Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

"Κρυφό καμάρι" του Ι.Κ.Πρετεντέρη ("ΤΑ ΝΕΑ", 19/4/2011) Κι εσύ, Γιάννη μας, τόσα χρόνια γιατί τους στήριζες και συνεχίζεις να τους στηρίζεις;*

Κρυφό καµάρι


ΤΟΥ Ι.Κ. ΠΡΕTΕΝΤΕΡΗ


ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΑ "ΝΕΑ" Τρίτη 19 Απριλίου 2011



Ο ΚΟΣΜΟΣ έχει τούµπανο ότι θα  γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Για αυτονόητους λόγους που αντιλαµβάνεται κι ο πλέον άσχετος µετα οικονοµικά – πλην Βούγια... ∆εν υπάρχει καµία χώρα στον κόσµο που να µπορεί να αντέξει ένα χρέος πάνω από το 150% του ΑΕΠ για την εξυπηρέτηση του οποίου θα πρέπει να αφιερώνει ετησίως πάνω από το 8% του ΑΕΠ. 

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, το έχει τούµπανο όλος ο διεθνής οικονοµικός Τύπος (από τη «Financial Times» και την «Wall Street Journal»έως τη «Handelsblatt»...), όλοι όσοι βγάζουν λεφτά στις διεθνείς αγορές (από τον Σόρος έως τον Ρουµπίνι) και όσοι γνωρίζουν καλά αυτά τα θέµατα (από τον προοδευτικό Κρούγκµαν έως τον συντηρητικό Ζιν). 

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, το έχει τούµπανο και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Η οποία προβλέπει µε τις αποφάσεις της 24ης-25ης Μαρτίου ότι όποια χώρα θέλει να προσφύγει στον Μόνιµο Μηχανισµό Στήριξης θα υποβληθεί σε µελέτη βιωσιµότητας του χρέους της και θα υποστεί αναδιάρθρωση. 
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, η Ε.Ε. µας λέει πως αν η Ελλάδα δεν έχει µπορέσει να βγει στις αγορέςέως το 2013 (πράγµα για το οποίο αµφιβάλλει πλέον ακόµη κι ο Παπακωνσταντίνου!) θα οδηγηθεί σε αναδιάρθρωση πριν µπει στον νέο µηχανισµό. Αλλος δρόµος δεν υπάρχει. 


ΚΙ ΑΥΤΟ που όλος ο κόσµος έχει τούµπανο, εµείς θέλουµε να το έχουµε κρυφό καµάρι.

ΕΜΕΙΣ, θα προσποιούµαστε ότι όλα πάνε µια χαρά κι ότι η χώρα δεν έχει πρόβληµα χρέους. Θα προσποιούµαστε ότι το Μνηµόνιο δεν αυξάνει το χρέος και δεν το καθιστά αβίωτο. Θα προσποιούµαστε ότι η ύφεση δεν επιβαρύνει το πρόβληµα του χρέους. Θα προσποιούµαστε ότι η συνταγή που εφαρµόζεται εδώ και δώδεκα µήνες αποφέρει καρπούς. Και, για να µην ξεχάσω το ρεφρέν, ότι «οι θυσίες του ελληνικού λαού πιάνουν τόπο». 

ΩΡΑΙΑ ΑΠΟΨΗ περί πολιτικής. Και δοκιµασµένη... Είναι αυτή που µας οδήγησε εδώ που βρισκόµαστε σήµερα. 

ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ της σκοπιµότητας και της κουτοπονηριάς. Οταν η Ελλάδα βούλιαζε και κάποιοι µετρούσαν το πολιτικό κόστος. Οταν η Ελλάδα κατέρρεε και κάποιοι φώναζαν «λεφτά υπάρχουν». Όταν πίστευαν, δηλαδή, ότι της αλήθειας προέχει το κοµµατικό συµφέρον και το εκλογικό αποτέλεσµα. Ε, ΛΟΙΠΟΝ, όποιοι δεν έχουν αντιληφθεί ότι αυτές οι αντιλήψεις τελείωσαν µαζί µε τα δανεικά, είναι µακριά νυχτωµένοι. ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να βάλουντο µυαλό τους να δουλέψει, αρκεί µια µατιά στις δηµοσκοπήσεις. Ολο και περισσότεροι Ελληνες γυρνούντην πλάτη τους στις σκοπιµότητες και τις ιδιοτέλειες του κοµµατισµού. Και ζητούν να ξέρουν την αλήθεια, όλη την αλήθεια – ευτυχώς! 

Η Ευρώπη µάς λέει πως αν η Ελλάδα δεν έχει µπορέσει να βγει στις αγορές έως το 2013 (πράγµα για το οποίο αµφιβάλλει πλέον ακόµη κι ο Παπακωνσταντίνου!) θα οδηγηθεί σε αναδιάρθρωση πριν µπειστον νέο µηχανισµό. Αλλος δρόµος δεν υπάρχει.


*Σχολιάζω: Κι εσύ, Γιάννη μας, γιατί τόσα χρόνια τους στήριζες και συνεχίζεις να τους στηρίζεις; Ξέρω, θα πεις "γιατί, βλέπεις κάποιους καλύτερους απ' αυτούς που μας κυβέρνησαν την τελευταία 35ετία;"Θα συμφωνήσω, η ένδεια πολιτικού - και όχι μόνο - προσωπικού στα τέλη του 20ου και στις αρχές του 21ου αιώνα στην Ελλάδα είναι πρωτοφανής. Δεν υπάρχει ένας, έστω ένας, να ανοίξει μια χαραμάδα φως για το μέλλον. Ό,τι εναλλακτικό πήγε να δημιουργηθεί, κατέληξε ενσωματωμένο στο άθλιο σύστημα οργάνωσης, λειτουργίας και ιεραρχίας αυτής της κωλοχώρας. Σε όλους τους χώρους, από την πολιτική μέχρι το ποδόσφαιρο, από την τέχνη μέχρι την οικονομία. Ένα σύστημα που τόσα χρόνια στηρίζεται μόνο στο ψέμα προς εαυτόν και αλλήλους και που αδιαλείπτως το αναπαράγει. Από την αποκατάσταση της δημοκρατίας μέχρι την "ευημερία" του 2004, και από την "Αλλαγή" μέχρι την "επανίδρυση" του κράτους, από την απογραφή μέχρι τα "λεφτά υπάρχουν" και τον "Τιτανικό". 
   Αλλά κι εσύ Γιάννη μας, τους λίγους που φώναζαν σαν μοναχικοί λύκοι την αλήθεια δεν τους άκουσες, διαπλεκόμενος ήσουνα και είσαι, και γι'αυτό κουφός. Οπότε ποιον να πείσεις τώρα ότι αναζητάς την αλήθεια. Σαν τον βοσκό του παραμυθιού την έχετε πατήσει και κανείς δεν σας πιστεύει! Να δούμε μπας και μας προκύψει κάποιος άφθαρτος στους σκοτεινούς καιρούς που ξημέρωσαν εδώ...    

Δεν υπάρχουν σχόλια: