............................................................
...Δεν χρειαζόμαστε κάποια ένωση, την έχουμε μέσα μας...
«Αγαπητοί συνοδοιπόροι στις μουσικές και στα όνειρα, είναι μερικές φορές, που δεν αρκούν τα τραγούδια.
Παίρνω το θάρρος να εκφράσω, χωρίς διάθεση για επιρροή και καπελώματα, τη γνώμη μου για το δημοψήφισμα, κυρίως γιατί με έχει εξοργίσει η ανελέητη προπαγάνδα των ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών, απ' όπου διαμορφώνει άποψη ένα μεγάλο μέρος του κόσμου.
Είναι ολοφάνερο, πως ένα "ναι" στο δημοψήφισμα, οδηγεί σε μιά παράδοση άνευ όρων. Είναι μιά αδιανόητη, οικειοθελής, πλήρης υποταγή στο απάνθρωπο κεφάλαιο. Κάποιοι θα το κάνουν από ιδεολογία, κάποιοι άλλοι από φόβο.
Δεν θα τους μισήσω, δεν θα τους διαγράψω από τη ζωή μου. Μακριά από μένα η μισαλλοδοξία. Ο καθένας όσο μπορεί. Η ελευθερία είναι δυνατότητα της ύπαρξης, δεν είναι υποχρέωση.
Βέβαια, δεν θα μας κατακλύσει η ελευθερία με ένα "όχι" στο δημοψήφισμα. Ούτε με ικανοποιεί το σκεπτικό της κυβέρνησης για καλύτερη διαπραγματευτική θέση, για ένα λιγότερο απεχθές μνημόνιο. Το μυαλό και η καρδιά μου-ψηφίζοντας "όχι"- είναι σε μιά αποκόλληση από αυτή την- κατ' επίφαση- "ένωση", που το μόνο που ξέρει να κάνει καλά είναι να χωρίζει τους ανθρώπους σε δυνατούς και αδύναμους, σε εργατικούς και τεμπέληδες, σε πραγματιστές και ελαφρόμυαλους. Είμαι πεπεισμένος, πως όλες οι "ενώσεις", σε όλο και μεγαλύτερες οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές δομές είναι ενάντια στον άνθρωπο (και τη φύση). Αποτρέπουν την αυτοοργάνωση και την ισότιμη συμμετοχή. Δεν χρειαζόμαστε κάποια ένωση, την έχουμε μέσα μας. Είναι το συλλογικό ασυνείδητο, ο κλαυσίγελος των προγόνων μας.
Θανάσης,
ο Μεταξοχωρίου και περιχώρων».
...Δεν χρειαζόμαστε κάποια ένωση, την έχουμε μέσα μας...
«Αγαπητοί συνοδοιπόροι στις μουσικές και στα όνειρα, είναι μερικές φορές, που δεν αρκούν τα τραγούδια.
Παίρνω το θάρρος να εκφράσω, χωρίς διάθεση για επιρροή και καπελώματα, τη γνώμη μου για το δημοψήφισμα, κυρίως γιατί με έχει εξοργίσει η ανελέητη προπαγάνδα των ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών, απ' όπου διαμορφώνει άποψη ένα μεγάλο μέρος του κόσμου.
Είναι ολοφάνερο, πως ένα "ναι" στο δημοψήφισμα, οδηγεί σε μιά παράδοση άνευ όρων. Είναι μιά αδιανόητη, οικειοθελής, πλήρης υποταγή στο απάνθρωπο κεφάλαιο. Κάποιοι θα το κάνουν από ιδεολογία, κάποιοι άλλοι από φόβο.
Δεν θα τους μισήσω, δεν θα τους διαγράψω από τη ζωή μου. Μακριά από μένα η μισαλλοδοξία. Ο καθένας όσο μπορεί. Η ελευθερία είναι δυνατότητα της ύπαρξης, δεν είναι υποχρέωση.
Βέβαια, δεν θα μας κατακλύσει η ελευθερία με ένα "όχι" στο δημοψήφισμα. Ούτε με ικανοποιεί το σκεπτικό της κυβέρνησης για καλύτερη διαπραγματευτική θέση, για ένα λιγότερο απεχθές μνημόνιο. Το μυαλό και η καρδιά μου-ψηφίζοντας "όχι"- είναι σε μιά αποκόλληση από αυτή την- κατ' επίφαση- "ένωση", που το μόνο που ξέρει να κάνει καλά είναι να χωρίζει τους ανθρώπους σε δυνατούς και αδύναμους, σε εργατικούς και τεμπέληδες, σε πραγματιστές και ελαφρόμυαλους. Είμαι πεπεισμένος, πως όλες οι "ενώσεις", σε όλο και μεγαλύτερες οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές δομές είναι ενάντια στον άνθρωπο (και τη φύση). Αποτρέπουν την αυτοοργάνωση και την ισότιμη συμμετοχή. Δεν χρειαζόμαστε κάποια ένωση, την έχουμε μέσα μας. Είναι το συλλογικό ασυνείδητο, ο κλαυσίγελος των προγόνων μας.
Θανάσης,
ο Μεταξοχωρίου και περιχώρων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου