Στάθης Τσαγκαρουσιάνος & Παναγιώτης Τσεβάς / Απάνθισμα από τη lifo.gr (1/5/2013)

...........................................................


 
Απάνθισμα από τη lifo.gr, 1/5/2013

...Αργά ή γρήγορα όλοι μαθαίνουν τη δύναμη του θανάτου. Χάνουν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο, το αίμα τους. Για πάντα. Και νιώθουν στην πλάτη τους έναν καγχασμό και μια απειλή.Όλα όσα ζουν, πάγος λεπτός, ξαφνικά κάτω από τα πόδια τους. Μια αδιανόητη μπλόφα.

Δεν πενθούμε πια όπως παλιά. Ειδικά στις πόλεις. Το ξέρω από μένα. Δεν πάω στους τάφους των δικών μου, ούτε στα μνημόσυνα. Απεχθάνομαι τις εκκλησίες, με αγριεύει το ξενύχτι του νεκρού - αλλά εκεί που τρώω μια τυρόπιτα στην κουζίνα, όλως απροειδοποίητα, μπορεί να με πιάσει το παράπονο για μια απουσία, χρόνια πριν. Ένα πυκνό πένθος, αδιαπέραστο. Όχι, κατ' ανάγκην με δάκρυα και στεναγμούς. Το πένθος έχει γίνει πια ένας πεζός ιστός, ημιδιάφανος, που όλα τα τυλίγει και πουθενά δε δηλώνεται.

Αλλά ο θάνατος υπάρχει, όπως και η γιγαντιαία, μάλλον κυνική μπίζνα του...

... Όλοι όσοι διδάσκουν δημοσιογραφία στις ελεεινές σχολές των τηλεαστέρων λένε ότι στη γενιά του τουίτερ οφείλεις να απευθύνεσαι με  σύντομα κείμενα, γλώσσα διάστικτη από ευφυολογήματα και μεγάλες φωτογραφίες.

Βρίσκω την άποψη βλακώδη. Τα έντυπα που μιμούνται το τουίτερ αυτοκτονούν, απλώς διότι δεν έχουν μπαταρία. Τα έντυπα (όπως και τα καλά σάιτ) οφείλουν να γίνουν το αντίθετο του τουίτερ: να έχουν περιεχόμενο. Και αισθητική. Τέλος...

...Δεν απέφυγα τους συνειρμούς. Για τα δικά μου. Θανάτους της οικογένειας, απερίγραπτους και άδικους, παιδιά φίλους - σκόνη όλα. Ποτέ καμία θρησκεία ή σκέψη δεν μπόρεσε να καταλαγιάσει την οργή μου γι' αυτήν την κωμωδία, ούτε να με παρηγορήσει για ό,τι συμβεί και σε μένα.

Πεθαίνουμε σαν τις μύγες - εμείς που τρώμε το μέλι της ζωής με το κουτάλι. Τι γελοία κατάληξη!

Σας εύχομαι Καλό Πάσχα! Τώρα που ζείτε, ζήσετε!

Στάθης Τσαγκαρουσιάνος   

.......................................................

...Αυτό που άλλαξε μέσα στα χρόνια είναι ότι εξαφανίστηκαν κάποιοι μερακλήδες άνθρωποι. Νιώθω ότι πλέον άσχετοι άνθρωποι είναι σε άσχετα πόστα. Άνθρωποι που δεν ξέρουν από μουσική βγάζουν δίσκους και άνθρωποι που ξέρουν μόνο να ντύνονται έχουν τα κεντρικότερα θέατρα της Αθήνας. Μια σουπερμαρκετίλα ήρθε και στην τέχνη...

Παναγιώτης Τσεβάς  μουσικός που παίζει ακορντεόν...