..............................................................
Σε
κείμενο που μόλις διάβασα και φέρει τίτλο με το όνομα του
αποδιοπομπαίου τράγου των τελευταίων 6 μηνών, η ουσια δεν βρίσκεται στην
προσπάθεια αποπροσανατολισμού διαμέσου των εντυπώσεων που δημιουργεί η
επικεφαλίδα και εν μέρει το άρθρο, αλλά στον επίλογο.
Ο γερμανός οικονομολόγος και επικεφαλής του ινστιτούτου Ifo του Μονάχου, Χανς-Βέρνερ Ζιν ερωτηθείς, γιατί η Ελλάδα δεν είναι ανταγωνιστική, απαντά:
“Η Ελλάδα έχει σήμερα μισθούς που ανέρχονται σε 15 ευρώ την ώρα. Αν το συγκρίνετε αυτό με τις γειτονικές χώρες, Τουρκία, Ρουμανία ή Βουλγαρία, εκεί οι μισθοί κυμαίνονται από 3 έως 5 ευρώ. Η Ελλάδα απλά δεν είναι ανταγωνιστική. Οι επενδυτές αποφεύγουν αυτή τη χώρα γιατί είναι πάρα πολύ ακριβή”.
Πολύ φοβάμαι πως απο την στιγμή που ξεκίνησε - απο αυτούς που υπαγορεύουν τις πολιτικές στην Ελλάδα- ΚΑΙ η σύγκριση στους μισθούς της χώρας μας με αυτούς της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, ίσως να είναι θέμα χρόνου να φθάσουμε ως εκεί, αν το συνδυάσει μάλιστα κανείς και με την κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ που πηγαίνει στα 180 ευρώ. Αλλωστε τα τελευταία χρόνια μας προετοίμαζαν για την απορρύθμιση στις συντάξεις η οποία σήμερα γίνεται πραγματικότητα και τώρα μάλλον μας προετοιμάζουν για την επόμενη.
Απο την εμπειρία μου στο εξωτερικό σαν δημοσιογράφος και επικοινωνιολόγος, όταν για παράδειγμα στη Γαλλία θέλουν να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη για ένα αντιλαϊκό μέτρο που μελλοντικά θα εφαρμοστεί, αρχίζουν τις συγκρίσεις για το τι γίνεται σε άλλες χώρες. Αρκετές φορές τα στοιχεία που παραθέτουν δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και η έρευνα η οποία έχει γίνει είναι απο ανεπαρκής έως και μηδενική. Oμως η εντύπωση που δημιουργείται στον κόσμο είναι αρκετή για να οδηγήσει σε αμφιβολίες, ερωτήματα, προβληματισμούς, συζητήσεις και τα λεγόμενα “ρεύματα” εως την επίτευξη του στόχου .
Με δεδομένο λοιπόν ότι η συζήτηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και του εργασιακού κόστους έχει ανοίξει με σχεδόν ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα και σε Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία και άλλες Ευρωπαικές χώρες, σήμερα περισσότερο απο ποτέ είμαι πεπεισμένη ότι διατηρούν, τραβάνε και σπρώχνουν την Ελλάδα ολοένα και πιο βαθιά στον βούρκο της κρίσης για να γίνει το παράδειγμα.
Αλλωστε οι περιστάσεις τουλάχιστον στην Ελλάδα το ευνοούν μιας και όπως λένε στη Γαλλία, σχεδόν πάντα αριστερές κυβερνήσεις επιβάλλουν και εφαρμόζουν τα πιο σκληρά μέτρα έχοντας την επίφαση των κοινωνικών κινημάτων.
Υ.Γ. Προσθέτω το σχόλιο του Harris Georgiou το οποίο βρίσκω πως συμπληρώνει το κείμενο μου. Merci! =>
Harris Georgiou Κάποιος πρέπει να αρχίσει να λέει, αντίστοιχα, το προφανές: το οικονομικό-εργασιακό μοντέλο της Ελλάδας δεν είναι αυτό της Τουρκίας ή της Βουλγαρίας. Εδώ οι περισσότεροι νέοι έχουν π.χ. ανώτατη εκπαίδευση, άρα υψηλή παραγωγικότητα σε συγκεκριμένους τομείς. Οι γειτονικές χώρες δεν το έχουν αυτό, ούτε ως ποσότητα ούτε ως ποιότητα πτυχιούχων. Όταν κάποιος θέλει να τους βάλει στην κατηγορία ανειδίκευτου εργάτη, κάνει δύο φορές κακό: (α) στο νέο που ξόδεψε χρόνια σπουδών για το τίποτα, (β) στην παραγωγή γιατί δεν θα τον αξιοποιήσει στο μέγιστο, (γ) στην οικονομία γιατί αναγκαστικά θα στρέψει το μοντέλο προς "κινεζοποίηση", που είναι τραγικό λάθος στη συγκεκριμένη περίπτωση. Συνεπώς όποιος συγκρίνει το ελληνικό εργασιακό μοντέλο με αυτό των (άθλιου επιπέδου) γειτονικών χωρών, είτε είναι απίστευτα ηλίθιος ως οικονομολόγος είτε έχει ταυτίσει στο μυαλό του την επιχειρηματικότητα με στις στρατιές ανειδίκευτων "μαύρων".
Δες εδώ τον "επίλογο": http://www.naftemporiki.gr/finance/story/981126/zin-ifo-brukselles-kai-parisi-edioksan-ton-baroufaki
Ο γερμανός οικονομολόγος και επικεφαλής του ινστιτούτου Ifo του Μονάχου, Χανς-Βέρνερ Ζιν ερωτηθείς, γιατί η Ελλάδα δεν είναι ανταγωνιστική, απαντά:
“Η Ελλάδα έχει σήμερα μισθούς που ανέρχονται σε 15 ευρώ την ώρα. Αν το συγκρίνετε αυτό με τις γειτονικές χώρες, Τουρκία, Ρουμανία ή Βουλγαρία, εκεί οι μισθοί κυμαίνονται από 3 έως 5 ευρώ. Η Ελλάδα απλά δεν είναι ανταγωνιστική. Οι επενδυτές αποφεύγουν αυτή τη χώρα γιατί είναι πάρα πολύ ακριβή”.
Πολύ φοβάμαι πως απο την στιγμή που ξεκίνησε - απο αυτούς που υπαγορεύουν τις πολιτικές στην Ελλάδα- ΚΑΙ η σύγκριση στους μισθούς της χώρας μας με αυτούς της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, ίσως να είναι θέμα χρόνου να φθάσουμε ως εκεί, αν το συνδυάσει μάλιστα κανείς και με την κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ που πηγαίνει στα 180 ευρώ. Αλλωστε τα τελευταία χρόνια μας προετοίμαζαν για την απορρύθμιση στις συντάξεις η οποία σήμερα γίνεται πραγματικότητα και τώρα μάλλον μας προετοιμάζουν για την επόμενη.
Απο την εμπειρία μου στο εξωτερικό σαν δημοσιογράφος και επικοινωνιολόγος, όταν για παράδειγμα στη Γαλλία θέλουν να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη για ένα αντιλαϊκό μέτρο που μελλοντικά θα εφαρμοστεί, αρχίζουν τις συγκρίσεις για το τι γίνεται σε άλλες χώρες. Αρκετές φορές τα στοιχεία που παραθέτουν δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και η έρευνα η οποία έχει γίνει είναι απο ανεπαρκής έως και μηδενική. Oμως η εντύπωση που δημιουργείται στον κόσμο είναι αρκετή για να οδηγήσει σε αμφιβολίες, ερωτήματα, προβληματισμούς, συζητήσεις και τα λεγόμενα “ρεύματα” εως την επίτευξη του στόχου .
Με δεδομένο λοιπόν ότι η συζήτηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και του εργασιακού κόστους έχει ανοίξει με σχεδόν ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα και σε Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία και άλλες Ευρωπαικές χώρες, σήμερα περισσότερο απο ποτέ είμαι πεπεισμένη ότι διατηρούν, τραβάνε και σπρώχνουν την Ελλάδα ολοένα και πιο βαθιά στον βούρκο της κρίσης για να γίνει το παράδειγμα.
Αλλωστε οι περιστάσεις τουλάχιστον στην Ελλάδα το ευνοούν μιας και όπως λένε στη Γαλλία, σχεδόν πάντα αριστερές κυβερνήσεις επιβάλλουν και εφαρμόζουν τα πιο σκληρά μέτρα έχοντας την επίφαση των κοινωνικών κινημάτων.
Υ.Γ. Προσθέτω το σχόλιο του Harris Georgiou το οποίο βρίσκω πως συμπληρώνει το κείμενο μου. Merci! =>
Harris Georgiou Κάποιος πρέπει να αρχίσει να λέει, αντίστοιχα, το προφανές: το οικονομικό-εργασιακό μοντέλο της Ελλάδας δεν είναι αυτό της Τουρκίας ή της Βουλγαρίας. Εδώ οι περισσότεροι νέοι έχουν π.χ. ανώτατη εκπαίδευση, άρα υψηλή παραγωγικότητα σε συγκεκριμένους τομείς. Οι γειτονικές χώρες δεν το έχουν αυτό, ούτε ως ποσότητα ούτε ως ποιότητα πτυχιούχων. Όταν κάποιος θέλει να τους βάλει στην κατηγορία ανειδίκευτου εργάτη, κάνει δύο φορές κακό: (α) στο νέο που ξόδεψε χρόνια σπουδών για το τίποτα, (β) στην παραγωγή γιατί δεν θα τον αξιοποιήσει στο μέγιστο, (γ) στην οικονομία γιατί αναγκαστικά θα στρέψει το μοντέλο προς "κινεζοποίηση", που είναι τραγικό λάθος στη συγκεκριμένη περίπτωση. Συνεπώς όποιος συγκρίνει το ελληνικό εργασιακό μοντέλο με αυτό των (άθλιου επιπέδου) γειτονικών χωρών, είτε είναι απίστευτα ηλίθιος ως οικονομολόγος είτε έχει ταυτίσει στο μυαλό του την επιχειρηματικότητα με στις στρατιές ανειδίκευτων "μαύρων".
Δες εδώ τον "επίλογο": http://www.naftemporiki.gr/finance/story/981126/zin-ifo-brukselles-kai-parisi-edioksan-ton-baroufaki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου