"Επίσκοπος είδε την κόλαση" ("Εφημερίδα των Συντακτών", 06/02/14)

 ...........................................................

Επίσκοπος είδε την κόλαση

"Εφημερίδα των Συντακτών", 06/02/14

  Η εικόνα του κρατητηρίου της Ασφάλειας στο Αστυνομικό Τμήμα Αγίου Παντελεήμονα στη Μιχαήλ Βόδα βασανίζει ακόμα τον κληρικό Κυπριανό

Του Δημήτρη Αγγελίδη

«Μπαίνουμε στον χώρο, σε κάτι σαν προχόλ. Στη μία άκρη, βρίσκεται ένα δωμάτιο, αμφίβολο αν είναι 15 τετραγωνικά. Εξι μέτρα μήκος επί δυόμισι πλάτος. Υπάρχει ένα ανοιχτό παραθυράκι με κάγκελα, που βλέπει στη μεριά των γραφείων. Πλησιάζω να δω τι γίνεται και από τότε έχω χάσει τον ύπνο μου. Ψάχνω τρεις μέρες τώρα να βρω ποια λέξη θα μπορούσε να το περιγράψει όλο αυτό. Κόλαση; Μάλλον επιεικής λέξη».

Αυτό το Σαββατοκύριακο, όταν χρειάστηκε να επισκεφτεί έναν πιστό που έμεινε τρεις μέρες στον τρίτο όροφο του Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα στη Μιχαήλ Βόδα, η εικόνα του κρατητηρίου της Ασφάλειας βασανίζει ακόμα τον επίσκοπο Κυπριανό, της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Πατρίου Ημερολογίου εν Ελλάδι. Σε δεκαπέντε τετραγωνικά μέτρα βρίσκονταν δεκαπέντε άνθρωποι. Παλιότερα, του είπαν, ο αριθμός είχε φτάσει μέχρι και τους τριάντα πέντε. Από τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Αίγυπτο. Κάποιοι ζουν εκεί δύο και τέσσερις μήνες. Ενας τους είχε αφήσει έξω έγκυο γυναίκα. Ενας άλλος είχε ψυχολογικά προβλήματα, δεν είχε πάρει τα φάρμακά του. Οι Σύροι είχαν ξεκινήσει απεργία πείνας.

Το έγκλημά τους: δεν είχαν χαρτιά. «Αν κάναμε κάτι, ας πάμε φυλακή», έλεγαν. Παρακαλούσαν για ένα κελί με κρεβάτι, με νερό να πλυθούν, για τουαλέτες. Γιατί στο κρατητήριο της Ασφάλειας του Αγίου Παντελεήμονα δεν υπάρχει φως, δεν υπάρχει κρεβάτι, δεν υπάρχει καρέκλα. Η τουαλέτα επιτρέπεται μία ή δύο φορές τη μέρα. Για τις υπόλοιπες ώρες, τους δίνουν πλαστικά μπουκάλια και χαρτιά υγείας. Η δυσωδία αφόρητη.

«Εκλαιγαν και κλαίγαμε κι εμείς»

Τον επίσκοπο συνόδευσε στην επίσκεψη η Ειρήνη Αρχοντούλη, πρόεδρος του Συλλόγου Ορθοδόξων Γυναικών «Αγιος Φιλάρετος ο Ελεήμων». «Στον καναπέ έξω από το κρατητήριο είχαν κάνει φωλιά κατσαρίδες. Οι κρατούμενοι μας φώναζαν, “πάπα, μάμα, βοήθεια”. Εκλαιγαν, κλαίγαμε κι εμείς μαζί τους. Πηγαίνουμε συχνά στις φυλακές. Και στην Αμφισσα, που είναι άθλιες, και στον Βόλο, στην Κασσαβέτεια, στην Πάτρα, έχουμε πάει Δομοκό, παντού. Αυτό που είδαμε στη Μιχαήλ Βόδα δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα, με καμία φυλακή», λέει.

Ρώτησαν τους τρεις αστυνομικούς υπαλλήλους, που κάπνιζαν στα γραφεία τους κι έβλεπαν τηλεόραση. «Τους ρωτήσαμε πώς είναι δυνατόν να κάθονται έτσι και δίπλα τους να βρίσκονται άνθρωποι σ’ έναν χώρο χειρότερο από στάβλο. “Εγώ θα είχα πεθάνει εκεί μέσα”, τους είπα. “Τι να κάνουμε;”, είπαν. “Εντολές εκτελούμε”. Διαπίστωσα μια σχετική απάθεια, μου έκανε εντύπωση. Ντράπηκα. Και ως κληρικός που βρίσκεται κοντά στους πονεμένους, ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκείας, και ως Ελληνας μ’ έναν πανάρχαιο πολιτισμό που έχει στο κέντρο τον άνθρωπο. Είμαστε ευρωπαϊκή χώρα εμείς; Είμαστε πρωτεύουσα της Ευρώπης, που έχει μάλιστα την προεδρία; Ο ανθρωπισμός είναι το θερμόμετρο του πολιτισμού. Πού είναι ο δικός μας;» λέει ο επίσκοπος Κυπριανός.

Δεν είναι οι μόνοι που έφριξαν αντικρίζοντας τις συνθήκες σ’ αυτό και σε δεκάδες άλλα κρατητήρια. Ο ΣΥΡΙΖΑ επισκέφτηκε τη Μιχαήλ Βόδα τον Νοέμβριο. Ο επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Νιλς Μούιζνιεκς, πέρσι. Η Επιτροπή Κατά των Βασανιστηρίων τακτικά. Τόσες καταδίκες στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου για εξευτελιστική και απάνθρωπη μεταχείριση των κρατουμένων σε όλη τη χώρα.

Η κ. Αρχοντούλη ζητά συγγνώμη για την ένταση. «Είμαι ακόμα φορτισμένη. Αποφασίσαμε πως πρέπει να αλλάξει το καθεστώς αυτό. Θα το παλέψουμε, θα φτάσουμε μέχρι το τέλος», λέει.