"Μελαγχολία γραμματικού" ποίημα του Νάσου Βαγενά δανεισμένο από τον φίλο στο fb και συγγραφέα Γιώργο Αριστηνό (facebook/Giorgos Aristinos, 28/2/2016)

...........................................................
 
                
                Καθώς ολοένα βουλιάζουμε...

                  Καθώς ολοένα βουλιάζουμε στο γήρασμα
                  του σώματος, της μορφής μας κ.τ.λ.
                  ή στο βαθύ αναπότρεπτο της μοίρας μας
                  (σε ελπίδες και σε άλλα κατάλοιπα),
                  χρειαζόμαστε σωσίβια για να επιπλεύσουμε,
                  φουσκωμένες λέξεις που να μας κρατούν 
                                                                       στα κύματα,
                  όπως τα σκοτεινά, τ’ αβύθιστα ρήματα
                  της Πυθίας, που δεν μπορούσαν 
                                                         να τα διαψεύσουνε.

                      
                     N. Βαγενάς, Μελαγχολία γραμματικού