"Η Μαργαρίτσα επιθυμούσα άνδρα" ποίημα υπό ανωνύμου ("ΑΥΓΗ", 3/8/2013)

...........................................................

Η Μαργαρίτσα επιθυμούσα άνδρα





Βαρέθηκα την νιότην μου 'ς τον διάβολον ας πάγη,
     Καλλήτερον το σώμα μου η μαύρη γη να φάγη.
Λατρεύοντας τον έρωτα κοντεύω να κτικιάσω,
      Κι ακόμη δεν ημπόρεσα άνδρα να απολαύσω.
Αδίκως βασανίζομαι και φθείρω την ζωήν μου,
      Ματαίως σταις μοδίστραις αδιάζω το πουγγί μου.
Τα όσα γρόσια εξόδευσα εάν τα λογαριάσω,
      Βέβαια με εφθάνανε άνδρα να αγοράσω.
Μόνον εις τα φτιασίδια και σταις γαλαντερίαις,
      Με φαίνεται ότι έδωσα ως ογδόηντα λίραις.
Ξέχωρα τα φουστάνια μου, αι πόλκες τα καπέλα,
       Αν τα σουμάρω βέβαια θέλει με πιάσει τρέλλα.
Έφθειρα την νιότη μου στου έρωτος τα πάθη,
       Αφάνησε τα σπλάγχνα μου η έρημη αγάπη.
Και μόλ' αυτά δεν 'μπόρεσα κανέν να καταπείσω,
       Δια να με στεφανωθή μαζύ του να συζήσω.
Όσους νέους αγάπησα και όσοι μ' αγαπήσαν,
       Όλοι στα κρύα του λουτρού την δυστυχή μ' αφήσαν.
Τώρα λοιπόν εσκέφθηκα δια να παραγγείλω,
       Ίσως μου καμ' ο μαραγκός άνδρα από το ξύλο.
Διότι ειν' αδύνατον να ζήσω μοναχή μου,
       Το χωρίς άλλο πανδρειά γουστάρει η ψυχή μου.

                                                          ΑΝΩΝΥΜΩΣ

στο Ο σκανδαλώδης έρως ήτοι Ασμάτια ερωτικά και τινα τουρκικά, τυπογραφείον και βιβλιοπωλείον "ο Κάδμος" Β. Σεκοπούλου, Πάτρα 1882

από το ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ της "ΑΥΓΗΣ"  (3/8/2013)

με ανθολόγο του Αυγούστου του 2013 την Ειρήνη Ριζάκη