"Η ποιμενίς Μάρω" ποίημα "Ανωνύμως" ("ΑΥΓΗ", 11/8/2013)

..................................................

Η ποιμενίς Μάρω

Να χάλαγ' η Παραμυθιά να γένονταν λιβάδια,
λιβάδια για τα πρόβατα, λιβάδια για τα γίδια,
κ' ο πιστικός που τα φυλάει, τ' ώμορφο παλληκάρι,
ν' αρραβωνιάση την καλή, την παινεμένη Μάρω,
να του πηγαίνη το ψωμί με τον τρουβά 'ς την πλάτη.
- Μάρω μου, ποιος σου τώφκιασε τ' ολόχρυσο ζωνάρι;
- Μου τώφκιασεν ο πεθερός κι' ο γυιός της κυραμάνας.
- Μάρω μου, ποιος σ' τ' αγόρασε το αργυρό γιουρτάνι;
-Τ' αγόρασεν ο πεθερός κι' ο γυιος της κυραμάνας.
Θα σ'ερωτήσω, πεθερέ, και σένα, κυραμάνα,
το τίνος ειν' τα πρόβατα που βόσκουν 'ς τα λιβάδια;
- Δικά μας ειν' τα πρόβατα δικά μας, κυρά νύφη.
Θα σ' ερωτήσω, πεθερέ, κ' εσένα, πεθερά μου,
το τίνος είναι τα τραγιά, τ' άλογα, τα γελάδια;
- Δικά μας ειν' τα ζωντανά, όλα δικά μας, νύφη.
- Λύκος να φάη τα πρόβατα, λύκΣος να φάη τα γίδια,
και ν' απομείνη ο πιστικός τ' ώμορφο παλληκάρι,
για νάχω 'γω τον πιστικό, να παίζω νύχτα μέρα.

                                                       ΑΝΩΝΥΜΩΣ

στο Π. Αραβαντινός (επιμ.), Συλλογή δημωδών ασμάτων της Ηπείρου, τυπ. Πέτρου Περρή, Αθήνα 1880

............................................................................  

από το "ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ" της "ΑΥΓΗΣ" (11/8/2013) με ανθολόγο του Αυγούστου του 2013 την Ειρήνη Ριζάκη