Η δήλωση και το σχόλιο (by Aristotle Aivaliotis/facebook, 18/7/2015)

............................................................

 H δήλωση...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ

Η απάντηση του Χαϊκάλη στους επικριτές: Έχω μάθει από πίεση, έχω 35 χρόνια ένσημα

"Είναι μια πολύ μεγαλη ευθύνη αυτή που αναλαμβάνω" δήλωσε ο Παύλος Χαϊκάλης προσερχόμενος στο Προεδρικό Μέγαρο για την ορκωμοσία του νέου κυβερνητικού σχήματος.

"Είναι η πιο δύσκολη ίσως περίοδος της ελληνικής ιστορίας, έχω μεγάλη επίγνωση του τι αναλαμβάνω" πρόσθεσε ο νέος υφυπουργός για θέματα Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Απαντώντας σε όσους επέκριναν την υπουργοποίησή του ο κ. Χαϊκάλης τόνισε ότι δέχεται όλες τις κατηγορίες.

"Έχω μάθει από πίεση, έχω 35 χρόνια ένσημα, ξέρω τι σημαίνει ανεργία, έχω πεινάσει, ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να ελπίζουν 10 εκατ. Έλληνες επάνω σου για το θέμα των συντάξεων, για το θέμα της κοινωνικής ασφάλισης και της πρόνοιας. Σε αυτούς που κοροϊδεύουν και γελάνε αυτή τη στιγμή έχω να απαντήσω ότι τουλάχιστον και όταν τους έκανα μέσα από τη δουλειά να γελούν, κάτι στο τέλος καλό τους έμεινε".

...και το σχόλιο...

Τι κατακραυγή είναι αυτή για την υπουργοποίηση Χαϊκάλη;

Ηρεμήστε.

Αφού ο ελληνικός λαός τον έκρινε κατάλληλο για βουλευτή, γιατί όχι και υπουργός; Οι υπόλοιποι υπουργοί είναι δηλαδή καλύτεροι;
Τουλάχιστον αυτός εδώ έχει χαρίσει απλόχερα κάτι πολύτιμο στους γύρω του: Το γέλιο.
Είναι και ένας φόρος τιμής στην παλιά μας παράδοση, εκείνης του θεάτρου σκιών, του Καραγκιόζη και του Χατζηαβάτη...

Στα σοβαρά τώρα:
 
Ο ανασχηματισμός που έγινε έχει προφανώς κάποιο εσωτερικό σκεπτικό, μία λογική, η ουσία της οποίας μας διαφεύγει.
Μπορούμε όμως να την μαντεύσουμε.
Μία ερμηνεία είναι ότι έτσι ο Τσίπρας αντδρά στον "εκβιασμό" που (λέει ο ίδιος) υπέστη από τους εταίρους μας, για την συμφωνία. Τους λέει δηλαδή, δια του ανασχηματισμού. "ωραία, σύμφωνοι, ελάτε τώρα να δείτε αν αυτό που συμφωνήσαμε μπορεί και να γίνει" (δεν...).
Ο ανασχηματισμός, σαν ένα ακόμα στοιχεία "διαπραγμάτευσης", διαρκούς.
Μία άλλη ερμηνεία είναι ότι ο ανασχηματισμός αντανακλά στην πραγματικότητα την ουσιαστική αξία της κυβέρνησης. Δηλαδή την πραγματικότητα μίας διαρκούς απραξίας, αφού απουσιάζει εντελώς η λογική της διαχειριστικής επάρκειας από τους σχεδιασμούς του νέου "Καίσαρα". Πριν σπεύσουμε να οργιστούμε, ας σκεφτούμε μήπως αυτή είναι και η πραγματική εντολή που δίνει το κοινωνικό σώμα, με τις επιλογές του σε όλο το διάστημα της κρίσης, η εντολή μίας μόνιμης παθητικής απεργίας, μίας άρνησης να γίνουν οποιεσδήποτε αλλαγές.
Αφού η εντολή, και το σκεπτικό του πρωθυπουργού, είναι να πέσουμε ανάσκελα, τουλάχιστον ας μας γαργαλάει κάποιος την κοιλιά, να γελάμε.
Ηρεμήστε, και απολαύστε το Grexit.