κάθε λογής απομυζώντες το λαϊκό αίμα, και μάλιστα προκαταβολικά. Εκεί θα τελεστούν τα μνημόσυνα, όχι της επανίδρυσης αλλά της οριστικής διάλυσης του κράτους, όχι της ισχυρής Ελλάδας αλλά αυτής που κυριαρχικά γυρίζει στην εποχή της ναυμαχίας του Ναβαρίνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου