"H πανούκλα του Νέου Σχολείου" από την jiagogina (http://boukalistithalassa.blogspot.gr- 14/2/2014)

...........................................................

η πανούκλα του Νέου Σχολείου

(http://boukalistithalassa.blogspot.gr- 14/2/2014)

 

Όταν σε μια τάξη 1ης Γυμνασίου, ακόμα περισσότερο σε μια ομάδα μαθητών 1ης και 2ας Γυμνασίου ο όρος "Ελληνική Επανάσταση" είναι άγνωστος, λες και δε κάνουν επί 6 χρόνια γιορτές την 25η Μαρτίου, όταν πολλά παιδιά συγχέουν την έννοια της Επανάστασης με αυτή του πολέμου ("Μα είναι καλό πράγμα η Επανάσταση; Αφού ο Πόλεμος δεν είναι..."), όταν ρωτάς "ποιο περιστατικό ή ποια περίοδος της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας σας γεννά αίσθημα υπερηφάνειας που είστε Έλληνες" και παίρνεις την απάντηση "οι 300 του Λεωνίδα", ή, αντ'  αυτού, μια εκκωφαντική σιωπή,  όταν δίνεις προς ανάγνωση στροφές από τον Ύμνο και διαπιστώνεις αναγνωστική ικανότητα 3ης Δημοτικού σε παιδιά 2ας Γυμνασίου,  όταν η ανάγνωση αυτή καθαυτή - ακόμα και από παιδιά με καλή αναγνωστική ικανότητα, είναι αποξενωμένη από το περιεχόμενό της (γιατί ο μικρός αναγνώστης δεν έχει μάθει να εννοεί τα σύμφωνα και τα φωνήεντα με όρους λαλιάς, ομιλίας, αλλά σαν φθόγγους ρομποτικούς που πρέπει απλώς να σημανθούν μεγαλόφωνα στη σχολική τάξη), όταν η σχολική γνώση των παιδιών διαπιστώνεις ότι είναι αρχειοθετημένη σε "κλειδωμένα" αρχεία μέσα στο κεφάλι τους, ώστε να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην καθημερινή ζωή ή στην ουσιαστική σχολική επικοινωνία (εξαιρείται ό,τι έχει σχέση με τα ηλεκτρονικά κουμπάκια, και τα ζμαρτ φόουνζ, που έχουν γίνει προέκταση του χεριού και του αυτιού για τους περισσότερους), όταν διαπιστώνεις ένα καθεστώς ανορθογραφίας παγιωμένο, που δεν είναι πια ούτε καν κοινή συνενοχή, αλλά κοινός κώδικας επικοινωνίας, όταν βλέπεις την προφορική έκφραση να πάσχει και να αδυνατεί να ολοκληρώσει νόημα (εκείνο το νόημα που μπορεί ένα παιδί ανάλογα με την ηλικία του να εκφέρει), 

τότε, δάσκαλε εσύ γονατισμένε του δημόσιου σχολείου, και συ του ιδιωτικού, και συ του φροντιστηρίου, και συ καθηγητή διδάκτορα,

μπορείς - και πρέπει - να πενθείς  αλλά ας μείνεις φρουρός  που εμποδίζει το κακό να απλωθεί, συνειδητά άρθρωνε την ομορφιά, την πίστη και το όνειρο και, βέβαια,  υπερασπίσου την κακοφορμισμένη Επανάσταση....  Έστω μόνος, μέσα στην πανούκλα της αγλωσσίας που ενσκήπτει...