Σε ηλικία 63 ετών έφυγε από τη ζωή το πρωί της Κυριακής ο δημοφιλής τραγουδοποιός Νίκος Παπάζογλου, έπειτα από πολυετή μάχη με τον καρκίνο.
Ο Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Μαρτίου 1948. Η πρώτη του συστηματική επαφή με τη μουσική ήταν μέσω συγκροτημάτων την περίοδο 1965-1970. Την ίδια εποχή έγραψε τα πρώτα του τραγούδια, δημιουργώντας παράλληλα ένα μικρό στούντιο με χειροποίητα μηχανήματα στη Θεσσαλονίκη.
Το 1972 με το συγκρότημα Ζηλωτής (Zealot) επιχείρησε να κατακτήσει τη διεθνή αγορά κατά το πρωτότυπο των Aphrodite`s Child. Μετακόμισε στο Αachen της Δυτικής Γερμανίας. Φτιάχτηκαν τότε έξι τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στο Mιλάνο αλλά υπάρχουν μόνο σε συλλογές φίλων. Το 1976, τραγουδώντας στους «Αχαρνής» του Διονύση Σαββόπουλου, συναντιέται με τον Μανώλη Ρασούλη και το 1978 η «καλή παρέα» (Μανώλης Ρασούλης, Νίκος Ξυδάκης, Διονύσης Σαββόπουλος και Νίκος Παπάζογλου) δημιουργεί το δίσκο «Η Εκδίκηση της Γυφτιάς» στο νεόδμητο στούντιο Αγροτικόν Νο 3, στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης.
Ακολουθούν «Τα Δήθεν» και το 1983 όλα όσα υπήρχαν σε σχέδια, σημειώσεις και χαμηλόφωνες ηχογραφήσεις μαζεύονται στο δίσκο «Χαράτσι» που προτείνει ένα «είδος μεικτό και μόνιμο». Ακολουθεί το «Μέσω Νεφών» το 1986, τα «Σύνεργα» το 1991 και ένα χρόνο αργότερα η "Επιτόπιος Ηχογράφησις" στο θέατρο του Λυκαβηττού (30 Σεπτεμβρίου 1991). Τον Απρίλιο του 1995 κυκλοφόρησε η δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Όταν Κινδυνεύεις Παίξε την Πουρούδα» -στην κυπριακή διάλεκτο- σημαίνει το κλάξον ποδηλάτου. Το 2005 κυκλοφόρησε η τελευταία του δουλειά το «Μάισσα Σελήνη».
Την ημέρα της κυκλοφορίας της «Μάισσα Σελήνη», ο Νίκος Παπάζογλου κέρδισε το Βραβείο Μουσικής στα Κρατικά Κινηματογραφικά Βραβεία Ποιότητας (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) για τη μουσική του στην ταινία η «Νοσταλγός».
Κάτω από την ετικέτα «Στρόγγυλοι Δίσκοι», ο Νίκος Παπάζογλου επιμελείται τις παραγωγές και ανακαλύπτει αξιόλογους τραγουδοποιούς όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Ορφέας Περίδης, το μουσικό σχήμα Μικρές Περιπλανήσεις, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου κ.ά.
*Η κηδεία του Νίκου Παπάζογλου θα γίνει τη Δευτέρα, στις 16:00, από τον Ιερό Ναό του Αγ. Θεράποντα, της Τούμπας, η γειτονιά όπου γεννήθηκε και έκανε τα πρώτα του βήματα στη μουσική.
...............................................................
Ξανά, ό,τι και για τον Ρασούλη...
ΧΑΒΑΛΕΔΙΆΡΙΚΟ
Ρούλα Γεωργακοπούλου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Σάββατο 19 Μαρτίου 2011
Τη µέρα που πέθανε ο Ρασούλης πετάχτηκαν στην οθόνη του υπολογιστή µου κάτι τύποι αµίλητοι που λίγο ακόµη και θα τους είχα διαγράψει από το facebook αν η συγκεκριµένη είδηση δεν τους είχε βγάλει από τη σιωπή τους. Και τι δεν µου τραγούδησαν και τι δεν µε ανάγκασαν να θυµηθώ, ακόµη και πράγµατα που είχα προσπαθήσει πολύ για να ξεχάσω. Την «Τρελή κι αδέσποτη» που τα αγόρια της γενιάς µου το είχαν κάνει θούριο και καντάδα της πιο ευσυγκίνητης τεστοστερόνης. Το συγχυτικό «Πότε Βούδας πότε Κούδας» που σαν το σκυλάκι δάγκωνε την ουρίτσα του σε εποχές ασύστολου χαβαλέ και ανεµπόδιστης ιδεολογικής αναζήτησης. Τo «Μη µ' αποκαλείς τεµπέλη και µου σπας το ηθικό» που για έναν περίεργο λόγο είχε συνδεθεί µε τις εξεταστικές και τις µέρες ατελείωτου σαπίσµατος σε καναπέδες, κρεβάτια, ντιβανοκασέλες. Του «Απότσου το µπαράκι» που έδινε στυλ και υπόληψη σε όλα τα παραπάνω.
Όλα τα αγάπησα και όλα τα µίσησα µε τη δύναµη που έχει ο καθένας να απωθεί ή να ανακαλεί ό,τι τον έκανε άνθρωπο. Μα πιο πολύ πενθώ για τον οριστικά χαµένο
οίστρο µας. Να ζήσουµε να τον θυµόµαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου