"...εδώ ήρθαμε, ώρα να φεύγουμε..." με αφορμή ένα ρεπορτάζ από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Ηράκλειο της Κρήτης χτες... (http://www.ethnos.gr, 13/12/2014)

..............................................................


"...εδώ ήρθαμε, ώρα να φεύγουμε..."

Όταν η αισθητική ΠΑΣΟΚ διαπνέει το λόγο σου, τότε κι αυτό που λες, και κυρίως αυτό που εννοείς, είναι ΠΑΣΟΚ, οπότε εδώ ήρθαμε, ώρα να φεύγουμε...

«...Μερικοί νομίζουν - συνέχισε (ο κ.Τσίπρας) - ότι οι αγορές θα βαράνε το νταούλι κι εμείς θα χορεύουμε στο σκοπό τους. Ε, λοιπόν εμείς θα παίζουμε στο εξής το νταούλι, ή μάλλον τη λύρα της Κρήτης, κι εκείνοι θα χορεύουν πεντοζάλη...».*

(http://www.ethnos.gr, 13/12/2014)

*Σχόλιο δικό μου: Διαβάζω και ξαναδιαβάζω αυτά που είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑκαι μέλλων πρωθυπουργός και όλο πιο βαθιά συνειδητοποιώ ότι το υποσυνείδητο του Νεοέλληνα (δεξιού-αριστερού, δεν έχει σημασία) έχει αποικιοποιηθεί από την ιδεολογία ΠΑΣΟΚ. Και έχει αποικιοποιηθεί, όπως το υποσυνείδητο των Ευρωπαίων από τους Αμερικανούς, σύμφωνα με παλιά δήλωση του Βιμ Βέντερς - αλήθεια τι λέει και τι κάνει, κυρίως, αυτός ο σπουδαίος κινηματογραφιστής; Κλείνω την νοσταλγική παρένθεση και συνεχίζω στη μίζερη πραγματικότητα της ελληνικής πολιτικής ζωής και της ελληνικής αριστεράς. Απορώ πώς δεν ξαναείπε ο κ.Τσίπρας στο Ηράκλειο για "χρονοντούλαπο της Ιστορίας", πώς δεν είπε "η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες" ή "Ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, ο Λαός στην εξουσία" τα προσφιλή συνθήματα του Αντρέα και των ΠΑΣΟΚανθρώπων του. Μας αρέσει ακόμα αυτή η αισθητική; Νόμιζα ότι είχαμε ξεκόψει τους δεσμούς μας με το λαϊκισμό. Κι αν ακόμα δεν έχουμε αμετανόητοι όντες ξεκόψει, αλήθεια, τι τσαμπουκάς είναι αυτός για χορούς και πεντοζάλια; Σε ποια πραγματικά ερείσματα στηρίζεται αυτός ο τσαμπουκάς; Σε κάποιες διεθνείς σχέσεις και συμμαχίες, που προσφέρουν εναλλακτικές λύσεις; Σε κάποιες κοινωνικές συμμαχίες στο εσωτερικό της χώρας που θα δώσουν στήριξη; Σε κάποια προετοιμασία του κόσμου με καθαρές και παστρικές κουβέντες ότι η συνέχεια θα είναι δύσκολη, μα πολύ δύσκολη, και ότι θα πρέπει να είναι έτοιμος για τα χειρότερα και να βάλει πλάτη; και άρα, πολύ περισσότερο, στην ανάπτυξη κάποιου μαζικού κινήματος που είναι ήδη και θα είναι ετοιμοπόλεμο για να στηρίξει μια κυβέρνηση που θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα του λαού και του τόπου; Είπε ποτέ κανείς από τη σύμπασα Αριστερά τι συνέβη στην Κύπρο και ότι μπορεί να συμβεί και εδώ; Και πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί; Η απάντηση σ' αυτά τα εύλογα ερωτήματα είναι  ό χ ι  . Κι όταν αφήνεις τον κόσμο στα σκοτάδια δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν α) να εθελοτυφλείς και να τον παρασέρνεις στα δικά σου σκοτάδια με την πιθανότητα να μην σε ακολουθήσει, ή και αν σε ακολουθήσει να σε "αποχαιρετήσει" είτε από τα πριν, είτε μετά, όταν θα διαπιστώσει τη σκληρότητα του φωτός στην έρημο που τού επιφυλάχθηκε, β) να έχεις από τώρα συμβιβαστεί και να φοβάσαι να τού το ομολογήσεις. Οπότε, στην πρώτη περίπτωση, θα σπείρεις την πικρία και την απογοήτευση από τη ματαίωση, και όχι μόνο προς τον δικό σου πολιτικό φορέα, στη δεύτερη εκτός από την πικρία και την απογοήτευση, θα έχεις να αντιμετωπίσεις και την οργή. Και στις δύο πιθανολογούμενες εξελίξεις πόσο παρηγορητικό μπορεί να είναι ότι ήσουν μια αριστερή παρένθεση; Γιατί το άκουσα και αυτό: "στη χειρότερη περίπτωση, ακόμη κι αν η αριστερή κυβέρνηση πέσει μετά από δύο μήνες, ο κόσμος θα ξέρει ότι έπεσε μια κυβέρνηση που έκανε αυτά (ή καλύτερα, προσπάθησε να κάνει αυτά) που υποσχέθηκε" . Μας φτάνει; Σας φτάνει;...
Σχόλιο δεύτερο: Αλήθεια, θα χρειάζεται η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τους πολίτες να τού "υποδεικνύουν" αυτούς που έκλεψαν στο αμαρτωλό παρελθόν και τώρα είναι μαζί της; Αν δεν ήταν ειρωνικό χιούμορ απέναντι στην ερωτήσασα ακροάτρια της ομιλίας του (χιούμορ που δεν τιμά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ),  και αν εννοούσε πράγματι την απάντησή του, μάλλον πρέπει άμεσα να την ξανασκεφθεί και να την ανακαλέσει. Αλίμονο αν φτάσουμε να αλληλοκαρφωνόμαστε ως λαμόγια ή συνεργάτες των αντιπάλων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι δουλειά του κόσμου να καταδίδει τους "αμαρτωλούς", δουλειά του κόσμου είναι να ελέγχει την κάθε κυβέρνηση για τις σκοτεινές ή έστω σκιερές σχέσεις της με οποιονδήποτε. Ύστερα στη χώρα μας δεν είμαστε και πάρα πολλοί, γνωριζόμαστε μεταξύ μας κι ένα κόμμα εξουσίας, όπως φιλοδοξεί να είναι και να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να προφυλάσσεται από μόνο του από τις κακοτοπιές.