..........................................................
Διώνη Δημητριάδου
(γ.1956)
Όλα τα σκοτεινά τα διάβηκες
Όλα τα σκοτεινά τα διάβηκες
μετρώντας τις απώλειες
χωρίς καμιά ασπίδα
με θέληση λειψή.
Διώνη Δημητριάδου
(γ.1956)
Όλα τα σκοτεινά τα διάβηκες
Όλα τα σκοτεινά τα διάβηκες
μετρώντας τις απώλειες
χωρίς καμιά ασπίδα
με θέληση λειψή.
Τι γύρευες εσύ σε χώρο ιερό
αναστενάρης άθρησκος;
Κι ύστερα βρίζεις τον καιρό
-έτσι μικρός κι ανήμπορος-
για τα φτερά που δεν σου χάρισε
να απογειωθείς.
Τώρα καμένος ως το κόκκαλο
απέμεινες να προσδοκάς
ανέλπιστη βοήθεια.
Μα ο στερημένος ουρανός
δεν στύβει πια τα σύννεφα.
Κι εσύ δεν θα πετάξεις.
Διώνη Δημητριάδου
αναστενάρης άθρησκος;
Κι ύστερα βρίζεις τον καιρό
-έτσι μικρός κι ανήμπορος-
για τα φτερά που δεν σου χάρισε
να απογειωθείς.
Τώρα καμένος ως το κόκκαλο
απέμεινες να προσδοκάς
ανέλπιστη βοήθεια.
Μα ο στερημένος ουρανός
δεν στύβει πια τα σύννεφα.
Κι εσύ δεν θα πετάξεις.
Διώνη Δημητριάδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου