Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016

"Ο Αχιλλέας σκοτώνει τη βασίλισσα των Αμαζόνων..." & "...Θα χαραξω μια ρυτίδα βαθιά στη γή..." δύο ποίηματα της φίλης στο fb ποιήτριας Αναστασίας Θεοδωρούδη (facebook, 4/3/2016)

.............................................................









Αναστασία Θεοδωρούδη
(γ.1975) 
















Ο Αχιλλέας σκοτώνει τη βασίλισσα των Αμαζόνων.



Λυγίζουνε τα γόνατα
απ' του θανάτου την ορμή.
Πήρε γι ' αυτή
να σκοτεινιάζει.
Στα χέρια του έπεσε
και μια στιγμή
ρίχνει τα ματια της ψηλά
να δεί το φώς π ' αφήνει.
Τον είδε σκυμμένο πάνω της.
Πώς κοίταζαν τα μάτια του.
Τι κάψιμο μες στην κοιλιά της ένιωσε χειρότερο
της λόγχης;
Κι εκείνος .
Σαν σιδερο που πύρωσε απ' του πολέμου τη φωτιά τα μάτια της ως μέσα τον τρυπούν.
Στα μαύρα του θανάτου
τα νερά για μια στιγμή
του φάνηκε κι αυτός πως
ταξιδεύει.
Στη μάχη δε φοβήθηκε ,
μα τώρα γονατίζει.
Κλείνει τα μάτια του
σφιχτά
τα μάτια της μη βλέπει.
Μα με ξερόκλαδα σωρό
δε φράζονται ποτάμια.
Τα μάτια του κι αν έκλεισε,
τα χέρια τη χαιδεψαν.
Τα χείλη τη φιλησανε
μ αφρούς στο στόμα του
ζεστούς ακόμα απο τη μάχη.

Πως δυό κορμιά που πάλευαν ώρες
να σκοτωθούνε
τώρα ζητούν να ενωθούν ;

Ομως γυναίκα εσύ.
Το λαιμό σου αν εγερνες
άμα λιγοψυχουσες,
αμα αδυναμία λίγη φανερωνες,
ποιος ξέρει μπορεί να σ' αγαπούσε.
Μπορεί και να γινοσουνα γυναικα του Αχιλλέα.

Μα όσο και αν σ' αγάπαγε ,
χρόνια ,
ζωές πολλές κι αν ζούσατε μαζί,
το νιώθεις αυτή την ύστατη στιγμή.
Τα ματια του όπως τώρα σε κοιτούνε
ποτέ δε θα μπορούσαν
να σε δούνε.


 ....................................................


Θα πάω και θα 'ρθω πολλές φορές σ ' αυτό τον δρόμο.
Θα χαραξω μια ρυτίδα
βαθιά στη γή.
Ανάμεσα στα μάτια της
που θα της δίνει μιαν έκφραση κάπως θυμωμένη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: