Ένα ποίημα της Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη (από "Το ποίημα της Κυριακής" / www.lifo, 11/8/2013)

.......................................................

                        Ένα ποίημα 
         της Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη

  από τα Αστικά ερείπια (ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟΙ)
                              (εκδ. "Πόλις")

                            Ναι, δεν έχει να κάνει
                            με το να βρεις να ξαποστάσεις,
                            να εγκατασταθείς.
                            Η εγκατάσταση θέλει βιβλία,
                            πολλά βιβλία, πολλές ώρες
                            να τις περνάς με άλλους.
                            Ενώ η εφευρετικότητα θέλει
                            λιτά δωμάτια
                            μια καρέκλα ένα τραπέζι ένα τετράδιο
                            δύο πουκάμισα δύο παντελόνια όχι τρία
                            και καθαρά εσώρουχα   
                            τόσα ώστε να τα χωράς
                            μεμιάς σ' ένα σακίδιο μονίμως έτοιμο
                            για τη φυγή.
                                

                                     Ζητά να απεκδύεσαι 
                         γνωστών συντεταγμένων
                        των εξηγήσεων που τις ακολουθούν
                         ζητά να διαζευχθείς τα πάντα
                         βιβλία πιάνα οικογένεια
                         προς χάριν ενός δωματίου
                         γυμνού και δίχως πλαίσια.
                         Τα έπιπλα του νου φτάνουν και περισσεύουν.