.................................................................
Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος
(γ. 1971)
Ποίηση της ήττας
Τι λές, σύντροφε,
χάνουμε μια παρτίδα
ακόμα;
Αρχαϊκό μειδίαμα
Σαν τα αρχαία αγάλματα
το ένα τους πόδι κομμένο
τα χέρια λείπουν ολότελα
το μήλο που κρατούσαν χαμένο
το δόρυ τους άφαντο
κι όμως όρθια, αγέρωχα
μ' ένα καμιά φορά μειδίαμα
στα χείλη τους αρχαϊκό,
που δεν σβήνει.
Φύλλο συκής
Τι ωραία που θα μύριζε
εκείνο το πρώτο
φρεσκοκομμένο φύλλο συκής
επάνω στο μουνί της Εύας.
Με πόση αλάνθαστη σοφία
συνδύασε ο Δημιουργός
τις δυο εξαίσιες μυρωδιές.
Άνοιξη θα 'τανε, οπωσδήποτε,
που ευωδιάζει η φύση.
Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος
(γ. 1971)
Ποίηση της ήττας
Τι λές, σύντροφε,
χάνουμε μια παρτίδα
ακόμα;
Αρχαϊκό μειδίαμα
Σαν τα αρχαία αγάλματα
το ένα τους πόδι κομμένο
τα χέρια λείπουν ολότελα
το μήλο που κρατούσαν χαμένο
το δόρυ τους άφαντο
κι όμως όρθια, αγέρωχα
μ' ένα καμιά φορά μειδίαμα
στα χείλη τους αρχαϊκό,
που δεν σβήνει.
Φύλλο συκής
Τι ωραία που θα μύριζε
εκείνο το πρώτο
φρεσκοκομμένο φύλλο συκής
επάνω στο μουνί της Εύας.
Με πόση αλάνθαστη σοφία
συνδύασε ο Δημιουργός
τις δυο εξαίσιες μυρωδιές.
Άνοιξη θα 'τανε, οπωσδήποτε,
που ευωδιάζει η φύση.
Από τη συλλογή του "Τι κοιτάζει στ' αλήθεια ο ποιητής;" (εκδ. "Πόλις", 2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου