...............................................................
Ευγένιος Αρανίτσης
‘’...Ο κόσμος
παίζει και με το δίκιο του. Εφ’ όσον δεν εμπιστεύεται πια κανέναν θεσμό και
καμιά πηγή υποσχέσεων, η απελπισμένη προσπάθεια για χειραγώγηση των πιθανοτήτων
καταλήγει η μόνη διέξοδος.
Αυτή η
ανυποχώρητη επιθυμία για ραντεβού στα τυφλά αντηχεί εξίσου σε όλα τα
θεσμικά επίπεδα της κυκλοφορίας του
λόγου, με πρώτο εκείνο της παιδείας, όπου οι έφηβοι αποκτούν εμπειρίες ολότελα
ξένες προς την καλλιέργεια της ικανότητας να μαθαίνουν, υποχρεωμένοι να
εκπαιδεύονται στη διαχείριση πληροφοριών μέσω τεστ, κουίζ, multiple choices
και
πάσης φύσεως παιχνιδιών γνώσεων, που η φιλοσοφία τους επιτρέπει, και συνάμα
απαιτεί, εφήμερες συμμαχίες με το τυχαίο. Κατά βάθος, όταν λέμε ότι η απόκτηση
ενός διπλώματος ή πτυχίου είναι, αυτή καθαυτή σημαντικότερη από το μαθησιακό
περιεχόμενο που τα τελευταία θα προϋπέθεταν, δεν αναφερόμαστε σε κάτι
διαφορετικό από το ότι οι μετοχές ή τα ομόλογα είναι, αυτά τα ίδια,
σημαντικότερα από το αγαθό που αντιπροσωπεύουν στο φάσμα της πραγματικής οικονομίας...’’
Ευγένιος Αρανίτσης
(«Ελευθεροτυπία», 11/10/2008)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου