...........................................................
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
(1863 - 1933)
Πέρασμα
Εκείνα που δειλά φαντάσθη μαθητής, ειν' ανοιχτά,
φανερωμένα εμπρός του. Και γυρνά, και ξενυχτά,
και παρασύρεται. Κι' ως είναι (για την τέχνη μας) σωστό,
το αίμα του, καινούργιο και ζεστό,
η ηδονή το χαίρεται. Το σώμα του νικά
έκνομη ερωτική μέθη' και τα νεανικά
μέλη ενδίδουν σ' αυτήν.
Κ' έτσι ένα παιδί απλό
γίνεται άξιο να το δούμε, κι απ' τον Υψηλό
της Ποιήσεως Κόσμο μια στιγμή περνά κι αυτό -
το αισθητικό παιδί με το αίμα του καινούργιο και ζεστό.
Ποιήματα, Αθήνα, 1948
από το "Ποιητικό Ανθολόγιο" της "ΑΥΓΗΣ" (14/12/2012)
με ανθολόγο του Δεκεμβρίου 2012 την Τζίνα Πολίτη 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου