"Βλέποντας και κάνοντας: Το πιο διάσημο πρόγραμμα διακυβέρνησης!" του Βασίλη Μπακούρου αναγνώστη του www.protagon.gr (2/8/2013) Μετά δικού μας "διορθωτικού", θέλουμε να πιστεύουμε, σχολίου...

.............................................................

Βλέποντας και κάνοντας: Το πιο διάσημο πρόγραμμα διακυβέρνησης!

 

του Βασίλη Μπακούρου

αναγνώστη του www.protagon.gr (2/8/2013)

Photo: Panayiotis Tzamaros / 
/Fosphotos.com

Πήγες στην Ηγουμενίτσα Αλέξη μας και μίλησες. Είπες κάτι ωραία ποιητικά, εξέφρασες για λογαριασμό μας την αγανάκτησή μας για ό,τι ζούμε, έκανες και την πλάκα σου στον Σαμαρά λέγοντας ότι το φως στην άκρη του τούνελ που βλέπει, είναι το τρένο που θα κάνει μετωπική μαζί μας, συνθλίβοντάς μας. Δήλωσες και έτοιμος να κυβερνήσεις και απλώς περιμένεις τις εκλογές για να έρθει στα χέρια σου η διακυβέρνηση της χώρας.

Το πώς θα ξαναστήσεις όρθια τη χώρα δεν το είπες – μίλησες μόνο για κατάργηση του μνημονίου, μονομερώς φυσικά!

Πιστεύω ότι η μεγαλύτερη πολιτική δυστυχία που βιώνουμε, είναι η πλήρης ανεπάρκεια εναλλακτικής πολιτικής λύσης στην κυβέρνηση-υπάλληλο των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Ένας από τους κύριους υπεύθυνους είσαι εσύ. Έχεις την τεράστια πολιτική ευκαιρία να κερδίσεις την ψήφο των Ελλήνων, αρκεί να αρθρώσεις πέντε συγκεκριμένες κουβέντες και να καταρτίσεις ένα πρόγραμμα που να μπορεί να πείσει για την δυνατότητα εφαρμογής του. Δεν μπορείς εσύ, το ξέρουμε. Ένα πτυχίο μηχανικού πήρες, δεν έχεις δουλέψει και ποτέ, τι να ξέρεις. Βάλε το επιτελείο σου να το φτιάξει. Διαφωνούν μεταξύ τους; Διάλεξε ποιους θέλεις για συνεργάτες και πείσε τους να καταλήξουν σε κάτι που να μπορεί να εφαρμοστεί. Μη βγαίνεις στα μπαλκόνια, μεταφέροντας το στυλ και τις υποσχέσεις του συγχωρεμένου Ανδρέα Παπανδρέου στο 2013. Δεν πείθεις ούτε τους δικούς σου, με τις αερολογίες και τις εύκολες υποσχέσεις που μοιράζεις σε όλους.

Ο λόγος που οι Σαμαροβενιζέλοι εξακολουθούν να κυβερνούν, είναι η πλήρης ανεπάρκεια η δική σου κατά πρώτο λόγο και δευτερευόντως των υπόλοιπων «αρχηγών».

Μήπως η μεγαλύτερη υπηρεσία που θα μπορούσες να προσφέρεις στο κόμμα σου και την Ελλάδα, είναι να ακολουθήσεις το παράδειγμα του ζωντανού απόντος Κώστα Καραμανλή; Σκέψου λιγάκι, δεν είσαι ανόητος! Δεν καταλαβαίνεις ότι η τρόϊκα και η Μέρκελ το μόνο που εύχονται είναι να παραμένεις εσύ διεκδικητής της εξουσίας; Δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις ότι το πολιτικό τίποτα ακόμα και αν πάρει το 50% των ψήφων, παραμένει τίποτα;

Αναλογίσου. Δες τους πρωτοκλασάτους συνεργάτες σου. Πιστεύεις ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι σε θέση να πάρουν ριζοσπαστικές αποφάσεις για οτιδήποτε και να τις εφαρμόσουν; Καταλαβαίνεις ότι το ποσοστό που βλέπεις στις δημοσκοπήσεις είναι αγανάκτηση για τους άλλους και όχι προτίμηση στο πρόσωπο σου;

Φυσικά, οι προτροπές είναι άνευ αξίας. Έχεις ήδη αποφασίσει ότι θα είσαι ο επόμενος Πρωθυπουργός με την ίδια φιλοσοφία που είχαν και οι πρόσφατοι – τουλάχιστον – προκάτοχοι σου: Βλέποντας και κάνοντας ή όπως έλεγε και ένας μπάρμπας μου, με κάνεις εμένα Πρωθυπουργό για ένα μήνα να δεις πώς αλλάζουν όλα;

Σχολιάζω: Πράγματι είναι εκκωφαντική η σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ στο τι μας περιμένει στο άμεσο, άμα τη αναλήψει της εξουσίας - λέμε τώρα, μέλλον. Κι αν έχει λόγο ο Σαμαράς να αποκρύπτει ποιο είναι το όραμά του (και το αποκρύπτει γιατί είναι πιο ζοφερό από την πραγματικότητα που ζούμε), δεν κατανοώ το λόγο του να κάνει το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνο που καταλαβαίνω ότι κίνητρο για αυτή την αποσιώπηση είναι η αισιοδοξία ότι με την μονομερή, από την αριστερή ελληνική κυβέρνηση, κατάργηση του μνημονίου οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας θα τρομάξουν από το "ντόμινο" της αναταραχής που θα προκαλέσει. Θα ακολουθήσουν και οι άλλες χώρες του Νότου και η Ευρωζώνη, αν δεν καταρρεύσει, θα αναδιαρθρωθεί προς φιλολαϊκή κατεύθυνση. Αναρωτιέμαι, αν πρόκειται για βάσιμη εκτίμηση ή ριψοκίνδυνη (έως και αφελή) πρόβλεψη.  Αλλά και να πρόκειται για βάσιμη εκτίμηση, είναι δυνατόν να μην έχουν σχεδιάσει οι Γερμανοί, και όσοι τους ακολουθούν, απάντηση σε μια τέτοια εξέλιξη; Και η ελληνική Αριστερά δεν πρέπει να έχει τη δική της ανταπάντηση; Κι ο κόσμος που την ακολουθεί δεν πρέπει να ξέρει τι τον περιμένει σε όλες αυτές τις πιθανότητες; Και αν δεν ξέρει, γιατί κάποιοι άλλοι ξέρουν για λογαριασμό του (συνθήκη που κάθε άλλο παρά αριστερού κόμματος τη θεωρώ), πώς θα του ζητησει αύριο να στηρίξει μια τέτοια σθεναρή στάση; Γιατί να εξυπακούεται η στήριξη του λαού; Είναι σίγουρο ότι θα επιδοκιμάσει την έξοδο της χώρας, παραδείγματος χάριν, από την Ευρωζώνη; 
Θέλω να πω ότι επειδή "παίζουν" και τέτοια ακραία σενάρια,  και για πολλούς εφιαλτικά, θα έπρεπε μια πολιτική δύναμη που θέλει να ηγεμονεύει (να πείθει και να συνεγείρει, δηλαδή) στις κρίσιμες συγκυρίες να προετοιμάζει τον κόσμο όχι μόνο ενημερώνοντάς τον, αλλά οργανώνοντας από τώρα μηχανισμούς κοινωνικής αυτοοργάνωσης και αυτόνομης λαϊκής παρέμβασης και δράσης που θα είναι ταυτόχρονα και προπλάσματα θεσμών της κοινωνίας του μέλλοντος. Αν η Αριστερά δεν το κάνει από τώρα, παγιδεύεται στη λογική της ανάθεσης που τόσα χρόνια ξέρουν να εφαρμόζουν τα κόμματα που άσκησαν εξουσία και μας οδήγησαν στη φρίκη των ημερών μας και γι' αυτό τα αμφισβητούμε και ζητούμε να φύγουν.