..........................................................
γράφει ο Τάκης Καραγιάννης (www.protagon.gr, 6/7/2015)
Αντίο και καλές δουλειές κύριε Βαρουφάκη!
γράφει ο Τάκης Καραγιάννης (www.protagon.gr, 6/7/2015)
Υπάρχει μία έκφραση στην αργκό -στο ιντερνετικό
κυρίως περιβάλλον- που περιγράφει επακριβώς την περίπτωση του Γιάνη
Βαρουφάκη. Το attention whore. Μέσες άκρες και για όσους δεν τη
γνωρίζουν ως φράση, χρησιμοποιείται για να περιγράψει το άτομο το οποίο
επιζητά τόσο πολύ την προσοχή του κόσμου που θα έκανε τα πάντα για να
την έχει. Και κάπως έτσι ήταν ο μέχρι πρότινος υπουργός Οικονομικών.
Ο άνθρωπος που στις πρώτες μέρες της θητείας του και στην πρώτη θεσμική επιτυχία του (το να σε επισκεφτεί ο πρόεδρος του Eurogroup, ενώ δεν το έχει ξανακάνει δεν είναι λίγο) φρόντισε να επισκιάσει τα πάντα με τον Ντάισελμπλουμ λέγοντας ένα “ουάου”. Ο άνθρωπος που την ώρα που η χώρα φλεγόταν κι οι διαπραγματεύσεις κορυφωνόταν άφηνε τα πάντα πίσω του και πήγαινε τριήμερο στην Αίγινα. Ο άνθρωπος που φωτογραφιζόταν στο Paris Match με φόντο οτιδήποτε άλλο εκτός από λιτό βίο, που -μόλις- είχε πει στον ελληνικό λαό. Ο άνθρωπος που είχε προσωπικό image maker κι ατζέντη που του έκλεινε συνεντεύξεις και τηλεοπτικές εμφανίσεις (δεν είναι κακό, αλλά είναι ενδεικτικό της μεγαλομανίας του). Είναι κι άλλα, πολλά, που μπορείς να θυμηθείς. Δεν έχει νόημα.
Ο Βαρουφάκης έχει αποτυπωθεί στη συλλογική μνήμη ως ροκ σταρ. Το βλέπεις στις αντιδράσεις του κόσμου όταν τον συναντούν στο δρόμο. Έχει αποτυπωθεί, όμως, κι ως εμπόδιο. Ως εγωπαθής επιδειξίας καθηγητής που προσπαθεί να αλλάξει χώρους εργασίας. Από τις νέες ψηφιακές αγορές της Αμερικής μέχρι την αρθρογραφία και την πολιτική. Οτιδήποτε για να μείνει εκτός αιθουσών διδασκαλίας.
Έχει ενδιαφέρον όχι το ότι αποχώρησε, αυτό θα γινόταν αργά ή γρήγορα. Προσωπική μου άποψη είναι πως άργησε κιόλας. Έχει ενδιαφέρον το πώς αποχώρησε. Στις 8 το πρωί, πριν το πρώτο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών του Τσίπρα, με ένα κείμενο στο site του που δεν αναφέρει πουθενά πως υπέβαλε την παραίτησή του στον πρωθυπουργό. Απευθύνεται στον λαό, λες κι είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Κι αδειάζει κι εν μέρει τον Τσίπρα, αφού λέει πως το ζήτησαν οι δανειστές κι αυτός το δέχτηκε. Ουάου! Τι έγινε; Δέχεται η κυβέρνηση της Αριστεράς υποδείξεις από τον Σόιμπλε και τον Ντάισελμπλουμ;
Τι γίνεται τώρα; Ό,τι περιμένει κάποιος που τον ξέρει έστω και λίγο. Ο Γιάνης θα γυρίσει τον κόσμο για άλλη μια φορά. Μόνο που τώρα το κασέ του θα είναι υψηλότατο. Θα μιλήσει σε ΜΜΕ και Πανεπιστήμια και κάθε λέξη του θα είναι μερικές χιλιάδες δολάρια, κάθε γκριμάτσα του μερικές χιλιάδες ευρώ. Αυτό θα κρατήσει περίπου όσο κράτησε κι η παρουσία του στο υπουργείο. Το θέμα είναι τι κάνει ο Τσίπρας και πώς τον κρατά σε απόσταση ασφαλείας. Θυμίζω πως είχε βγει πρώτος σε ψήφους στη Β' Αθηνών, στη μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρα. Κι έχει γιγαντωθεί από τότε.
Ο άνθρωπος που στις πρώτες μέρες της θητείας του και στην πρώτη θεσμική επιτυχία του (το να σε επισκεφτεί ο πρόεδρος του Eurogroup, ενώ δεν το έχει ξανακάνει δεν είναι λίγο) φρόντισε να επισκιάσει τα πάντα με τον Ντάισελμπλουμ λέγοντας ένα “ουάου”. Ο άνθρωπος που την ώρα που η χώρα φλεγόταν κι οι διαπραγματεύσεις κορυφωνόταν άφηνε τα πάντα πίσω του και πήγαινε τριήμερο στην Αίγινα. Ο άνθρωπος που φωτογραφιζόταν στο Paris Match με φόντο οτιδήποτε άλλο εκτός από λιτό βίο, που -μόλις- είχε πει στον ελληνικό λαό. Ο άνθρωπος που είχε προσωπικό image maker κι ατζέντη που του έκλεινε συνεντεύξεις και τηλεοπτικές εμφανίσεις (δεν είναι κακό, αλλά είναι ενδεικτικό της μεγαλομανίας του). Είναι κι άλλα, πολλά, που μπορείς να θυμηθείς. Δεν έχει νόημα.
Ο Βαρουφάκης έχει αποτυπωθεί στη συλλογική μνήμη ως ροκ σταρ. Το βλέπεις στις αντιδράσεις του κόσμου όταν τον συναντούν στο δρόμο. Έχει αποτυπωθεί, όμως, κι ως εμπόδιο. Ως εγωπαθής επιδειξίας καθηγητής που προσπαθεί να αλλάξει χώρους εργασίας. Από τις νέες ψηφιακές αγορές της Αμερικής μέχρι την αρθρογραφία και την πολιτική. Οτιδήποτε για να μείνει εκτός αιθουσών διδασκαλίας.
Έχει ενδιαφέρον όχι το ότι αποχώρησε, αυτό θα γινόταν αργά ή γρήγορα. Προσωπική μου άποψη είναι πως άργησε κιόλας. Έχει ενδιαφέρον το πώς αποχώρησε. Στις 8 το πρωί, πριν το πρώτο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών του Τσίπρα, με ένα κείμενο στο site του που δεν αναφέρει πουθενά πως υπέβαλε την παραίτησή του στον πρωθυπουργό. Απευθύνεται στον λαό, λες κι είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Κι αδειάζει κι εν μέρει τον Τσίπρα, αφού λέει πως το ζήτησαν οι δανειστές κι αυτός το δέχτηκε. Ουάου! Τι έγινε; Δέχεται η κυβέρνηση της Αριστεράς υποδείξεις από τον Σόιμπλε και τον Ντάισελμπλουμ;
Τι γίνεται τώρα; Ό,τι περιμένει κάποιος που τον ξέρει έστω και λίγο. Ο Γιάνης θα γυρίσει τον κόσμο για άλλη μια φορά. Μόνο που τώρα το κασέ του θα είναι υψηλότατο. Θα μιλήσει σε ΜΜΕ και Πανεπιστήμια και κάθε λέξη του θα είναι μερικές χιλιάδες δολάρια, κάθε γκριμάτσα του μερικές χιλιάδες ευρώ. Αυτό θα κρατήσει περίπου όσο κράτησε κι η παρουσία του στο υπουργείο. Το θέμα είναι τι κάνει ο Τσίπρας και πώς τον κρατά σε απόσταση ασφαλείας. Θυμίζω πως είχε βγει πρώτος σε ψήφους στη Β' Αθηνών, στη μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρα. Κι έχει γιγαντωθεί από τότε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου