....................................................................................
NAFTEMPORIKI.GR Τετάρτη, 10 Αυγούστου 2011 14:21
...........................................................
Δες και εδώ ένα πολύ κατατοπιστικό γράφημα για την ιστορία του Τείχους, τις οχυρώσεις του και τις προσπάθειες απόδρασης από την "Ανατολή" στη "Δύση" http://www.naftemporiki.gr/infographics/graph.asp?id=40517
Πενήντα χρόνια από την ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου
NAFTEMPORIKI.GR Τετάρτη, 10 Αυγούστου 2011 14:21
Τελευταία Ενημέρωση : 10/08/2011 15:59
Δείτε ακόμα: |
 |
| Το πολιτισμικό χάσμα παραμένει όσο οι συνθήκες διαβίωσης από τη μία και από την άλλη πλευρά του «αόρατου τείχους» παραμένουν διαφορετικές. |
Πενήντα χρόνια μετά την ανέγερσή του το Τείχος του Βερολίνου, που γκρεμίστηκε το 1989, εξακολουθεί να ρίχνει τη σκιά του στη Γερμανία και συνεχίζει να σημαδεύει νοοτροπίες διατηρώντας τον χωρισμό ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή.
«Ναι, εξακολουθεί να υπάρχει ένα ψηλό τείχος. Είκοσι χρόνια μετά την επανένωση, οι Γερμανοί αισθάνονται ακόμη ξένοι μεταξύ τους», δηλώνει ο Κλάους Σρέντερ, πολιτικός επιστήμονας του ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου.
Παρά τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί μετά την επανένωση για την άμβλυνση των διαφορών ανάμεσα στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η οποία ανήκε στον δυτικό κόσμο, και την Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, που ανήκε στο σοβιετικό μπλοκ, η αίσθηση του χάσματος επικρατεί.
Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της 50ής επετείου της ανέγερσης του Τείχους στις 13 Αυγούστου 1961, το 83% των ερωτηθέντων από τα έξι κρατίδια της ανατολικής Γερμανίας (το 90% στην περίπτωση της Σαξωνίας-Ανχαλτ), θεωρούν ότι εξακολουθεί να υπάρχει «ένα αόρατο τείχος», ένα τεράστιο πολιτισμικό χάσμα με τους γείτονές τους.
«Η πλειοψηφία των Ανατολικογερμανών δεν γνωρίζουν σε ποιον κόσμο ανήκουν, δεν θεωρούν ότι ανήκουν πλήρως στην επανενωμένη Γερμανία. Ωστόσο, δεν επιθυμούν μία επιστροφή στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας... η πλειοψηφία ονειρεύεται μία Ανατολική Γερμανία που έχει η ίδια διαμορφώσει, την φαντασίωση ενός εξιδανικευμένου κοινωνικού κράτους, μία χώρα όπου ζούσαν με λίγα, αλλά όπου ήταν καλά», εξηγεί ο Κλάους Σρέντερ περιγράφοντας τη νοσταλγία της Ανατολικής Γερμανίας (Ostalgie).
«Υπάρχουν ωστόσο ορισμένες αξίες που έχουν εξαφανισθεί», λέει ο Φρανκ Χόλτσμαν, από το Ροστόκ, επικεφαλής ένωσης για την επανένταξη των μακροχρόνια άνεργων στο Μάρζαν-Χέλεσντορφ, συνοικία του βορειο-ανατολικού Βερολίνου.
Πρόσφατα πήγε να δει το «Hinterm Horizont», μουσική παράσταση με θέμα το Βερολίνο της εποχής του Τείχους του δυτικογερμανού τραγουδιστή Ούντο Λίντενμπεργκ και απογοητεύθηκε πολύ: «μόνο κλισέ, η Στάζι, το ντόπινγκ, λες και δεν υπήρχαν παρά μόνο αυτά». Ο Φρανκ Χόλτσμαν το θεωρεί άδικο «ξένοι να μάς περιγράφουν πώς υποτίθεται ότι ζούσαμε».
Από την πλευρά της δυτικής Γερμανίας θεωρούν τους «Ossies» «λίγο οπισθοδρομικούς», υπενθυμίζει ο καθηγητής Σρέντερ. Και παράλληλα με την Ostalgie, έχει αναπτυχθεί και μία «Westalgie», για την εποχή που η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν χρειαζόταν να πληρώνει για να βοηθήσει τους ανατολικούς της γείτονες.
«Λένε ότι πληρώνουν για όλα -περίπου 80 με 100 δισεκατομμύρια ευρώ μεταφέρονται κάθε χρόνο από τη δυτική στην ανατολική Γερμανία- ωστόσο είναι αναγκασμένοι να υπομείνουν τη δυσαρέσκεια των Ανατολικογερμανών, την άκρα δεξιά και την άκρα αριστερά που αναπτύσσονται, κλπ» λέει ο καθηγητής Σρέντερ.
Το πολιτισμικό χάσμα παραμένει όσο οι συνθήκες διαβίωσης από τη μία και από την άλλη πλευρά του «αόρατου τείχους» παραμένουν διαφορετικές.
Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου ερευνών IW, του Νοεμβρίου 2009, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας αντιστοιχεί στο 70% του κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην πρώην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, έναντι 30% το 1991. Σύμφωνα με τη μελέτη, αναμένεται εντός της επόμενης δεκαετίας να φθάσει το 80%, αλλά η απόλυτη εξισορρόπηση παραμένει ουτοπική.
Σύμφωνα με τον Κλάους Σρέντερ, θα χρειασθούν ακόμη «15 έως 20 χρόνια, πριν οι διαφορές νοοτροπίας ανάμεσα στην ανατολική και τη δυτική Γερμανία εξελιχθούν σε τοπικές διαφορές, με τον ίδιο τρόπο που υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στη βόρεια και την νότια Γερμανία».
Από το σπίτι του στη συνοικία Μάρζαν-Χέλεσντορφ, ο Φρανκ Χόλτσμαν λέει: «Εγώ ο ίδιος, όταν παίρνω το αυτοκίνητο, λέω 'πάω στη Δύση'».
Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Γαλλ. Πρακτορείο
....................................................................................
Το Τείχος που κανείς δεν σκόπευε να κτίσει
Σαν σήμερα, πριν από μισό αιώνα, άρχισε να χωρίζει το Βερολίνο
Επιμέλεια: Κίττυ Ξενάκη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Σάββατο 13 Αυγούστου 2011
«Niemand hat die Absicht, eine Mauer zu errichten!» «Κανείς δεν σκοπεύει να χτίσει τείχος!» διακήρυττε ο Βάλτερ Ούλμπριχτ, ο πρώτος γραμματέας του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος, στις 15 Ιουνίου του 1961. Λιγότερο από δύο μήνες αργότερα, πριν από ακριβώς μισό αιώνα, λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 13ης Αυγούστου 1961, η κυβέρνηση της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας έστειλε 40.000 στρατιώτες και αστυνομικούς να σφραγίσουν με συρματόπλεγμα σχεδόν όλα τα σημεία διέλευσης στο Δυτικό Βερολίνο. Το πρώτο τούβλο μπήκε δύο ημέρες αργότερα - οι ιστορικοί ακόμα ερίζουν για το πού ακριβώς. Το Τείχος που «κανείς δεν σκόπευε να χτίσει» έπαιρνε τον δρόμο της Ιστορίας.
Το επέβαλε, στη συνείδηση των ανατολικογερμανικών αρχών, η διαφυγή από το 1949 στην ελευθερία της Δύσης 2,6 εκατομμυρίων πολιτών, οι περισσότεροι νέοι, ειδικευμένοι και μορφωμένοι. Το Τείχος χώρισε οικογένειες, πυροδότησε αναρίθμητες προσωπικές τραγωδίες, έγινε το απόλυτο σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου, άντεξε 28 χρόνια, και έπεσε στις 9 Νοεμβρίου του 1989. Πρόπερσι γιορτάστηκαν τα 20 χρόνια από την πτώση του. Πέρυσι τα 20 χρόνια από την επανένωση της Γερμανίας. Σήμερα τιμάται - δεν γιορτάζεται - η επέτειος της ανέγερσης.
Η καγκελάριος Μέρκελ θα είναι εκεί, στο μνημείο της Μπερνάουερ Στράσε, το ίδιο και ο πρόεδρος Κρίστιαν Βουλφ. Θα τηρηθεί ενός λεπτού σιγή. Εκατομμύρια τουρίστες θα περάσουν ακόμα μια μέρα αναζητώντας τα υπολείμματα του Τείχους. Στο Βερολίνο του 2011 έχουν απομείνει λίγα. Το ψηλότερο τείχος είναι πια αόρατο - ένα 83% των πολιτών των έξι κρατιδίων της Ανατολικής Γερμανίας θεωρούν ότι εξακολουθεί να τους χωρίζει τεράστιο πολιτισμικό χάσμα από τους γείτονές τους.
...........................................................
Δες και εδώ ένα πολύ κατατοπιστικό γράφημα για την ιστορία του Τείχους, τις οχυρώσεις του και τις προσπάθειες απόδρασης από την "Ανατολή" στη "Δύση" http://www.naftemporiki.gr/infographics/graph.asp?id=40517
Α, και κάτι ακόμα: Για να καταλάβει κανείς τι σήμαινε το τείχος για τη ζωή των Βερολινέζων, ας φανταστεί την ύπαρξή του, παραδείγματος χάριν, κάθετα στην Πατησίων, την Αχαρνών και την Λιοσίων, και το Σταθμό του ΗΣΑΠ στην Αττική ως συνοριακό σταθμό μιας άλλης χώρας! Μέχρι την Ιουλιανού, λέμε τώρα, το ένα κράτος, από κει και πέρα το άλλο! Κατ' αναλογίαν, φαντασθείτε το και προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα αυτής της πόλης. Κι όλα αυτό να έχει ανεγερθεί μέσα σε λίγες μέρες! Και οι συγγενείς μιας οικογένειας που εντελώς τυχαία θα βρίσκονταν από τη μία μεριά του Τείχους να μην επιτρέπεται πια να δουν τους συγγενείς τους που θα βρίσκονταν από την άλλη, ή κι αν επιτρεπόταν, με τέτοιους περιοριστικούς όρους (βαθμοί συγγένειας, μόνο ορισμένα πρόσωπα της οικογένειας, περιορισμένο δικαίωμα μέσα σε κάθε χρόνο κλπ.) που θα καθιστούσε τις συναντήσεις μαρτύριο, συναντήσεις και αποχαιρετισμούς ξενιτεμένων χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου