Η υπόθεση «Καρυπίδη» μου έφερε στη μνήμη το ακόλουθο συμβάν: επί πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο με τα «φρουτάκια» και ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ βρέθηκε να είναι αποδεδειγμένα μπλεγμένος στη βρόμικη αυτή υπόθεση. Συνακόλουθα, ο βουλευτής διαγράφτηκε από το κόμμα. Όπως είδαμε με έκπληξη στις τηλεοράσεις μας, όταν ο πρώην, πλέον, βουλευτής επέστρεψε στην περιφέρειά του, οι ψηφοφόροι του τον υποδέχτηκαν στα γραφεία του με χειροκροτήματα φωνάζοντας -αν θυμάμαι καλά- «Άξιος! Άξιος!»
Το χάσμα ανάμεσα στην κεντρική και την περιφερειακή εξουσία ήταν αγεφύρωτο! Αν οι «από πάνω» αποφάσισαν να δράσουν, εν όψει του σκανδάλου, με ηθικά κριτήρια, οι «από κάτω» είχαν αντιδράσει στη βάση του προτάγματος: «κάτω τα χέρια από το δικό μας παιδί!» Φάνηκε έτσι ξεκάθαρα πως ο εσωκομματικός ανταγωνισμός λειτουργούσε με όρους «ποδοσφαίρου»: η «ομάδα μας», η «ομάδα σας».
Η νοοτροπία αυτή της «ποδοσφαιροποίησης» των εσωκομματικών διαφορών, όπως φάνηκε στην περίπτωση Καρυπίδη, δυστυχώς δεν έχει καταπολεμηθεί όσο θα έπρεπε στο κόμμα μας. Έτσι, αν δεν αφορά «το δικό μας παιδί», συχνά αφορά «τη δική μας συνιστώσα» με αποτέλεσμα οι Γενικές Συνελεύσεις των Ο.Μ., ανεξαρτήτως του αν τα έχουν βρει μεταξύ τους «οι από πάνω», να εξελίσσονται σε ποδοσφαιρικό ματς για το ποιοι θα βάλουν περισσότερα «γκολ» ώστε να περάσουν οι «από κάτω» στους «από πάνω» της συνιστώσας τους το μήνυμα ότι τιμούν τα διαπιστευτήριά τους αφού στέλνουν στους υπόλοιπους «από τα πάνω» το μήνυμα «μπορεί εσείς να τα βρήκατε, αλλά η 'πλειοψηφία' της βάσης στηρίζει την πρόταση που αποσύρθηκε»!
Έτσι, αντί να διεξάγεται η πάλη των ιδεών, η «ζύμωση» και στη συνέχεια η ειλικρινής επικοινωνία των «από κάτω» με τους «από πάνω» και το αντίστροφο, διεξάγεται η πάλη των «ποσοστών» και η όλη διαδικασία καταλήγει στο να μετράμε τα «γκολ» και τα έντεχνα «φάουλ» που καταφέρνουν να κερδίσουν οι πονηρότεροι !
Κρίμα!