.........................................................
Στην
Ελλάδα έχουμε μανία να καταγγέλλουμε μόνο τα πράγματα που έχουν
τελειώσει και είναι πλέον ακίνδυνα. Όταν είχε πρωτοβγεί το ΠΑΣΟΚ και
γινόταν σιγά-σιγά ένα κρατικοδίαιτο τερατάκι που μας καταβρόχθισε όλους,
εμείς ακόμα βρίζαμε την επάρατο Δεξιά.
Γι’αυτό και σήμερα ο Χατζιδάκις –με τον γνωστό κακόγουστο τρόπο- αγιοποιήθηκε ξαφνικά εδώ και δύο χρόνια απ’όλους του τους παλιούς εχθρούς. Γιατί ήταν απ’τους ελάχιστους που καταλάβαιναν πως ο εχθρός ήταν πλέον άλλος και δεν δίσταζε να το λέει φωναχτά.
Σήμερα που το τερατάκι αυτό δεν μας βολεύει πια, το βρίζουμε. Είναι , όμως, ο παλιός εχθρός. Έχει τελειώσει. Πόσο κακό μπορεί να κάνει σήμερα η ΕΡΤ π.χ., όταν τα υπόλοιπα κανάλια –με εξίσου κρατικές διασυνδέσεις και γιγάντια χρέη- προφασιζόμενα τη νίκη του «ιδιωτικού» επί το «κρατικό», του «φιλελεύθερου» επί το «σοσιαλιστικό» προσπαθούν σε συνεργασία με τον Πρωθυπουργό να φάνε ό, τι απέμεινε από την πίτα που άφησε ο νεκρός, ρίχνοντας στο δρόμο ένα σωρό εργαζομένους, δαιμονοποιώντας τους συλλήβδην και εξομοιώνοντας την πολιτιστική προσφορά των καναλιών τους με αυτήν της ΕΡΤ;
Χτες που τραγουδούσα για την ΕΡΤ ντρεπόμουν λίγο. Πολλοί από όσους σήμερα κάνουν τους επαναστάτες και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα στα πάνελ και στα λάϊβ ήταν από αυτούς που βούτηξαν και τα δυο χέρια στο μέλι. Μπορεί ο πολύς κόσμος να μην ξέρει ονόματα, εμείς όμως έχουμε το μελαγχολικό προνόμιο να ξέρουμε και να μην θέλουμε να μιλήσουμε, γιατί πολύ απλά δεν είμαστε δημόσιοι κατήγοροι.
Κι όμως, ήξερα πως κάνω το σωστό-ακολουθώντας φυσικά τους χιλιάδες πολίτες που έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν. Γιατί αυτόν τον πεσμένο γίγαντα –απ’τον οποίον έφαγαν τόσοι, όσο ήταν ισχυρός- τώρα θα τον φάνε ολόκληρο 5 άνθρωποι. Οι νέοι μας τύραννοι. Όχι πια οι κρατιστές και οι κομματικοί συνδικαλιστές. Αλλά οι 5-6 μεγάλοι, ελεύθεροι, ανταγωνιστικοί, φιλάνθρωποι, οικολόγοι, ιδιώτες επιχειρηματίες που παρέα με το νέο «εξευρωπαϊσμένο» κράτος μας θα ξεκοκκαλίσουν μόνοι τους το δημόσιο χρήμα, θα παραμορφώσουν περισσότερο κι απ’ό,τι έκαναν τα τελευταία 20 χρόνια τον καθημερινό πολιτισμό, πείθοντας μας ότι είμαστε τρομερά κερδισμένοι- γλιτώνουμε ένα τεράστιο χαράτσι 4 ευρώ!
Ας στρέψουμε τα βέλη μας στον σημερινό εχθρό κι ας μην είμαστε πάλι τζάμπα μάγκες, όπως εκείνοι που όταν έπεσε η Χούντα έγιναν ξαφνικά από φαν του Βοσκόπουλου ζηλωτές του Θεοδωράκη και όταν αλώνιζε η Πασοκάρα το μόνο τους πρόβλημα ήταν ο έκπτωτος Καραμανλής.
Αν και για να είμαστε ειλικρινείς, τώρα ούτε μάγκες θα μπορούμε να είμαστε: θα είμαστε απλώς διχασμένοι φτωχοί. Αυτοί που θα ζουν καλά θα είναι πάρα πολύ λίγοι: 5 εκδότες-καναλάρχες-πρόεδροι ομάδων, μία (η όποια) Κυβέρνηση και τα «φτηνά, ευέλικτα σχήματα» που θα τους εξυπηρετούν.
Κι ένα τραγούδι για το καλοκαίρι που θα 'ρθει, ενώ το καλοκαίρι του 2013 φεύγει...
Γι’αυτό και σήμερα ο Χατζιδάκις –με τον γνωστό κακόγουστο τρόπο- αγιοποιήθηκε ξαφνικά εδώ και δύο χρόνια απ’όλους του τους παλιούς εχθρούς. Γιατί ήταν απ’τους ελάχιστους που καταλάβαιναν πως ο εχθρός ήταν πλέον άλλος και δεν δίσταζε να το λέει φωναχτά.
Σήμερα που το τερατάκι αυτό δεν μας βολεύει πια, το βρίζουμε. Είναι , όμως, ο παλιός εχθρός. Έχει τελειώσει. Πόσο κακό μπορεί να κάνει σήμερα η ΕΡΤ π.χ., όταν τα υπόλοιπα κανάλια –με εξίσου κρατικές διασυνδέσεις και γιγάντια χρέη- προφασιζόμενα τη νίκη του «ιδιωτικού» επί το «κρατικό», του «φιλελεύθερου» επί το «σοσιαλιστικό» προσπαθούν σε συνεργασία με τον Πρωθυπουργό να φάνε ό, τι απέμεινε από την πίτα που άφησε ο νεκρός, ρίχνοντας στο δρόμο ένα σωρό εργαζομένους, δαιμονοποιώντας τους συλλήβδην και εξομοιώνοντας την πολιτιστική προσφορά των καναλιών τους με αυτήν της ΕΡΤ;
Χτες που τραγουδούσα για την ΕΡΤ ντρεπόμουν λίγο. Πολλοί από όσους σήμερα κάνουν τους επαναστάτες και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα στα πάνελ και στα λάϊβ ήταν από αυτούς που βούτηξαν και τα δυο χέρια στο μέλι. Μπορεί ο πολύς κόσμος να μην ξέρει ονόματα, εμείς όμως έχουμε το μελαγχολικό προνόμιο να ξέρουμε και να μην θέλουμε να μιλήσουμε, γιατί πολύ απλά δεν είμαστε δημόσιοι κατήγοροι.
Κι όμως, ήξερα πως κάνω το σωστό-ακολουθώντας φυσικά τους χιλιάδες πολίτες που έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν. Γιατί αυτόν τον πεσμένο γίγαντα –απ’τον οποίον έφαγαν τόσοι, όσο ήταν ισχυρός- τώρα θα τον φάνε ολόκληρο 5 άνθρωποι. Οι νέοι μας τύραννοι. Όχι πια οι κρατιστές και οι κομματικοί συνδικαλιστές. Αλλά οι 5-6 μεγάλοι, ελεύθεροι, ανταγωνιστικοί, φιλάνθρωποι, οικολόγοι, ιδιώτες επιχειρηματίες που παρέα με το νέο «εξευρωπαϊσμένο» κράτος μας θα ξεκοκκαλίσουν μόνοι τους το δημόσιο χρήμα, θα παραμορφώσουν περισσότερο κι απ’ό,τι έκαναν τα τελευταία 20 χρόνια τον καθημερινό πολιτισμό, πείθοντας μας ότι είμαστε τρομερά κερδισμένοι- γλιτώνουμε ένα τεράστιο χαράτσι 4 ευρώ!
Ας στρέψουμε τα βέλη μας στον σημερινό εχθρό κι ας μην είμαστε πάλι τζάμπα μάγκες, όπως εκείνοι που όταν έπεσε η Χούντα έγιναν ξαφνικά από φαν του Βοσκόπουλου ζηλωτές του Θεοδωράκη και όταν αλώνιζε η Πασοκάρα το μόνο τους πρόβλημα ήταν ο έκπτωτος Καραμανλής.
Αν και για να είμαστε ειλικρινείς, τώρα ούτε μάγκες θα μπορούμε να είμαστε: θα είμαστε απλώς διχασμένοι φτωχοί. Αυτοί που θα ζουν καλά θα είναι πάρα πολύ λίγοι: 5 εκδότες-καναλάρχες-πρόεδροι ομάδων, μία (η όποια) Κυβέρνηση και τα «φτηνά, ευέλικτα σχήματα» που θα τους εξυπηρετούν.
Κι ένα τραγούδι για το καλοκαίρι που θα 'ρθει, ενώ το καλοκαίρι του 2013 φεύγει...
Μεταφορτώθηκε στις 8 Ιαν 2009
Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Πρώτη εκτέλεση: Φοίβος Δεληβοριάς
Το καλοκαίρι θα ρθει και θα πάρει κι εσένα μαζί
Στην ομορφιά του θα γίνεις χαζούλα όπως ήσουν μικρή
Θα μας γυρίζεις την πλάτη σου ανοίγοντας το παρεό
Να σε κοιτάξει ο ήλιος Να σε κοιτάξει ο ήλιος
Θα σαι για λίγο το αίνιγμα που δεν θα λύσει κανείς
Θα σε φυλάει από γύρω στρατός σπαστικοί συγγενείς
Θα μισανοίγεις τα πόδια σου και θα τα κλείνεις ξανά
Κάνοντας πως δε ξέρεις - Κάνοντας πως δε ξέρεις
Κι ύστερα πάλι χειμώνας και χρήμα που μονολογεί
Κι ύστερα πάλι βραδιές με κινέζικο και κομεντί
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο δυνατά η μουσική
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο χαμηλά η μουσική
Το καλοκαίρι θα ρθει και στη θάλασσα θα επιστραφείς
Μες το βυθό θα προσέχουν οι ιππόκαμποι να μη χαθείς
Κι όταν θα βγάζεις για λίγο σε μια σου βουτιά το μαγιό
Θα σαι στον κόσμο η μόνη - Θα σαι στον κόσμο η μόνη
Θα σαι για λίγο ο έρωτας που δε ζήσει κανείς
Θα σαι το σώμα σου μόνο κι αυτό θα το ξέρουμε εμείς
Που μας γυρίζεις την πλάτη σου πάντα την ίδια στιγμή
Που βασιλεύει ο ήλιος - Που βασιλεύει ο ήλιος
Κι έρχεται πάλι χειμώνας και χρήμα που μονολογεί
Κι έρχονται πάλι βραδιές με κινέζικο και κομεντί
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο δυνατά η μουσική
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο χαμηλά η μουσική
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο δυνατά η μουσική
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Πρώτη εκτέλεση: Φοίβος Δεληβοριάς
Το καλοκαίρι θα ρθει και θα πάρει κι εσένα μαζί
Στην ομορφιά του θα γίνεις χαζούλα όπως ήσουν μικρή
Θα μας γυρίζεις την πλάτη σου ανοίγοντας το παρεό
Να σε κοιτάξει ο ήλιος Να σε κοιτάξει ο ήλιος
Θα σαι για λίγο το αίνιγμα που δεν θα λύσει κανείς
Θα σε φυλάει από γύρω στρατός σπαστικοί συγγενείς
Θα μισανοίγεις τα πόδια σου και θα τα κλείνεις ξανά
Κάνοντας πως δε ξέρεις - Κάνοντας πως δε ξέρεις
Κι ύστερα πάλι χειμώνας και χρήμα που μονολογεί
Κι ύστερα πάλι βραδιές με κινέζικο και κομεντί
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο δυνατά η μουσική
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο χαμηλά η μουσική
Το καλοκαίρι θα ρθει και στη θάλασσα θα επιστραφείς
Μες το βυθό θα προσέχουν οι ιππόκαμποι να μη χαθείς
Κι όταν θα βγάζεις για λίγο σε μια σου βουτιά το μαγιό
Θα σαι στον κόσμο η μόνη - Θα σαι στον κόσμο η μόνη
Θα σαι για λίγο ο έρωτας που δε ζήσει κανείς
Θα σαι το σώμα σου μόνο κι αυτό θα το ξέρουμε εμείς
Που μας γυρίζεις την πλάτη σου πάντα την ίδια στιγμή
Που βασιλεύει ο ήλιος - Που βασιλεύει ο ήλιος
Κι έρχεται πάλι χειμώνας και χρήμα που μονολογεί
Κι έρχονται πάλι βραδιές με κινέζικο και κομεντί
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο δυνατά η μουσική
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο χαμηλά η μουσική
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο δυνατά η μουσική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου