Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

"Ο πανικός της Παρασκευής" του Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr, 2/5/2012

..............................................................

Ο πανικός της Παρασκευής




Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr

Σαρκαστικά σχόλια βλέπω να προκαλεί η πρόθεση του προέδρου Βαγγέλη του Βενιζέλου να παρουσιάσει την «κυβερνητική ομάδα» του ΠΑΣΟΚ από την εξέδρα της πλατείας Συντάγματος, την Παρασκευή. Προσωπικώς, όμως, με εκπλήσσει περισσότερο το πρωθύστερο του σχήματος. Σε ποιους, δηλαδή, θα παρουσιάσει την κυβερνητική ομάδα και γιατί να την παρουσιάσει; Αφού, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, οι ενδείξεις για την προσέλευση του κόσμου την Παρασκευή είναι τόσο αποκαρδιωτικές, ώστε κάποιοι προεξοφλούν ότι όσοι θα κάνουν τον κόπο να προσέλθουν το πιθανότερο είναι να γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους.
Για την ώρα, φαίνεται ότι ο ορμητικός και πάντα έμπλεος αυτοπεποιθήσεως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει παγιδευθεί με την επιλογή του να πραγματοποιήσει ανοικτή συγκέντρωση και μάλιστα στο Σύνταγμα. Ωστόσο, προσπαθεί να αποτρέψει τον κίνδυνο της αποτυχίας, ρίχνοντας στη μάχη το υπερόπλο που ακούει στο όνομα Στέλιος Αγγελούδης. Πρόκειται για έναν πρώην λοχαγό του στρατού, αλλά και απόφοιτο της Νομικής Σχολής, στον οποίο ανέθεσε τον πολιτικό σχεδιασμό όταν ανέλαβε την ηγεσία του κινήματος. Εκτοτε όμως ουδείς αντελήφθη να αναλαμβάνει δραστηριότητες στο πλαίσιο των καθηκόντων του, ώσπου το βράδυ της Δευτέρας ο εν λόγω συνεργάτης του προέδρου συνεκάλεσε σύσκεψη δεκαπέντε γενικών γραμματέων, στους οποίους τόνισε την ανάγκη να συμβάλουν κατά τις δυνάμεις τους στη λαοθάλασσα της Παρασκευής. Αν οι εκκλήσεις του αποδειχθούν αποτελεσματικές είναι κάτι συζητήσιμο, καθώς μαθαίνω ότι κατέφυγε στη χρήση επιχειρηματολογίας, η οποία θα ήταν άκρως πειστική μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα απευθυνόταν σε πρωτοετείς της ΠΑΣΠ από τα ΤΕΙ των ξακουστών για την ομορφιά τους Γρεβενών.
Φοβάμαι ότι, για μία ακόμη φορά θα αποδειχθεί ότι ο χειρότερος εχθρός του Βαγγέλη του Βενιζέλου είναι ο εαυτός του. Αλλωστε, μια ιδέα της αυτοκαταστροφικής αυτοπεποίθησής του μπορεί να έχει ήδη ο καθένας από τις ολοσέλιδες καταχωρήσεις στις εφημερίδες όπου δεσπόζει η μορφή του.
Ανοικτοί λογαριασμοί
Δεδομένου ότι οι μαξιμαλιστικοί στόχοι του ΠΑΣΟΚ για τις εκλογές δείχνουν ανέφικτοι, η επομένη των εκλογών για το άλλοτε κραταιό κίνημα προμηνύεται ελαφρώς ταραχώδης. Λόγου χάριν, ο Ανδρέας ο Λοβέρδος -για τον οποίο είναι παγκοίνως γνωστό ότι ήθελε να βρίσκεται στη θέση του Ευάγγελου- φέρεται να εκδηλώνει την πικρία του για τον υποβαθμισμένο ρόλο του στην προεκλογική εκστρατεία. Κατά πληροφορίες, δε, επιδιώκει να εκλεγεί στην κατά το δυνατόν καλύτερη θέση στην Β΄ Αθηνών. Οχι, προς Θεού, λόγω της προσωπικής φιλοδοξίας του! Για το μέλλον του κινήματος και μόνον, αν τελικά η εκλογική επίδοση του ΠΑΣΟΚ είναι αυτή που φαντάζονται οι έμπειροι περί τα τοιαύτα...
Του κομματικού σωλήνα
Ετυχε να παρακολουθήσω τηλεοπτική συνέντευξη του Νίκου Ανδρουλάκη, τον οποίο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τοποθέτησε στην τρίτη (και εκλόγιμη) θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας, καθώς τυγχάνει εκλεκτός συνομιλητής του. Η άνεση του στη χρήση της ξύλινης κομματικής γλώσσας ήταν τέτοια, ώστε προς στιγμήν αναρωτήθηκα αν πράγματι είναι νέος ένας άνθρωπος που χρησιμοποιεί μια τόσο γερασμένη γλώσσα. Ωσπου τον άκουσα να εκστομίζει το υπέροχο «είναι συνάρτηση της διεθνής (sic) οικονομίας» και, για όσους δεν είχαν προλάβει να το πιάσουν με την πρώτη, να προσθέτει: «Της διεθνής (sic) κατάστασης». Ετσι πείσθηκα ότι, ναι, παρά την πρώιμη ωριμότητα που προσδίδει στην όψη του το κουρασμένο ύφος του, ο άνθρωπος είναι πράγματι νέος, αφού μιλάει τη γλώσσα τους...
Και πάλι κοντά μας
Ουφ! Τεράστια ήταν η ανακούφισή μου όταν είδα ότι ο Μάκης Ψωμιάδης ή Αγαπούλας ή Μάκαρος ή Μπιγκ Μακ εκδόθηκε επιτέλους στην Ελλάδα. Διότι καθώς οδεύουμε σταθερά προς την ακυβερνησία, από εκεί στην πλήρη οικονομική κατάρρευση και το κοινωνικό χάος, με κατάληξη την παράδοση της χώρας στις μαφίες, καλό είναι τουλάχιστον η χώρα να έχει ισχυρή ηγεσία...
Εκθέματα
«Πιστεύω ότι αυτή η κλοπή ήταν στοχευμένη και ο στόχος δεν ήταν ο Πικάσο αλλά η Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα. Γιατί έληγε η θητεία της σε πέντε μέρες και ο καλύτερος τρόπος, ο πιο διαβολικός, ο πιο μεφιστοφελικός για να την υπονομεύσουν ήταν αυτός». Αυτά δήλωσε σχετικώς με την πρόσφατη κλοπή η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, αποστασιοποιούμενη διά του τρίτου προσώπου από το έργο της, ώστε η αντικειμενικότητα της κρίσης της να μην επιδέχεται την αμφισβήτηση των βυσσοδομούντων εχθρών της. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, είναι ευχής έργον ότι η κυρία Λαμπράκη δεν εκτίθεται στην Πινακοθήκη ως μέρος της συλλογής, αλλά μόνο διά των δηλώσεών της...
Απαραίτητη διευκρίνιση
Επειδή με ρωτούν σχετικώς, μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αναγνώστες της στήλης, αλλά και προσωπικοί φίλοι, που μου τηλεφωνούν για τον λόγο αυτόν, διευκρινίζω ότι ο υποψήφιος της Δράσης Σ. Κασιμάτης ουδεμία σχέση έχει με τον υπογράφοντα, πέραν του κοινού επωνύμου. Πρόκειται για τον εκπαιδευτικό και στέλεχος της Σχολής Μωραΐτη Σπύρο Κασιμάτη, άνθρωπο καθ’ όλα αξιόλογο, καθ’ όσον γνωρίζω.
Εκλεκτικές συγγένειες
Είναι αλήθεια ότι, ενώπιον των αντιδράσεων που προκάλεσε ο υπαινιγμός συνεργασίας με τους Ανεξάρτητους Ελληνες, ο πρόεδρος Τσίπρας έσπευσε να τα μαζέψει. Λογικό ήταν, διότι η συνεργασία δεν θα προχωρούσε, καθώς «ΣΥΝ + Καμμένος = Συγκαμμένος»· και ο συγκαμμένος μετά βίας καταφέρνει να σέρνει τα βήματά του...

Δεν υπάρχουν σχόλια: