Σονέτο 34 του William Shakespeare (1564 - 1616) μτφ. Βασίλης Ρώτας-Βούλα Δαμιανάκου

................................................................

William Shakespeare (1564 - 1616)

Σονέτο 34

Τι μ’ έκανες που μού ‘ταξες ημέρα τόσο ωραία

και ξέσκεπος ξανοίχτηκα σε μακρινή εκδρομή,

κι άφησες να ‘ρθουν σύννεφα στον δρόμο μου χυδαία

να κρύψουνε το θράσος σου μ’ αιθάλη τους σαθρή;

Τι κι αν σκορπάς τη συννεφιά; Δε φτάνει να στεγνώσει

το μουσκεμένο πρόσωπο που το ‘δειρε η ριπή·

ποιος μπάλσαμο παινεύει που μπορεί να σου επουλώσει

το τραύμα, αλλά να σβήσει το σημάδι δεν μπορεί;

Είναι η ντροπή που νιώθεις για τον πόνο μου γιατρειά;

Τι κι αν μετάνιωσες, εγώ τον έχω τον χαμό·

του αδικητή ο καημός είναι μικρή παρηγοριά

γι’ αυτόν που προσβολής βαριάς σηκώνει τον σταυρό.

Μα να που απ’ την αγάπη σου μαργαριτάρια στάζουν,

Που όντας πολυάκριβα όλο το κακό εξαγοράζουν.

Μτφ. Βασίλης Ρώτας-Βούλα Δαμιανάκου