Μικρό αφιέρωμα σε αυγουστιάτικες αποδημίες : "Έφυγαν" Αύγουστο μήνα ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ο Ανδρέας Εμπειρίκος, ο Νικηφόρος Βρεττάκος, η Μέριλιν Μονρόε, η Ρίτα Σακελλαρίου και ο Όλιβερ Χάρντι .

...............................................................................

• Θανατοι

4/8

1875: Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, δανός παραμυθάς.

1975: Αντρέας Εμπειρίκος, σουρεαλιστής ποιητής.

1991: Νικηφόρος Βρεττάκος, ποιητής.

 5/8

1962: Μέριλιν Μονρόε, αμερικανίδα ηθοποιός. Η σταρ του κινηματογράφου βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της στο Λος Άντζελες από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών.

6/8

1999: Ρίτα Σακελαρίου, λαϊκή τραγουδίστρια.

7/8

1957: Όλιβερ (Νόρβελ) Χάρντι, αμερικανός ηθοποιός, το πληθωρικό μισό του κινηματογραφικού ζευγαριού «Χοντρός-Λιγνός».

...................................................................................

  

ΧΑΝΣ ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΑΝΤΕΡΣΕΝ

... Πικρά δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπο του κοριτσιού. Είχε κι εκέινη κάποτε γονείς τόσο καλούς, όσο αυτοί που είδε. Δεν ήταν τόσο πλούσιοι, γιόρταζαν όμως πάντα την παραμονή της Πρωυοχρονιάς. Τώρα πια, γι' αυτήν δεν υπήρχε χαρά, ούτε θαλπωρή, ούτε τραγούδια.

   Έσβησε και το τρίτο σπίρτο. Το κρύο που τύλιγε την πόλη γινόταν όλο και πιο τσουχτερό. Το κορίτσι ήταν τόσο παγωμένο που σχεδόν δεν μπορούσε να κουνηθεί. Κάμποσα σπίρτα γλίστρησαν κι έπεσαν από την ποδιά της, αυτά τα σπίρτα που ήσαν η τελευταία της ελπίδα. Μα δεν είχε πια δύναμη να τα μαζέψει.

    Με μεγάλη δυσκολία κατάφερε να ανάψει άλλο ένα σπίρτο. Η προσπάθειά της ανταμείφτηκε γιατί είδε να φανερώνεται ανάμεσα στα αστέρια του ουρανού κάποια που γνώριζε καλά.

   - Γιαγιά, γιαγιάκα μου! φώναξε.

   Ήτανε πράγματι η γιαγιά της, το πρόσωπο που αγαπούσε πιο πολύ στον κόσμο. Ξεπρόβαλε από τα σύννεφα και κατέβαινε στην εγγονή της.

   Έφτασε κοντά της . Είχε γαληνεμένο πρόσωπο και γύρω από το κεφάλι της έλαμπε χρυσό φωτοστέφανο. Το κορίτσι ένιωσε απέραντη ευτυχία. Φοβήθηκε όμως ότι η γιαγιά της θα έφευγε μόλις έσβηνε η φλόγα. Άναψε τότε με βιάση όλα τα σπίρτα που της έμεναν, σχηματίζοντας έτσι ένα μικρό πυρσό για να κρατήσει κοντά της τη γιαγιά της όσο μπορούσε περισσότερο...

από το παραμύθι "ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΣΠΙΡΤΑ" (μτφ. Ειρήνη Μάρρα, εκδ. "Κέδρος") 

...................................................................................

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ

ΔΙΕΘΝΕΣ

Δεν λέγω λόγια σπέρνω στο χαρτί

Δεν ασχολούμαι με τη μοίρα ή την λίρα

Και βλέπω πάντα στα μάτια τη ζωή

Σαν νάταν όμορφη παρθένα ή ζωντοχήρα

Καμιά φορά στον δρόμο σταματώ

Στραγάλια ν' αγοράσω ή φουντούκια

Και λέγω καμιά φορά έναν σκοπό 

Που τραγουδιέται - δόξα τω Θεώ -

Χωρίς μπουζούκια.

Κι όταν το βράδυ πέφτει η σιγαλιά

Πηγαίνω τ' άλογά μου να ποτίσω

Κι ως κατουράν ή πίνουνε νερό

Τα ραδιόφωνα τριγύρω μου σκορπούν

Πότε του Χαίντελ το "Αλληλούια"

Πότε μιαν άρια από την "Κάρμεν" ή την "Τόσκα"

Κ' αίφνης - σε άλλες στιγμές -

Σαν ξέσπασμα μιας προσευχής 

Ακούω τον ύμνο της Διεθνούς από την Μόσχα.

Από τη συλλογή "Η ΣΗΜΕΡΟΝ ΩΣ ΑΥΡΙΟΝ ΚΑΙ ΩΣ ΧΘΕΣ" (1984)  

................................................................................

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

Ο ΗΛΙΟΣ ΜΟΥ

Μου πήραν τον ήλιο μου, αλλά εγώ θα τον βρω.

Κανόνισα μια μυστική συνάντηση μαζί του

όπως εκείνος που πηγαίνει για παράνομο Τύπο

ή για παράνομο υλικό. Θα γιομίσω τον κόρφο μου

μεγάλα φύλλα χρυσαφιού και λάμπες για την κρύπτη μου,

πριν μου αφανίσουν την ψυχή να την κυκλοφορήσω

χέρι χέρι μες στη νύχτα. 

 Από την "Οδοιπορία" Ποιήματα 1958-1967 [1971]

.................................................................................. 

 ΜΕΡΙΛΙΝ ΜΟΝΡΟΕ

.................................................................................


ΡΙΤΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ





Σακελλαρίου Ρίτα - Κάθε Ηλιοβασίλεμα(1969)  

Στίχοι: Κώστας Ψυχογιός
 
Μουσική: Γιώργος Μανισαλής, Κοριός
 
 
Όταν ζυγώνει η βραδιά
και γλυκοσουρουπώνει
βαθιά μου σφάζουν την καρδιά
της ερημιάς μου οι πόνοι

Θλιμμένο σούρουπο
ποτέ να μη νυχτώνει
γι' αυτούς που ζούνε μόνοι

Κάθε ηλιοβασίλεμα
δε ξέρω τι μου φταίει
με παίρνει το παράπονο αχ
και η καρδιά μου κλαίει

Θλιμμένο σούρουπο
ποτέ να μη νυχτώνει
γι' αυτούς που ζούνε μόνοι

 ..................................................................................


OLIVER HARDY

"Δανειστήκαμε" τις αποδημίες όπως πάντα από το   www.sansimera.gr