"Πρόκληση!" του Ι.Κ.Πρετεντέρη ("ΤΑ ΝΕΑ", Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012)

..........................................................

Πρόκληση!

Του Ι.Κ.Πρετεντέρη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ  στα "ΝΕΑ", Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

 

Το φορολογικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή αποτελεί πραγματική κοινωνική πρόκληση. Για πολλούς λόγους.

Πρώτον, επειδή διαψεύδει τις προεκλογικές διαβεβαιώσεις των κομμάτων της συγκυβέρνησης ότι "δεν θα υπάρξουν άλλοι φόροι".

Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί νέοι φόροι. Και μάλιστα βαρύτατοι.

Σε πείσμα όλων των ερευνών και όλων των εκτιμήσεων (ακόμη και του ΔΝΤ) που υποστηρίζουν ότι η φοροδοτική ικανότητα του μέσου έλληνα φορολογουμένου έχει εξαντληθεί προ πολλού.

Δεύτερον, επειδή αυτοί οι νέοι φόροι επιβαρύνουν κυρίως την κοινωνική ραχοκοκαλιά της χώρας, που είναι η μέση οικογένεια μισθωτών με παιδιά.

Μια κοινωνική κατηγορία η οποία έχει ήδη καταβάλει το βαρύτερο αντίτιμο όχι μόνο στην αύξηση των φορολογικών βαρών αλλά και γενικότερα στην κρίση.

Τρίτον, επειδή έχει σαφή αντιαναπτυξιακό χαρακτήρα, τη στιγμή που όλοι δείχνουν να συμφωνούν ότι η χώρα μόνο με επιστροφή στην ανάπτυξη μπορεί να επιζήσει.

Δεν υπάρχουν φοροελαφρύνσεις στα νοικοκυριά που θα στηρίξουν την εσωτερική ζήτηση.

Δεν υπάρχουν φοροελαφρύνσεις στις επιχειρήσεις για να στηρίξουν τις επενδύσεις.

Δεν υπάρχει καμία πρόνοια για επαναπατρισμό των χρημάτων που έχουν φύγει στο εξωτερικό, αφού ακόμη και η φορολόγηση των καταθέσεων αυξάνεται.

Γιατί να έλθουν πίσω τα λεφτά; Για την ψυχή του Στουρνάρα;

Τέταρτον, επειδή αναπαράγει τις ήδη γνωστές φορολογικές ανισότητες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι (αν είναι ακριβείς οι λογαριασμοί που έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο) η μοναδική κοινωνική κατηγορία που τυγχάνει ευνοϊκότερης φορολογικής μεταχείρισης είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες με εισόδημα άνω των 60.000 ευρώ.

Δηλαδή, οι μεγαλογιατροί και οι μεγαλοδικηγόροι.

Πέμπτον, επειδή δεν περιλαμβάνει καμία πρόβλεψη για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.

Το αντίθετο: καταργεί μια σειρά από φορολογικές εκπτώσεις έναντι αποδείξεων, οι οποίες λειτουργούσαν αντικειμενικά εις βάρος της φοροδιαφυγής.

Εκτον, επειδή δεν αποτελεί τη σοβαρή φορολογική μεταρρύθμιση που χρειάζεται ο τόπος.

Είναι απλώς μια νέα φορολογική επιδρομή για να βρεθούν ποσά τα οποία αυθαιρέτως απαίτησε η τρόικα και στα οποία εξίσου αυθαιρέτως συμφώνησε η κυβέρνηση.

Η μεταρρύθμιση παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες.

Είναι προφανές άλλωστε ότι οι άνθρωποι που εδώ και τρεις μήνες κόβουν και ράβουν στο πόδι φορολογικές διατάξεις είναι ανίκανοι να κάνουν όχι μεταρρύθμιση αλλά ούτε μια απλή και λογική νομοθεσία.

Αυτό είναι νομίζω το πραγματικό μυστικό του νομοσχεδίου.

Οτι καταρτίστηκε κάτω από τον διπλό αστερισμό της προχειρότητας και της ανικανότητας.

Ως εκ τούτου, οι μεν έλληνες πολίτες θα πληρώσουν έναν βαρύτατο λογαριασμό.

Η ίδια η Ελλάδα όμως έχασε μια ιστορική ευκαιρία.

Κι επιτρέψτε μου να πω: το δεύτερο είναι πολύ σοβαρότερο από το πρώτο.