Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Αίτημα ολοκληρωτισμού της Άννας Δαμιανίδη (http://pezotis.blogspot.com, 28/4/2012)

............................................................

Αίτημα ολοκληρωτισμού


Πώς κάνετε έτσι μωρέ για ένα χαριτωμένο κορίτσι που πήρε μια ιδιωτική πρωτοβουλία, αντείπαν πολλοί στην κριτική για το  βίντεο της Μουτσάτσου. Εντάξει, δίκιο έχουν, το παρακάνουμε στην κριτική. Αλλά το χαριτωμένο κορίτσι δεν είχε δικές της ιδέες στην ιδιωτική πρωτοβουλία που πήρε. Η πρόταση να αντικατασταθεί το Greece, Grecia, Grèce, κλπ από το Hellas  είναι επίσημη άποψη διατυπωμένη στα επίσημα έγγραφα εδώ και χρόνια, κοιτάξτε τα διαβατήρια. Hellenic republic. Απλώς η διεκδίκηση δεν είχε πάρει τις διαστάσεις του ‘Μακεδονικού’, του ‘Κυπριακού’, του ‘ελληνοτουρκικού’, της ‘υφαλοκρηπίδας’ και των λοιπών εθνικών θεμάτων και ονομάτων. Επειδή στην ονοματοδοσία έχουμε αποκτήσει ειδικότητα, μπορεί να είναι θέμα χρόνου. Μερικές ακόμα τέτοιες ιδιωτικές πρωτοβουλίες και το αποκτήσαμε το τέταρτο, πέμπτο ή πολλοστό ‘εθνικό θέμα’. Προς το παρόν στο διαδίκτυο ανεβαίνει η εμπάθεια μεταξύ Ελλήνων και Γραικών. Είναι η νέα εθνική μας διάκριση.
Δουλειά δεν είχαμε, δουλειά βρήκαμε. Σβήσε με ένα κόκκινο χι τη λέξη greek, βάλε και τον εθνικό ύμνο, δεν είναι χαμηλών τόνων η επίθεση. Όποιος δεν ένοιωθε αρκετά ανάδερφος, παρεξηγημένη μεγαλοφυΐα ως Έλλην κλπ, μπορεί να αποκτήσει νέο παράπονο: κανείς ξένος δεν τον αναγνωρίζει σαν αυτό που είναι, όλοι τον νομίζουν κάτι άλλο. Τι δράμα, τι φρίκη, τι υψηλή αποστολή: να δώσει στους ξένους να καταλάβουν ποιοι είμαστε. Όχι σε όλους βέβαια, μόνο στους πλούσιους και γνωστούς δυτικούς. Ας τους αποκαλέσουμε ‘ζώνη του gr’.
Ανατολικά μας λένε Γιουνάν και διάφορα τέτοια. Οι Κινέζοι λένε την Ελλάδα, Σελά. Δεν πειράζει, θα αναλυθεί ότι αυτό δεν μας ενοχλεί. Όλα εν καιρώ. Θα ασχοληθούμε με θέματα ταυτότητας εντατικά στο μέλλον. Του Σαμαρά του αρέσουν πολύ, ποιος είναι Έλληνας, ποιος γεννιέται και ποιος γίνεται, χαμός θα γίνει. Απόψεις που θα πληρώνονται με απελάσεις και απειλές αφαίρεσης ιθαγένειας, όρεξη να έχετε. Εγκυμονούνται δράματα χωρίς λύση, γιατί τα δράματα αυτά δεν έχουν λύση. Και δεν έχουν τέλος. Παρόλο που κραυγές διαμαρτυρίας σαν της Μουτσάτσου, πως είναι ελληνίδα και όχι γραικός, έχουν βαθύτερο αίτημα μια ολοκληρωτική και απόλυτη λύση, ένα δια παντός ξεκαθάρισμα, λύση δεν δίνεται στα θέματα αυτά. Όσο και να στριγκλίζεις δεν μπορείς ούτε τις γλώσσες των άλλων να καθαρίσεις, ούτε καν τη δική σου, ούτε την ιστορία σου να σβήσεις. Μόνο αυτό που ήδη πέτυχε το βίντεο, συμπληρώνοντας την επίσημη ελληνική πολιτική: να δημιουργήσεις προβλήματα ανύπαρκτα για να μεγαλώνει το αίσθημα μειονεξίας που καλλιεργείται ως επίσημη ιδεολογία από τον καιρό του σαρτζετακικού αναδερφισμού.
Τώρα γιατί ένα κορίτσι σαν τα κρύα νερά ενοχλείται τόσο πολύ να τη λένε γκρικ, αναζητείστε το, μεταξύ άλλων, στα σχολικά μαθήματα. Είναι πολύς καιρός που στη μελέτη και την αποστήθιση της Ιστορίας έχουν επικρατήσει τα θέματα SOS. Τα οποία είναι οι μεγάλοι σταθμοί της εθνικής ιστορίας και το ζουμί της ανωτερότητας των Ελλήνων, και του πόσο θύματα και σκλαβωμένοι υπήρξαν από τον δεύτερο αιώνα προ Χριστού. Σε συνδυασμό με τις γιορτές και τους πανηγυρικούς των επετείων, δεν θέλει πολύ ο μαθητής να γίνει υποψήφιο μέλος της πρώτης ακραίας εθνικιστικής οργάνωσης που θα συναντήσει. Χρειάζεται μάλλον προσπάθεια για να το αποφύγει. Η μόνη ελπίδα είναι να έχει μεγάλες αντιστάσεις καλλιεργημένες από το περιβάλλον του, ή να είναι πραγματικά αποφασισμένος να μείνει εντελώς αδιάβαστος στην Ιστορία. Αλλά αυτό το τελευταίο είναι πολύ δύσκολο, γιατί πραγματικά τα κλισέ τους τα χώνουν στο κεφάλι των παιδιών από τον παιδικό σταθμό. 
 

I am Greek, I want to be human (http://pezotis.blogspot.com, 30/4/2012)

.............................................................

I am Greek, I want to be human


Σήμερα θα σας μιλήσω για ένα προνόμιο που έχω, και συγχωρείστε με. Είμαι γενικά προνομιούχος, έχω πολλά προνόμια, αν τα παρέθετα όλα θα ζηλεύατε πριν φτάσω στο επίμαχο. Γι αυτό θα μιλήσω μόνο γι αυτό, το οποίο γράφει καλά στις οθόνες, των υπολογιστών εν προκειμένω.
Το προνόμιο μου είναι ότι αν θελήσω να διαλέξω μια φωτογραφία με μαύρους, καφέ, ή πολύ λευκούς μετανάστες στην Αθήνα, στην οποία να συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ, διαθέτω τεράστια επιλογή. Έχω φωτογραφίες από μια γιορτή στην Αγορά πριν τέσσερα χρόνια με μετανάστες όλων των αποχρώσεων, με μεγάλους, με παιδιά, με νέους, με ηλικιωμένους από την Κυψέλη ή από μακρύτερα, όλους γελαστούς κι ευχαριστημένους. Έχω από τη βόλτα στο Μουσείο, στην Ακρόπολη, στον Εθνικό κήπο, στο Πεδίο του Άρεως. Κάθε φορά άλλη σύνθεση, άλλο φως, πάντα με χαμόγελο. Δεν ξέρω ποια να διαλέξω, πώς να τη βάλω στο Facebook ή όπου αλλού μπορώ, να σπάσω λίγο τη μονοτονία του ρατσισμού που έχει πλημμυρίσει τα μέντια προεκλογικά.
Τελικά διαλέγω αυτή από την Ακρόπολη, που είχαμε πάει πρόπερσι. Είναι τόσο αρμονικά τα αντίθετα χρώματα του δέρματος, τόσο ταιριαστά στο φόντο, τόσο πανέμορφα τα νιάτα των παιδιών. Εγώ δεν είμαι σ’ αυτή, αλλά δεν πειράζει, ο ναρκισσισμός υποχωρεί μπροστά σε τόσο εκθαμβωτική εμφάνιση της ανθρώπινης εκδοχής. Εγώ είμαι ελληνίδα, τους δείχνω τον Παρθενώνα, τους φωτογραφίζω μπροστά του, ξέρω ότι κι οι τρεις έχουν μια μικρή ταραχή από την πόζα, υπάρχει επιθυμία, καμάρι και δισταγμός, όλ’ αυτά μαζί, υπάρχει και η γνώση πως δικαιούνται το φόντο και το νόημα του, την ανθρώπινη συνθήκη, την επαφή με την Ιστορία, τη συνέχεια, τη συντήρηση, τη γνώση, τον ελεύθερο χρόνο για όλ’ αυτά.
I love people. I am Greek, I am human. Στερεότυπο; I don't care!

Απάντηση Χρυσής Αυγής για το «ροζ» ξενοδοχείο της Λιοσίων (http://www.protothema.gr, 30/04/2012)

..............................................................

Απάντηση Χρυσής Αυγής για το «ροζ» ξενοδοχείο της Λιοσίων

http://www.protothema.gr, Web only
30/04/2012  16:19

 

 
Απάντηση για το «ροζ» ξενοδοχείο της οδού Λιοσίων, που σύμφωνα με σημερινά δημοσιεύματα φέρεται να ανήκει στον Γ.Γ. της Χρυσής Αυγής, Νίκο Μιχαλολιάκο. 

Με γραπτή ανακοίνωση η Χρυσή Αυγή, διαψεύδει κατηγορηματικά πως ο  Γ.Γ του ακροδεξιού κόμματος είναι μέτοχος στην εν λόγω εταιρεία.

«Το ξενοδοχείο “N.D” ουδεμία σχέση έχει με εμάς και αυτοί που το υποστηρίζουν γνωρίζουν ότι ιδιοκτήτες είναι μια οικογένεια Βορειοηπειρωτών, η οποία έχει ενοικιάσει το ακίνητο από την οικογένεια της συζύγου του Γ.Γ. Της Χρυσής Αυγής», αναφέρει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση.

Παράλληλα επιτίθεται σφοδρά κατά δημοσιογράφων και ΜΜΕ που «υβρίζουν» την Χρυσή Αυγή, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση, λόγω της ανοδικής της πορείας.
 
Σχόλιο : Άλλαξε τίποτα με την ανακοίνωση της Χ.Α.;  Βγάζει ή δεν βγάζει φράγκα από μπουρδ...ξενοδοχείο η οικογένεια του αρχηγού; Από κει και πέρα τα συμπεράσματα δικά σας...

Ιωάννου: - Μας έβγαλαν! Μας έβγαλαν! - Πάντα πίστευα στη βλακεία των ανθρώπων...!




κάλλιο να σου βγεί το Ευρώ…

"Χίλια συγγνώμη σας εύχομαι!" Της Ελενας Ακρίτα (ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Σάββατο 28 Απριλίου 2012)

.......................................................

Χίλια συγγνώμη σας εύχομαι!

Της Ελενας Ακρίτα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ",  Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Ο Κώστας Καραμανλής έσπασε τη σιωπή του. Από το 2009, τα μόνα που είχε σπάσει ήταν ένα Ρόζενταλ ωραιότατο, μια πλαστική τσατσάρα και το νευρικό μας σύστημα. Τώρα έσπασε τη σιωπή του, χίλια κομμάτια την έκανε και πρόσεχε μην πατήσεις ξυπόλητος. Είπε, είπε, είπε… Μόνο μια συγγνώμη δεν είπε. Ενα «σόρι», ένα «ουπς», ένα κάτι τέλος πάντων… Ισα για να αποδείξει ότι όλα αυτά τα χρόνια ζούσε στη Ραφήνα και δεν ήταν μόνιμος κάτοικος Μποτσουάνας. Μια συγγνώμη, βρε αδελφέ, που από μια χαρά πολίτες μάς κατάντησε πατάκια για το παρκέ.
Αυτός κι ο επόμενος που πήρε τη σκυτάλη. Ο Παπανδρέου, που επίσης η συγγνώμη δεν συγκαταλέγεται στο λεξιλόγιό του. Ο Βενιζέλος τουλάχιστον την είπε. Με μισή καρδιά, με εν τέταρτον του στόματος - αλλά την είπε. Απλώς, δεν διευκρίνισε ποια από όλες εννοούσε. Γιατί συγγνώμες υπάρχουν πολλές, νουνού όμως ένα:
Συγγνώμη, έκανα λάθος!
Συγγνώμη, σας πάτησα;
Συγγνώμη,να περάσω λίγο…
Συγγνώμη, πόσο μαλάκας είσαι;
Συγγνώμη, που σ' αγάπησα πολύ…
Συγγνώμη,αυτή την τσάντα από πού την πήρατε;
Οχι ότι κι εμείς είμαστε εύκολοι πελάτες. Οταν δεν μας τη ζητάνε, λέμε «πες, βρε αδελφέ, μια συγγνώμη». Οταν την ξεστομίζουν, λέμε «από τότε που βρέθηκε η συγγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο». Ο,τι και να κάνεις, χαμένος βγαίνεις…
Και σίγουρα δεν τη λένε οι υποψήφιοι βουλευτές που βγαίνουν στα κανάλια. Που έχουν μετατρέψει τα ντεσιμπέλ σε ιδεολογία. Νομίζουν πως όσο πιο πολύ ουρλιάζουν τόσο πιο δίκιο έχουν. Καλά, δεν το συζητώ. Δεν κάθομαι να με ξανασώσουν όλοι αυτοί, να χτυπιούνται κάτω. Αρκετά με σώσανε, αρκετά εφάρμοσα τις συνταγές τους και είχα τη μία υποτροπή καπάκι πάνω στην άλλη: η θεραπεία πέτυχε, ο ασθενής πέθανε.
Και μου λένε και να τους εμπιστευτώ. Να ανοίξω το στοματάκι μου, να κάνω «αααα», να μου δώσουν το φάρμακο. Δεν υπάρχει περίπτωση, εγώ από μικρή χάπι μόνο απ' τα χεράκια της μάνας μου έπαιρνα. Και το φαΐ απ' της μανούλας το πιρέξ επίσης. Γιατί είμαι και σινεφίλ, βλέπεις. Μπόλικα θρίλερ έχω δει στη ζωή μου, που τους ρίχνουν στρυχνίνη στον μουσακά και ποντικοφάρμακο στο παυσίπονο. Αρκετό σπλάτερ έχω ζήσει σ' αυτή τη χώρα, άλλο δεν θα πάρω, ΣΥΓΓΝΩΜΗ κιόλας…
Ο Σαμαράς, παίζει τη συγγνώμη να μας την είπε εμμέσως και να μην την πήρε το μάτι μας. Στη συνάντηση καλλιτεχνών που έκανε δεν ήταν εκεί κι Ρέμος; Αυτός δεν είπε το τραγούδι: «Τι να σου πω για να σου αλλάξω γνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, φταίω για όλα εγώ, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη»; Ασχετο, αλλά έτσι όπως τους έβλεπα Σαμαράς - Ρέμος - Χατζηγιάννης παίζει, αν δεν κάτσει καλά το εκλογικό αποτέλεσμα, να εμφανιστούν τον χειμώνα μαζί στο Ρεξ. Ενα υπερθέαμα σε σκηνοθεσία Γιάννη Σμαραγδή!
ΣΥΓΓΝΩΜΗ κιόλας, αλλά τι κόλλημα έχουν φάει όλοι με το «διακύβευμα»; Απ' το χωριό τους το ξέρανε; Γιατί εμείς στο δικό μου δεν το λέγαμε. Το «διακύβευμα των εκλογών»… Αλλη μία φορά να το ακούσω θα ξεράσω το σουτζουκάκι επιτόπου… Κι αν τους ρωτήσεις, ξέρουν τι σημαίνει; Ή νομίζουν ότι διακύβευμα είναι το παρμπρίζ στα ελληνικά;
ΣΥΓΓΝΩΜΗ κιόλας, άλλα άρες, μάρες, κουκουνάρες ακούμε από το πρωί μέχρι το βράδυ στην τηλεόραση… Οταν το κανάλι δεν έχει τούρκικο, στρώνει τραπέζι πτυσσόμενο: ο παρουσιαστής στη μέση και γύρω γύρω όλοι οι εκπρόσωποι των κομμάτων. Φτηνό πρόγραμμα, κουτί τούς ήρθε τώρα με τις αψιλίες των καναλιών… Ασε που μπαίνεις στο facebook και στο twitter των υποψηφίων κι απ' έξω σε πιάνουν οι μυρωδιές του τσικνιστού οράματος. Συναρπαστικές οι σελίδες τους: «Σήμερα στις 12 θα είμαι στην τάδε τηλεόραση, αύριο στη 1 στο τάδε ραδιόφωνο, μεθαύριο στην όποια εφημερίδα». «Στα παλιά μας τα παπούτσια», απαντάνε από κάτω followers, φίλοι και εγγεγραμμένοι. (Δηλαδή δεν το λένε τόσο κομψά, αλλά δεν το μεταφέρω ακριβώς γιατί γράφω σε mainstream έντυπο και δεν κάνει).
ΣΥΓΓΝΩΜΗ κιόλας, κύριοι που μας αντιμετωπίζετε ως ηλίθιους… Σέβομαι τα ζώα και δεν λέω μας αντιμετωπίζετε σαν βόδια… Απλώς από το βόδι, έρχεται μόνος του ο συνειρμός: γκουγκλάρισα την Μποτσουάνα και λέει ότι η οικονομία της χώρας βασίζεται στον τουρισμό, στα διαμάντια και στην αγελαδοτροφία… Και επειδή μας κόβω να μεταναστεύουμε σιγά σιγά, για ρωτήστε λίγο, εσείς που έχετε το θάρρος με τους Μποτσουανούς:
Ανειδίκευτες αγελάδες χρειάζονται;

Φωτογραφίες ενόχων γυναικών - Από τη δεκαετία του 1920 και την αστυνομία του Σίδνευ. aπό τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο (http://www.lifo.gr/team, 29/4/2012)

..........................................................

http://www.lifo.gr/team, 29/4/2012

Φωτογραφίες ενόχων γυναικών. 

aπό τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο

Από τη δεκαετία του 1920 και την αστυνομία του Σίδνευ.

ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ

Το έχουμε παραξηλώσει εμείς που μονότονα υπερασπιζόμαστε τα δίκια των αδυνάτων, συγκαλύπτοντας και τα εγκλήματά τους. Οπότε καταλαβαίνω όσους εκφράζουν την αγάνάκτησή τους από τη στρεψοδικία μας: αν η πόρνη με HIV ήταν ελληνίδα και ψήφιζε Χρυσή Αυγή, θα θέλαμε να την λυντσάρουμε live στο Σύνταγμα.

Αλλά είμαι αντίθετος στο φτηνό προεκλογικό θέατρο της στοχοποίησης του τελευταίου τροχού μιας νοσηρής αλυσίδας. Και μόνο η σκέψη ότι η γυναίκα αυτή ίσως είχε εξαναγκαστεί να δουλεύει παρά την αρρώστια της, με κάνει να είμαι λίγο επιφυλακτικός. Οι νόμοι του τράφικινγκ είναι οι σκληρότεροι που υπάρχουν. Το κράτος, πριν τσακίσει τον τελευταίο τροχό (και τόσο θεαματικά!), ώφειλε να έχει τσακίσει αυτους που την έφεραν με τη βία εδώ, αυτους που της έχουν κρατήσει το διαβατήριο, αυτούς που της παίρνουν τα λεφτά στο τέλος. Τους  ξέρει πολύ καλά. Συνεργάζεται μαζί τους. Έχει τις φωτογραφίες τους.

Συνεπώς, αν έπρεπε να δημοσιευτούν σήμερα φωτογραφίες, θα έπρεπε να είναι οι φωτογραφίες του προστάτη της ιερόδουλης. Του κυκλώματος που την μετέφερε εδώ. Των υπουργών που αφήνουν το τράφικινγκ να μαίνεται ανενόχλητο.

Αλλά πάντα έτσι λειτουργεί το Κράτος. Καταπίνει τις καμήλες και προσποιείται το αδιάφθορο, δίνοντας στη δημοσιότητα φωτογραφίες αυτών που δεν κοστίζει τίποτα ο χαμός τους.

 

Η Άλις Κλαρκ, 42 ετών. Πουλούσε παράνομα αλκοόλ που παρασκέυαζε η ίδια, μετά τις 6 το απόγευμα που οι παμπ έπρεπε να κλείνουν


 

Έιμι Λι, 41. Σνίφαρε κοκαίνη.


 

Άννι Γκούντερσον, 19. Έκλεψε ένα γούνινο παλτό από ένα μαγαζί του Σίδνευ. Η αστυνομία δεν διευκρινίζει αν αυτό είναι το παλτό που φοράει


 

Ντόρις Πούλ. Έκλεψε κοσμήματα και ρούχα. Το είχε ξανακάνει, είχε πιαστεί ξανά και είχε εκτίσει 6 μήνες σε καταναγκαστικά έργα


 

Ντόροθι Μορτ, 32. Για φόνο. Τα είχε με ενα νεαρό γιατρό. Τη μέρα που την επισκέφτηκε για να της πεί ότι χωρίζουν, τον πυροβόλησε και μετά προσπάθησε να αυτοκτονήσει.


 

Ήντιθ Άατον, 37. Πραγματοποιούσε παράνομες αμβλώσεις. Περιστασιακά έκανε μικρές κλοπές.


 

Ελίζαμπεθ Ρούντι. Κατηγορήθηκε ότι έκλεψε πράγματα από το σπίτι κάποιου Άντριου Φόλει. Καταδικάστηκε σε 12 μήνες βαρειάς καταναγκαστικής εργασίας.


 

Ελίζαμπεθ Σίνγκλετον. Άγρευε παρανόμως πελάτες, η αστυνομία την αναφέρει ως "κοινή πόρνη"


 

Έμιλι Χένσγουορθ, 24. Σκότωσε το τρίμηνο αγοράκι της. Αθωώθηκε, λόγω ψυχικής διαταραχής της. 


 

Έστερ Ίγκερς, 24. Για πρόκληση βαρειάς σωματικής βλάβης. Έμεινε 12 μήνες φυλακή.


 

Γιουτζίνια Φαλλένι, 43. Για φόνο. Η Φαλλένι πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της υποδυόμενη τον άντρα. Το 1913 παντρεύτηκε μια γυναίκα, την οποία και δολοφόνησε. Η υπόθεση προκάλεσε κοινωνική φρενίτιδα.


 

Έβελυν Κόρτνει, 19. Έκλεψε διάφορα μικροαντικείμενα -μεταξύ τους, μια ομπρέλα και λινά σεντόνια. Σύνολο ληστειών: 7.


 

Τζέινετ Ράιτ, 68. Χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο, έκανε παρανομες αμβλώσεις στο σπίτι της. Πρώην νοσοκόμος. Όταν μια έφηβη ασθενής της κόντεψε να πεθάνει, την ανακάλυψαν και την καταδίκασαν σε 12 μήνες καταναγκαστική εργασία.



 

Κάθλιν Γουόρντ. Καταδικάστηκε για αλκοολισμό, ανάρμοστη συμπεριφορά και κλοπή. Αρνήθηκε  να ανοίξει τα μάτια της για τη φωτογράφηση


 

Λέσλι Ρις. Για διγαμία. Τέσσερις μήνες ελαφρά καταναγκαστική εργασία.


 

Λίλιαν Σρπουλ. Έμπορος κοκαίνης. Οι εφημερίδες την είχαν ονομάσει "παράσιτο με φούστες". Τέσσερις μήνες φυλακή.


 

Μέρι Μπράουνι, 64. Έκανε παράνομες αμβλώσεις στο σπίτι της.


 

Ματίλντα Ντέβιν, 25. Μαντάμ μπορντέλου. Με ένα ξυράφι χάραξε το πρόσωπο ενός άντρα μέσα σε ένα κουρείο. Οι τσακωμοί της είχαν απασχολήσει επανειλημμένως την αστυνομία.


 

Μει Φόστερ. Με συνεργό έναν άνδρα έκανε κλοπές σε σπίτια.




















Σμιθ, έμπορος ναρκωτικών. Μια φορά, για να αποφύγει την σύλληψη, κυνήγησε την αστυνομικό Λίλιαν Άρμφιλντ με ένα αναμένο σίδερο


 
Μίλντρεντ Κράς. Για διγαμία.


 

Ρουθ Γιανγκ. Καταδικάστηκε για αλητεία, αλκοολισμό και κλοπή. Της ξύρισαν το κεφάλι πριν μπεί φυλακή γιατί είχε ψείρες.


 

Μάρτζορι Μέι. 20. Έπεισε έναν καταστηματάρχη να πάρει μαζί της δυό φορέματα για να τα δείξει στη μητέρα της. Αντ' αυτού τα πούλησε σε ένα άλλο μαγαζί με μεταχειρισμένα. Το έκανε συχνά. Έξι μήνες φυλακή.


Σουηδός φοιτητής κερδίζει το φωτογραφικό βραβείο της Google ("Lifo", 26.4.2012)

 .............................................................
"Lifo",  26.4.2012 | 17:25

Σουηδός φοιτητής κερδίζει το φωτογραφικό βραβείο της Google

Ο 24χρονος Victor Johansson

Σουηδός φοιτητής κερδίζει το φωτογραφικό βραβείο της Google

Ο 24χρονος φοιτητής Victor Johansson από την Σουηδία, είναι ο νικητής του μεγάλου φωτογραφικού διαγωνισμού της Google. Οι φωτογραφίες του αθλητή καταδύσεων Christoffer Eskilsson, ξεχώρισαν ανάμεσα σε 20000 συμμετοχές.

dive

Τα μέλη της επιτροπής χαρακτήρισαν την φωτογραφική ματιά του Johansson απρόσμενη, τονίζοντας ότι προβάλει μια διαφορετική οπτική πάνω στο θέμα, που συνήθως δεν βλέπουμε σε φωτογραφίες του αθλητικού ρεπορτάζ.
Όπως αναφέρει το BBC, το βραβείο του φωτογραφικού διαγωνισμού, είναι ένα ταξίδι του νικητή σε προορισμό της επιλογής του, με τη συνοδεία επαγγελματία φωτογράφου.

dive

Στο ΔΣ «ροζ» ξενοδοχείου ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής! (http://www.protothema.gr, 30/4/2012)

..............................................................

Όπως καταγράφεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως...

Στο ΔΣ «ροζ» ξενοδοχείου ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής!

Web only
30/04/2012  10:00

 
 
Ξενοδοχείο «ημιδιαμονής» φαίνεται πως έχει στην κατοχή του ο γενικός γραμματέας του Λαϊκού Συνδέσμου της «Χρυσής Αυγής», Νίκος Μιχαλολιάκος, και μαλιστα το διοικεί οικογενειακώς!

Όπως προκύπτει από πληροφορίες που διέρρευσαν στο Διαδίκτυο, ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι μέλος στο ΔΣ του «ροζ» ξενοδοχείου, με το όνομα «Νew Dream», το οποίο βρίσκεται στην πλατεία Αττικής και αποτελεί προορισμό για «πονηρά» ραντεβού.


Συγκεκριμένα, όπως καταγράφεται στο τεύχος 10271 της Εφημερίδας Κυβερνήσεως κατά την 6η Σεπτεμβρίου του 2007, το διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας που διοικεί την εταιρεία μέχρι τις 27 Μαΐου 2012 αποτελείται από τους εξής:

- Αθανάσιος Ζαρούλιας του Βασιλείου, κάτοικος Αθηνών: Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος
- Ελένη Ζαρούλια του Βασιλείου, κάτοικος Πεύκης, αντιπρόεδρος
- Νικόλαος Μιχαλολιάκος του Γεωργίου, κάτοικος Πεύκης, μέλος.

Πρόκειται, δηλαδή, για τον ίδιο τον αρχηγό της «Χρυσής Αυγής», τη σύζυγό του και τον αδερφό της, όλοι τους μέλη του ΔΣ της διοίκησης του «ροζ» ξενοδοχείου.
 



 Σημειώνεται πως η εν λόγω επιχείρηση απασχολεί και αλλοδαπούς... Συγκεκριμένα, τον Αύγουστο του 2010, όπως αναφέρεται στο αστυνομικό δελτίο, δύο ληστές είχαν εισβάλει στο ξενοδοχείο και είχαν αφαιρέσει, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «600 ευρώ από τον αλλοδαπό υπάλληλο».

Ως υπεύθυνη διαχείρισης του «New Dream» φέρεται η εταιρεία «ΛΥΔΙΑ-Ξενοδοχειακές και Τουριστικές επιχειρήσεις ΑΕ».

 Και...

Η Φωτογραφία της Ημέρας: Ο μετανάστης που κάθισε στη Χρυσή Αυγή.

(http://www.lifo.gr, 26/4/2012)




Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Μενίδι: ένας νεκρός αλλοδαπός και δύο τραυματίες - Αναζητείται από την Αστυνομία οδηγός ΙΧ (http://www.tovima.gr, 29/4/2012) Μια είδηση της φαιάς ελληνικής πραγματικότητας

.............................................................

Μενίδι: ένας νεκρός αλλοδαπός και δύο τραυματίες
 
Αναζητείται από την Αστυνομία οδηγός ΙΧ
 
Μενίδι: ένας νεκρός αλλοδαπός και δύο τραυματίες

 
 
Οδηγός ΙΧ αυτοκινήτου αναζητείται από την Αστυνομία, έπειτα από αιματηρό επεισόδιο με θανάσιμο τραυματισμό αλλοδαπού από πυροβόλο όπλο και τραυματισμό άλλων δύο αλλοδαπών, έναν από πυροβολισμό και έναν άλλο λόγω παράσυρσης από αυτοκίνητο.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, λίγο μετά τις 8 το πρωί της Κυριακής, το ΙΧ παρέσυρε έναν 53χρονο άνδρα αλβανικής καταγωγής, ο οποίος μεταφέρθηκε τραυματισμένος στο Αττικό νοσοκομείο.


Στο σημείο του συμβάντος υπήρξε φραστικό επεισόδιο μεταξύ του οδηγού και περαστικών, ενδεχομένως και προπηλακισμοί του πρώτου.


Στη συνέχεια, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ., ο οδηγός εγκατέλειψε το σημείο. Λίγο αργότερα στην οδό Σεβαστουπόλεως 22 στο Μενίδι πυροβόλησε, τραυματίζοντας θανάσιμα, έναν 58χρονο αλλοδαπό, αλβανικής καταγωγής, ενώ τραυμάτισε στο πόδι έναν ακόμη αλλοδαπό πακιστανικής καταγωγής.


Και οι δύο μεταφέρθηκαν στον Ευαγγελισμό, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατος του 58χρονου. Ο αλλοδαπός, που τραυματίστηκε στο πόδι, παραμένει για νοσηλεία στο νοσοκομείο, αλλά βρίσκεται εκτός κινδύνου.


Στον τόπο του εγκλήματος βρίσκονται αστυνομικοί της Ασφάλειας, οι οποίοι παίρνουν καταθέσεις από αυτόπτες μάρτυρες, προκειμένου να διευκριστούν οι συνθήκες του τροχαίου και του αιματηρού επεισοδίου.


Η Αστυνομία αναζητά στην ευρύτερη περιοχή του Μενιδίου τον οδηγό του ΙΧ αυτοκινήτου, ο οποίος σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες είναι Έλληνας.

"Άι αμ Χελλήν" του Τίμωνος του Μισανθρώπου (www.lifo.gr, 25.4.2012)


..............................................................

www.lifo.gr, 25.4.2012 | 

Άι αμ Χελλήν 

του Τίμωνος του Μισανθρώπου

Η Κατερίνα Μουτσάτσου αποφάσισε πως φτάνει πια με το να είναι μια μέτρια ηθοποιός. Θα γίνει κάτι άλλο, κάτι νέο και μοναδικό! Έγινε λοιπόν Χελλήν. Ελπίζω μόνο στα σούρτα φέρτα της στις ΗΠΑ να μην κάνει καμιά παρόμοια σκηνή στον έλεγχο διαβατηρίων γιατί η διεθνής καριέρα θα μείνει ατελής. Παρακάτω θα διαβάσετε όλα όσα ξέχασε να πεί.





Hey! Δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος. Ανέχομαι όμως οι εισφορές στα δημόσια ταμεία να είναι πολύ μικρότερες από το εφάπαξ που απαιτώ να μου καταβληθεί όταν συνταξιοδοτηθώ αν και αυτό τα οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία. Δεν είμαι κλέφτης αλλά εισέπραττα χωρίς ενδοιασμό παράνομα επιδόματα για αναπηρίες που άδειαζαν τα δημόσια ταμεία στερώντας πολύτιμούς πόρους. Επιπλέον διαμόρφωσα έναν πυλώνα στη σχέση κράτους-πολίτη με τον θεσμό του φακελακίου! Δεν πίνω ούζο γιατί προτιμώ πλέον το παλαιωμένο malt whiskey.

Δεν σπάω πιάτα γιατί πετάω πανεράκια με λουλούδια σε δευτεροκλασάτους άφωνους τραγουδιστές που με κάνουν να ξεχνάω τον πόνο μου, χρεώνοντας τουλάχιστον 10 ευρώ το καλάθι. Δεν λέω "ώπα!" στην καθημερινή μου ζωή γιατί έχω βρει άλλες μπούρδες του στυλ "δεν υπάρχει!" και "έλεος!" που ταιριάζουν περισσότερο με το υπερβολικό μου θυμικό.

Επιπλέον σίγουρα ξέρω τουλάχιστον έναν Νίκο, έναν Γιώργο -που είναι και μάλαμά- και έναν Γιάννη -που σπίτι χωρίς δαύτον δεν κάνει προκοπή. Μη λέμε και ανακρίβειες...

Η πατρίδα μου είναι δημοκράτία. Κληρονομική δημοκρατία για την ακρίβεια! Επινόησα τη βάση για ένα σύστημα διακυβέρνησης δι' αντιπροσώπων αλλά επειδή πέρασαν και κάποιοι αιώνες του έδωσα μια νέα διάσταση: ψηφίζω απόγονους πολιτικών οικογενειών γιατί δεν μπορεί, θα έχουν κάτι στα γονίδια που τους καθιστά ικανούς να πολιτεύονται. Οι Καραμανλήδες και οι Παπανδρέου μαζί με το Μητσοτακέικο κυριαρχούν για παραπάνω από μισό αιώνα στην πολιτική ζωή της χώρας μου και νέες οικογένειες έχουν μπεί πλέον δυναμικά όπως οι Βαρβιτσιώτηδες, οι Κεφαλογιάννηδες και οι Κωνσταντοπουλέοι...

Για βασιλεία μην ακούσω τίποτα γιατί αυτά είναι αναχρονιστικά συστήματα. Δεν σας κρύβω ότι τρελαίνομαι να κοροιδεύω τα άλλα ευρωπαικά κράτη που εξακολουθούν να έχουν αυτό το θεσμό. Έμενα μην τολμήσουν και μου πουν τίποτα γιατί όπως προείπα επινόησα τη δημοκρατία και το τερμάτισα το πολιτειακό σύστημα. 

Μιλάω και γράφω (ανορθόγραφα) Ελληνικά, κατά προτίμηση ΚΕΦΑΛΑΙΑ γιατί ταιριάζει με το μεσογειακό μου ταμπεραμέντο. Μιλάω επίσης και άλλες ξένες γλώσσες από ανάγκη γιατί πέρα από την Κύπρο η γλώσσα μου δεν με βοηθάει να συνεννοηθώ με κατοίκους άλλων χωρών. Αυτό σαφως και αποδεικνύει ότι είμαι πολύ πιο έξυπνος από τους άλλους λαούς γιατί όπως και να το κάνουμε κάπως πρέπει να το δικαιολογώ.

Την σημαία της χώρας μου θα την έραβα στο σακιδιό μου όπως κάνουν Βρετανοί και Αμερικανοί -και πολύ θα ήθελα να ήταν αρκετά trendy σαν σύμβολο για να το κάνω κι εγώ- αλλά αυθαίρετα θα ισχυριστώ πως η σημαία μου ανήκει παντού και δεν έχω δικαίωμα να την ιδιοποιούμαι. Έτσι! Γίνομαι δε έξωφρενών όταν μου τη μαγαρίζουν αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχω δικάιωμα να καίω σημαίες άλλων κρατών σε δημόσιους χώρους και μπροστά από τηλεοπτικά συνεργεία. Σε ελευθερή χώρα ζούμε..

Η ελληνική κληρονομιά δεν έχει σύνορα. Και όταν λέω ελληνική κληρονομιά εννοώ την δημοκρατία, τις επιστήμες και τον πολιτισμό γενικότερα που αναπτύχθηκε πριν από 2500 χρόνια σε αυτή τη νοτιοανατολική πλευρά της Μεσογείου. Έκτοτε δεν έκανα και πολλά. Και αυτό κυρίως γιατί έφταιγαν οι άλλοι. Εισβολές από Ρωμαίους -που δεν σεβάστηκαν το copyright του ελληνικού πολιτισμού και τον καταχράστηκαν- Φράγκους, Άραβες, Σέρβους, Βούλγαρους και Οθωμανούς.

Εγώ όλη αυτή την περίοδο διατήρησα ένα καθαρότατο DNA αλλά άλλαξα θρησκεία και από το δωδεκάθεο ασπάστηκα τον Χριστιανισμό. Στο όνομα του οποίου έγιναν πολλά εγκλήματα αλλά δεν έχει τόση σημασία αφού έχω βάσιμες υποψίες πως είμαι ο περιούσιος λαός. Οι βασικές αρχές που επινόησα βέβαια έπαψαν να υφίστανται αλλά για κακή/καλή μου τύχη με υποδούλωσαν οι Οθωμανοί Τούρκοι και έτσι βρίσκω το καλύτερο άλλοθι για να χαλαρώσω και να σταματήσω να στρεσάρομαι από την πρόοδο των άλλων (βάρβαρων) ευρωπαικών λαών.

Και πάνω που μακαρίζω την τύχη μου, κάτι ακόμη καλύτερο συμβαίνει: Κείμενα γραμμένα στην αρχαία γλώσσα μου γίνονται η βάση ένος νέου ρευματος που αναγεννά το ενδιαφέρον στις ανθρωπιστικές σπουδές και την ανάπτυξη των Τεχνών. Έτσι λοιπόν με δεδομένο το οτι είμαι απόγονος αυτών που συνέγραψαν αυτά τα εξαιρετικά αρχαία κέιμενα μπορώ να τους τρίβω στη μούρη καθ' εκάστιν οτι σε εμένα χρωστάνε το όλο κονσεπτάκι του δυτικού πολιτισμού και να αφήσουν τα σάπια..

Και εάν εγώ χρωστάω τώρα λεφτά δεν είναι επειδή λόγω της οικογενειοκρατίας που ανέφερα παραπάνω, αναλάμβαναν την διαχείριση των οικονομικών ένα μάτσο άσχετοι, αλλά επειδή 'νταξ' μωρέ συμβαίνουν αυτά στην ελεύθερη αγορά που παρεμπιπτώντως εγώ έθεσα τις βάσεις και εδώ. Οπότε μην μου βγαίνετε κι από πάνω και με κριτικάρετε γιατί εγώ επινόησα και την κριτική σκέψη και τελευταία την συμπύκνωσα σε ένα  ατράνταχτο επιχείρημα που εμπλέκει κατανάλωση βελανιδιών..

Πιστεύω στην Ελευθερία και διαδηλώνω βροντοφωνάζοντας "να καεί το μπουρδέλο η Βουλή" κρατώντας κρεμάλες. Τι εννοείτε πως αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα; Ελευθερία έχουμε! Κάνω και λέω ό,τι θέλω! Και την πλήρη απαξίωση του συστήματος που ανοίγει δρόμους σε ακραία στοιχέια  και ιδεολογίες δεν τη φοβάμαι γιατί...εχμμμ..εεεεμμμ...είμαι Έλληνας! Σας κάλυψα και εδώ νομίζω!

Πιστεύω στη χαρά της ζωής! Επινόησα την Ελλάδα του Ζορμπά, το συρτάκι, το σουβλάκι με πίττα, τον φραπέ, τις μπουζουκλερί, το greek kamaki-που ενίσχυσε αποφασιστικά την βορειοευρωπαική υπογεννητικότητα όταν μεσουράνησε, να τα λέμε αυτά! Μπορώ να κολυμπήσω σε περισσότερες από Χ (συμπληρώστε τον αριθμό-ότι και να γράψετε μέσα θα πέσετε) χιλιάδες παραλίες που εγώ με τις επιλογές μου έχτισα αυθαίρετα και αρέσκομαι να βρωμίζω με αποτσίγαρα γιατί έτσι τις απόλαμβάνω ιδανικά. Τι; Δεν ξέρετε τι σημαίνει "αυθαίρετο"; Τι πάει να πεί δεν έχετε στις χώρες σας; Αφού οι Έλληνες διαμορφώσαμε τη Δύση αυτό πώς σας ξέφυγε; Να μην ξεχάσω πως παρότι καταπατώ δασικές εκτάσεις και αιγιαλούς, μην τολμήσει κανείς και ισχυριστεί πως δεν αγαπώ το εξαιρετικής ομορφιάς φυσικό περιβάλλον της πατρίδας μου και δεν το προστατεύω γιατί δεν θα τα πάμε καθόλου καλά!

Τα τόσα SUV μαρτυρούν το πόσο αγαπάμε εμείς οι Έλληνες την φύση που θέλουμε οχήματα ικανά να μας μεταφέρουν με ασφάλεια κοντά της. Όσο πιο κοντά γίνεται. Ακόμη και στο ένα μέτρο από εκεί που σκάει το κύμα. Αν ξέρατε πόσο καίει η άμμος θα με καταλαβαίνατε αλλά εσείς έχετε μόνο βρώμικα ποτάμια και παγωμένες θάλασσες..

Τέλος η οικογένεια για εμάς τους Έλληνες είναι ιερός θεσμός. Όχι σαν τους άλλους λαούς που αναπαράγονται σε λαχανόκηπους. Η οικογενειοκρατία που προανέφερα το αποδεικνύει πάλι περίτρανα! Για να καταλάβετε εμείς εδώ δεν έχουμε προβληματικές οικογένειες. Όλα δουλεύουν ρολόι. Ο σεβασμός ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα είναι απόλυτος! Τα παιδιά μεγαλώνουν με το μάντρα "είσαι ο καλύτερος/η" και αυτό βγαίνει και στην ενήλικη ζωή τους. Έτσι λοιπόν μικροπαρανομούμε καθημερινά είτε στην οδήγηση είτε στον νόμο περι καπνίσματος - ακόμη και μέσα στο ίδιο το Κοινοβούλιο που μας τον επέβαλε!

Αυτό όμως δεν είναι τίποτα γιατί μια ζωή την έχουμε. Η παρανομία η κανονική, η απαράδεκτη, η κατακριταία προέρχεται κυρίως από αλλοδαπούς. Αυτά που λέει ο Σωκράτης οτι ο καθένας μπορεί να είναι Έλληνας με την καρδιά και το μυαλό του είναι... πώς να το πω... Ρομαντικά! Σας τα λέμε που και που για να σας καλοπιάνουμε (έτσι νομίζουμε) με αυτά που γράφτηκαν δυόμισι χιλιετίες πριν από τους προγόνους μας. Στην σύγχρονή επόχή το έχουμε λίγο εξειδικεύσει με απόψεις αγνών πατριωτών του στυλ "Έλληνας γεννιέσαι,δεν γίνεσαι"!

Όπως και να το κάνουμε εμείς είμαστε άλλης πάστας άνθρωποι και γιατί να το κρύψομεν άλλωστε! Όλοι αυτοί οι ξένοι μετανάστες καταστρεφουν την κοινωνία μας. Ευτυχώς που τα δικά μας παιδια, τώρα που μεταναστεύουν με την κρίση, πάνε σε ανεπτυγμένες χώρες και μας κάνουν περήφανους που είμαστε Έλληνες! Γιατί είμαστε Έλληνες! Όχι Greeks! Έντάξει στην Επανάσταση του 1821 αποκηρύτταμε μετα βδελυγμίας το ειδωλολατρικό "Έλληνες" και προτιμούσαμε το πιο χριστιανορθόδοξο "Γραικοί" και έτσι μας καταχωρήσατε ως Greeks, Greques και δεν ξέρω τι άλλο, αλλά πλέον δεν γουστάρουμε αυτή τη διπλή ονομασία!

Μας προσβάλλει βρε αδερφέ! Και απορούμε μάλιστα πώς και δεν διορθώνετε μόνοι σας ένα τέτοιο λάθος. Τι εννοείτε δεν το προσέξατε; Μα είμαστε το κέντρο του κόσμου!

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

"Οσο η Χρυσή Αυγή θριαμβεύει στο ημίφως" του Δημητρη Ρηγοπουλου ("Καθημερινή'', 28/4/2012)


.............................................................


Οσο η Χρυσή Αυγή θριαμβεύει στο ημίφως




Tου Δημητρη Ρηγοπουλου

Θυμάστε τις αιχμηρές ανακοινώσεις του ΛΑΟΣ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, όπου το κόμμα της Αριστεράς στοχοποιείτο ως υπεύθυνο για υποκίνηση ή ενθάρρυνση πράξεων βίας; Θυμάστε τις τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που τοποθετούσαν τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό στην άκρα Δεξιά; Θυμάστε τη «βεντέτα» Θεόδωρου Πάγκαλου και ΣΥΡΙΖΑ; Τι αθώες εποχές!
Εδώ και λίγες εβδομάδες, όλα αυτά έχουν περίπου ξεχαστεί. Η εκτόξευση της Χρυσής Αυγής σε (δημοσκοπικά) ποσοστά, που πιθανότατα να της επιτρέψουν την είσοδό της στη Βουλή, μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα αδιανόητο μέχρι πριν από λίγους μήνες ενδεχόμενο. Αλήθεια, θα ήταν εθνική καταστροφή η είσοδος της Χρυσής Αυγής στην ελληνική Βουλή; Κατ’ αρχάς, ο αποκλεισμός της Χρυσής Αυγής από ολόκληρο σχεδόν το φάσμα της ενημέρωσης είναι σίγουρο ότι της κάνει καλό και όχι κακό. «Θα είχε ενδιαφέρον να άκουγαν και να έβλεπαν οι Ελληνες τα στελέχη της Χρυσής Αυγής στην τηλεόραση και μετά θα βλέπατε πού θα πήγαιναν τα ποσοστά της», σχολιάζει φίλος νομικός ο οποίος γνωρίζει τον χώρο.
Υπονοούσε ότι η έκθεση της Χρυσής Αυγής στη δημόσια σφαίρα θα ξεθώριαζε τον «μύθο» που καλλιεργείται όσο ο πολιτικός αυτός σχηματισμός παραμένει στο ημίφως και στα μάτια ορισμένων τελεί υπό καθεστώς αποκλεισμού από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και το («σάπιο») πολιτικό σύστημα.
Κατανοητή η αμηχανία του πολιτικού συστήματος, αλλά εδώ φαίνεται πως δεν διδάσκεται από τα λάθη του. Οσο τα προβλήματα που δημιουργούσε η εγκατάλειψη κεντρικών συνοικιών της Αθήνας και η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση θέριευαν κάτω από τη μύτη του, αυτό (ή τουλάχιστον ένα μεγάλο τμήμα του) σφύριζε αδιάφορα. Ορισμένοι δε, κυρίως από κόμματα της Κεντροαριστεράς, έσπευδαν να χαρακτηρίσουν «ρατσιστικές» τις κραυγές απελπισίας των κατοίκων. Οι «καημένοι» δεν ήταν αρκετά «κοσμοπολίτες» για να είναι περισσότερο ανεκτικοί με τη νέα πληθυσμιακή πραγματικότητα της γειτονιάς τους.
Δεν υποστηρίζω ότι η προβολή των θέσεων της Χρυσής Αυγής είναι κάτι «ευχάριστο», αλλά η Δημοκρατία δεν λειτουργεί με προτιμήσεις. Προσωπικά προτιμώ τη Χρυσή Αυγή στο φως της ημέρας και στον τηλεοπτικό μου δέκτη, παρά στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου φοβερίζοντας απελπισμένους.

"Η Ευρώπη, ο βρόχος και η παραλιακή" της Mαριας Kατσουνακη ("Καθημερινή", 28/4/2012)

..............................................................

Η Ευρώπη, ο βρόχος και η παραλιακή




Tης Mαριας Kατσουνακη

Μία περίπου εβδομάδα πριν από τις εκλογές και το πολιτικό σύστημα έχει ήδη χάσει την ψυχραιμία του. Τυχοδιωκτισμός και αμετροέπεια, βουλιμική άγρα ψήφων, καιροσκοπισμός με ιδεολογική επικάλυψη, ελιγμοί με χάρη ελέφαντα που πατινάρει στην πίστα προσπαθώντας να επιδείξει τόλμη και ευρηματικότητα. Οχι. Αυτή η αρένα δεν είναι ρωμαϊκή. Είναι γκροτέσκα. Το φλερτ Τσίπρα - Καμμένου έρχεται πρώτο σε θεαματικότητα και ακολουθούν πιο αναμενόμενοι αλληθωρισμοί, όπως της Ν.Δ. με τα δεξιότερα της δεξιάς κόμματα, του μετανοημένου ΠΑΣΟΚ με τους απανταχού διασκορπισθέντες υποψηφίους και ψηφοφόρους του, του αυτάρκεις ΚΚΕ με το αύταρκες είδωλό του στον καθρέφτη κ.ο.κ.
Τα περισσότερα ή λιγότερο ακραία πολιτικά φαινόμενα έχουν κυρίως ένα στόχο: το συν - πλην 20% των αναποφάσιστων, στους οποίους αν προστεθούν και οι αμφιταλαντευόμενοι, το ποσοστό που συντίθεται δείχνει να αποσυντονίζει πλήρως την προεκλογική ατζέντα. Γιατί μπορεί να γεννήσει μεγάλα νούμερα στο πολιτικό παλκοσένικο.
Ο,τι διαμείβεται ανάμεσα σε αρχηγούς ή εκπροσώπους κομμάτων είναι από κακόγουστο έως φοβιστικό, παρανοϊκό στη σύλληψη έως προκλητικά θρασύ. Δεν είναι μόνο οι ανταλλαγές... συνταγών μαγειρικής (μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσής Αυγής – «δεν μιλάμε με ανθρωποφάγους», «θα σας κάνουμε με τα κρεμμυδάκια») ούτε η άποψη που διατύπωσε ο εξ απορρήτων σύμβουλος του κ. Σαμαρά, Φαήλος Κρανιδιώτης, ότι οι παράνομοι μετανάστες θα πρέπει να σταμπάρονται με κάποιο σημάδι για να αναγνωρίζονται («Βήμα» 26/04). Είναι μια λούμπεν αντίληψη περί πολιτικής αντιπαράθεσης που εδώ και αρκετές ημέρες πρωταγωνιστεί, δίνοντας το προβάδισμα σε ένα ακατέργαστο θυμικό, με αλληλοκατηγορίες ό,τι να ’ναι, ατεκμηρίωτες, αυθαίρετες ερμηνείες πολιτικών αποφάσεων, οι οποίες εμφανίζονται ως γεγονότα και σερβίρονται ως θαρραλέες αλήθειες.
Η σύγχυση, όμως, αυτή θολώνει την κρίση και αποπροσανατολίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης που βιώνει η χώρα μας, μέσα σε ένα εξαιρετικά ρευστό και ολισθηρό ευρωπαϊκό τοπίο. Σε αυτές τις εκλογές, πολύ περισσότερο από άλλες προηγούμενες, θα περιμέναμε το εθνικό να μην ταυτίζεται με τον αυτισμό της ελληνικής «ιδιαιτερότητας». Να μη θυμίζει η προεκλογική εκστρατεία μπουζουκομάγαζο της παραλιακής, με μπράβους Xρυσαυγίτες να κάνουν φέις κοντρόλ. Δυστυχώς, δεν είναι ούτε η Ευρώπη ούτε η Ευρωζώνη ο βρόχος που μας σφίγγει. Σε αυτήν την περίπτωση, η απάντηση θα ήταν απλή. Η σύγχυση και ο απομονωτισμός είναι οι χειρότεροι εχθροί μας.

"Μέντορες οι αποτυχημένοι;" του Παντελη Mπουκαλα ("Καθημερινή", 28/4/2012)

..............................................................

Μέντορες οι αποτυχημένοι; 
 
 

Του Παντελη Mπουκαλα

Κανονικά θα έπρεπε να στύψουμε όσα εγκεφαλικά κύτταρα δουλεύουν ακόμα, παρά την τόση πίεση, για να θυμηθούμε για ποιον ακριβώς λόγο επισπεύστηκαν οι εκλογές το φθινόπωρο του 2007. Να ’ναι καλά λοιπόν ο κ. Σαμαράς που, άθελά του, επανενεργοποίησε τη μνήμη μας. Ανακοινώνοντας στο Ζάππειο το πρόγραμμά του (από το οποίο δεν ήταν δυνατόν να λείπει η παραδοσιακή μέριμνα της παράταξής του για αστυνομικούς, στρατιωτικούς και κληρικούς), μίλησε και για το μεγάλο του όνειρο να χρησιμοποιούνται του λοιπού οι υδροφόρες κατά των απείθαρχων διαδηλωτών.
Δεν ξέρω αν δανείστηκε σοφιστείες από τον εξ αριστερών σύμβουλό του κ. Λαζαρίδη, επιχείρησε πάντως να πείσει (όχι το κοινό του, αυτό ήταν ήδη πεισμένο για τα πάντα) ότι το βιαίως εξακοντιζόμενο ύδωρ εκτός από αποτελεσματικό, αφού σβήνει τις φωτιές, είναι και φιλολαϊκό: δεν σπάει κεφάλια.
Αυτές οι υδροφόρες τον πρόδωσαν λοιπόν. Και οι φωτιές. Στο άκουσμά τους, το μυαλό μας πέταξε συνειρμικά στο 2007. Και θυμηθήκαμε. Θυμηθήκαμε τις πυρκαγιές που κατέφαγαν το σώμα του τόπου: την Πεντέλη, την Πάρνηθα, την Ολυμπία. Θυμηθήκαμε τους νεκρούς και τους ξεσπιτωμένους (πόσοι να ζουν ακόμα σε κοντέινερ, που ο ψευτονεωτερίζων παλαιολαϊκιστής κ. Βορίδης νομίζει πως είναι προσωπική του ιδιοκτησία;). Θυμηθήκαμε τον κ. Βουλγαράκη να βεβαιώνει ότι «στην Ολυμπία κάηκαν λίγα δέντρα». Τον κ. Πολύδωρα να αερολογεί για τον «στρατηγό άνεμο». Την κ. Μπακογιάννη να ανακαλύπτει «ασύμμετρο πόλεμο». Α, ναι, θυμηθήκαμε και τον κ. Καραμανλή. Τον απόντα και από εκείνο το μέτωπο.
Στις 17 Αυγούστου 2007 πάντως ο κ. Καραμανλής, με φόντο την κατακαιόμενη Αττική (έργο της κυβέρνησής του), ανακοινώνει τη διάλυση της Βουλής. Χρειάζεται λέει «νωπή λαϊκή εντολή» για να καταρτιστεί «προϋπολογισμός ανάπτυξης, ευθύνης και κοινωνικής αλληλεγγύης». Και ιδού που η ανάπτυξη επιταχύνθηκε πριν καν γίνουν εκλογές: Στις 26 Αυγούστου η ραγδαίως αναπτυχθείσα πυρκαγιά σάρωσε και την Ολυμπία. Στη διετία που ακολούθησε, αναπτύχθηκε βέβαια και το δημόσιο χρέος, που διπλασιάστηκε.
Είναι σίγουροι λοιπόν εκεί στη Ν.Δ. ότι η επιστροφή του κ. Καραμανλή είναι ευεργετική για τις φιλοδοξίες του;

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Αθάνατοι ελληνικοί μύθοι Του Τάκη Θεοδωρόπουλου ("TA NEA", Παρασκευή 27 Απριλίου 201

..............................................................

Αθάνατοι ελληνικοί μύθοι

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

 
 
Φανταστείτε στη θέση της Πλατείας Ομονοίας έναν τεράστιο κρατήρα. Δεν είναι προϊόν ηφαιστειακής έκρηξης, ούτε σεισμού, ούτε καταποντισμού. Εγινε σιγά σιγά με τα χρόνια, σχεδόν χωρίς να τον πάρει είδηση κανείς. Στην αρχή ήταν μια τρύπα, σαν αυτή που άνοιξε στη θέση του παλιού κινηματογράφου Αττικα στην Πλατεία Αμερικής και τώρα κινδυνεύει να γκρεμίσει μια ολόκληρη συνοικία. Και επειδή στην ωραία μας πόλη η ζωή είναι γεμάτη τρύπες, κανείς δεν έδινε σημασία στην τρύπα. «Τι δουλειά έχεις να περάσεις απ' την Ομόνοια, παιδάκι μου; Δεν έχεις παρά να στρέψεις το βλέμμα σου προς τον ιερό βράχο, να πάρεις μια βαθιά ανάσα ελληνισμού και να συνεχίσεις τον δρόμο για το μέλλον σου». Κι όταν πια η τρύπα έγινε κρατήρας και κατάπιε όλη τη γύρω περιοχή, πλάκωσαν τα συνεργεία των αρμοδίων. Στέκονταν λοιπόν στα χείλη του κρατήρα κι αντί να βουτήξουν μέσα σαν τον Εμπεδοκλή και να μείνουν στην ιστορία, έστυβαν τα στιβαρά μυαλά τους για να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν το φαινόμενο. Οπως δε αρμοδίως μπόρεσαν να διαπιστώσουν οι αρμόδιοι, μέσα στην τρύπα που έγινε κρατήρας ζούσαν κάτι πλάσματα που στην αρχή τα πέρασαν για εξωγήινους, γιατί έμοιαζαν με σκιές μες στο σκοτάδι, κατόπιν όμως, έχοντας υπογράψει τις δέουσες υπεύθυνες δηλώσεις, παραδέχθηκαν πως είχαν ανθρώπινη υπόσταση. Είχαν έρθει, λέει, από μακριά, είχαν περάσει θάλασσες και βουνά, ήταν πεινασμένοι και άρρωστοι και τους τραβούσε ο κρατήρας της Ομόνοιας. Και επειδή ο κρατήρας είναι φυσικό φαινόμενο, όπως και η μετανάστευση είναι φυσικό φαινόμενο σε καιρούς παγκοσμιοποίησης, οι αρμόδιοι, εν τη σοφία τους, δεν μπορούσαν παρά να σεβαστούν τους νόμους της φύσης. Ωσπου μια μέρα προκηρύχθηκαν εκλογές και επειδή η κάλπη δεν πτοείται από φυσικά φαινόμενα, βρέξει-χιονίσει πεινάει για ψηφοδέλτια, οι αρμόδιοι όφειλαν να συγκρουστούν με τους νόμους της φύσης. Το όφειλαν στον εαυτό τους και στη δημοκρατία. «Θα μεταφέρουμε τα πλάσματα και θα μπαζώσουμε τον κρατήρα για να γεμίσουμε την Ομόνοια με τραπεζοκαθίσματα και φρέντο», είπαν.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά σε όλους από το κωμειδύλλιο που μας προσέφεραν εντελώς δωρεάν ο κ. Χρυσοχοΐδης και ο κ. Βορίδης με τα κοντέινερ των σεισμοπλήκτων που θα φιλοξενήσουν μετανάστες, «όχι, είναι δικά μου και δεν με ενημέρωσες» και «δεν ξέρω τι λες εσύ, εγώ θα τους πάω στην Αμυγδαλέζα». Το ωραίο βέβαια είναι πως αυτά τα κοντέινερ εμφανίζονται ως λύση του συνωστισμού μεταναστών στην πρωτεύουσα - αλήθεια, πόσα θα χρειαστούν; Το ωραιότερο ακόμη είναι πως ενδέχεται, και ο ένας και ο άλλος, την 7η Μαΐου να ομνύουν στο πνεύμα της συνεργασίας που απαιτείται για τη σωτηρία της χώρας. Ως γνωστόν, οι ελληνικοί μύθοι είναι αθάνατοι.