"Καθημερινώς σε βλασφημώ χάρε κατηραμένε..." ποίημα υπό ανωνύμου ("ΑΥΓΗ", 1/8/2013)

.............................................................

       Καθημερινώς σε βλασφημώ χάρε κατηραμένε
μου στέρησες το τέρι μου αναθεματισμένε.
       Έξαφνα μ' υστέρησες από την αγκαλιάν μου
τον νέον οπού δρόσιζε τα φύλλα της καρδιάς μου -
        τώρα σαν έρημο πουλί 'ς την κλίνην που κοιμούμαι,
θρηνώ και βασανίζομαι κ' εκείνου ενθυμούμαι -
         άρα γε δεν θ' αξιωθώ να λαβ' αυτήν την χάριν
να ιδώ μεσα ς' το σπήτι μου ωραίον παλληκάρι;
         βοήθησόν μου τύχη μου και συ ω ριζικόν μου,
ανδρίκιον σκούφον να ιδώ εις το προσκέφαλόν μου -
         ίσως και παύσουν 'ς το εξής τ' αναστενάγματά μου
και ν' απολαύσ' ό,τι ποθεί η δυστυχής καρδιά μου.

                                                  ΑΝΩΝΥΜΩΣ

στο Αντώνιος Ν.Σιγάλας (επιμ.) Συλλογή εθνικών ασμάτων, 
τυπ. Χ.Ν. Φιλαδελφέως, Αθήνα 1880

από το ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ της "ΑΥΓΗΣ" (1/8/2013)
με ανθολόγο του Αυγούστου του 2013 την Ειρήνη Ριζάκη