δόξα έχει η μαύρη πέτρα σου και το ξερό χορτάρι
μα τι να την κάνεις τη δόξα
όταν η πέτρα εξακολουθεί να 'ναι μαύρη
και το χορτάρι μένει ακόμα ξερό
.......................................................................
έλαιον θέλω και ου θυσίαν
κι εμείς που θυσιαστήκαμε;
εμείς που δε λαδώσαμε;
.......................................................................
"όταν πεθάνω να με θάψτε στο χωριό"
θέλουν να τιμήσουν με το πτώμα τους
την πατρίδα που αρνηθήκαν με το σώμα τους
........................................................................
[νέες συλλήψεις]
όλο και λιγοστεύον οι παράνομοι
όλο και περισσεύουν οι υπόνομοι
.......................................................................
πάλι καλά που πήγες από αδέσποτη
σκέψου να πήγαινες από δεσποτική
........................................................................
[αντιπαροχή]
εκεί που μαραίνονταν κήποι
τώρα ανθίζουνε σπίτια
.........................................................................
και τι δεν κάνατε να με θάψετε
όμως ξεχάσατε πως είμαι σπόρος
.........................................................................
τι μικρό τι μεγάλο το μυρμήγκι
αρκεί να μη βρεθεί κάτω από τη φτέρνα
(από τον "Μπουφέ" (1970-1978) και τα "Μικρά Ποιήματα" 1960-1978, εκδόσεις Διαγωνίου,Θεσ/νίκη, 1979)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου