"Η ψήφος των ανέργων" του Παντελη Mπουκαλα ("Καθημερινή", 12/5/2012)

....................................................... Η ψήφος των ανέργων Του Παντελη Mπουκαλα Πόσοι ήταν οι επισήμως καταγεγραμμένοι  άνεργοι στις 6 Μαΐου δεν είναι ακόμα  γνωστό. Θα το μάθουμε τον Ιούλιο.  Τον Φεβρουάριο πάντως ήταν 1.070.724,  ποσοστό 21,7%, κατά πέντε μονάδες  μεγαλύτερο του αντίστοιχου περυσινού  (15,2%) και ελάχιστα υπολειπόμενο του  ποσοστού της πρωταθλήτριας Ισπανίας  (24,1%). Ενας ψηφοφόρος στους δέκα  δηλαδή δεν έχει δουλειά. Κι άντε. Ας  υποθέσουμε ότι ακόμα κι αυτά τα στοιχεία  τα έχει κάπως νοθεύσει η «ελληνική  παραβατικότητα», που τόσο συχνά την  επικαλούνται και οι εταίροι και οι  ηγέτες μας. Ας υποθέσουμε δηλαδή ότι   γράφονται στους ανέργους  και κάμποσοι αυτοαπασχολούμενοι  που δεν έχουν σοβαρά βιοτικά  προβλήματα. Οι ημιαπασχολούμενοι  όμως πού γράφονται; Και όσοι  αναγκάστηκαν να δουλεύουν εκ  περιτροπής, δυο μεροκάματα τη βδομάδα,  κι αυτά όχι ολόκληρα; Πόσοι από τους ανέργους (και από τους   συγγενείς τους βέβαια, που πρέπει να  μετρήσουν και την απόγνωση του  ανθρώπου τους στα εκλογικά τους  κριτήρια) έφτασαν ώς την κάλπη,  δεν το ξέρουμε επίσης με απόλυτη  ακρίβεια. Αλλά ακόμα και αν εικάσουμε  ότι απείχαν σε ποσοστό κάπως μεγαλύτερο  του μέσου όρου, και πάλι περισσεύουν  εκατοντάδες χιλιάδες για να ψηφίσουν.  Και να ψηφίσουν τι; Εδώ χωράει πιστεύω  ό,τι έγραψε η γερμανική εφημερίδα  «Ντι Βελτ»: «Αν οι Ελληνες είχαν ψηφίσει διαφορετικά θα έπρεπε να  αναρωτηθούμε για την πνευματική   τους υγεία». Και οι άνεργοι δηλαδή (ή μάλλον  πολύ περισσότερο αυτοί) απέσυραν  την εμπιστοσύνη τους από τον  δικομματισμό και στράφηκαν  αλλού, κυρίως αριστερότερα. «Από θυμό  και οργή» λένε ορισμένοι, και μάλιστα με  έναν τόνο που δηλώνει ότι ο θυμός,  εκτός από αδικαιολόγητος, είναι και άπρεπος.  Λες και οι άνθρωποι ψηφίζουν με ψυχρότητα  κομπιούτερ ή φορώντας τα άσπιλα γάντια  του σαβουάρ βιβρ. Από ανωριμότητα, λέει το   ΚΚΕ χωρίς να το λέει· καλεί πάντως τους  πολίτες «να διορθώσουν την ψήφο τους»,  δηλαδή να στραφούν σ’ αυτό, αφού  άλλη εκδοχή ωριμότητας δεν είναι ανεκτή  από το κόμμα της κ. Παπαρήγα, από το  οποίο δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε  καμία άλλη «ερμηνεία». «Από νοσταλγία για το καθεστώς του βολέματος  και της λαμογιάς» λένε οι πιο επιστήμονες.  Αλλά ένας τριαντάρης άνεργος τι να  νοσταλγήσει, ω εμβριθέστατοι;