..............................................................
Γερμανικό
Εγχειρίδιο Πολέμου*
(Deutsche Kriegsfibel)
(απόσπασμα)
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΨΗΛΑ
θεωρούνε ταπεινά να μιλάς για το φαΐ.
Ο λόγος: έχουνε
κιόλας φάει.
Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο
χωρίς να 'χουνε δοκιμάσει
κρέας της προκοπής.
Πώς ν' αναρωτηθούν πούθ' έρχονται
και πού πηγαίνουν; Είναι,
τα όμορφα δειλινά,
τόσο αποκαμωμένοι.
Το βουνό και την πλατειά τη θάλασσα
δεν τα 'χουνε ακόμα δει
όταν σημάνει η ώρα τους.
Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί
γι' αυτό που είναι ταπεινό
ποτέ δε θα υψωθούν.
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΔΕ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ.
Οι μήνες όλοι, όλες οι ημέρες
είναι ακόμα ανοιχτές. Κάποιες απ' αυτές
θα σφραγιστεί μ' ένα σταυρό.
ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΨΩΜΙ.
Οι έμποροι φωνάζουν γι' αγορές.
Οι άνεργοι πεινούσαν. Τώρα
πεινάνε κι όσοι εργάζονται.
Τα χέρια που ήταν σταυρωμένα, σαλεύουν πάλι:
Φτιάχνουν οβίδες.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΝΕ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠ' ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
κηρύχνουν τη λιτότητα.
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα
ζητάν θυσίες.
Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους
για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν.
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
λεν πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό
είναι πάρα πολύ δύσκολη
για τους ανθρώπους του λαού.
...............................................................
ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ
ο απλός λαός ξέρει
πως έρχεται ο πόλεμος.
Όταν αυτοί που είναι ψηλά καταριούνται τον πόλεμο
οι διαταγές για επιστράτευση έχουν υπογραφεί.
ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΜΕ ΚΙΜΩΛΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΟ:
"Θέλουνε πόλεμο".
Αυτός που το 'χε γράψει
έπεσε κιόλας.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΨΗΛΑ ΛΕΝΕ:
Να ο δρόμος για τη δόξα.
Αυτοί που είναι χαμηλά λένε:
Να ο δρόμος για το μνήμα.
..........................................................................
*: Από τα "Ποιήματα" του Μπερτολτ Μπρεχτ σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη (Εκδόσεις "Θεμέλιο", ε' έκδοση 2000)
Γερμανικό
Εγχειρίδιο Πολέμου*
(Deutsche Kriegsfibel)
(απόσπασμα)
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΨΗΛΑ
θεωρούνε ταπεινά να μιλάς για το φαΐ.
Ο λόγος: έχουνε
κιόλας φάει.
Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο
χωρίς να 'χουνε δοκιμάσει
κρέας της προκοπής.
Πώς ν' αναρωτηθούν πούθ' έρχονται
και πού πηγαίνουν; Είναι,
τα όμορφα δειλινά,
τόσο αποκαμωμένοι.
Το βουνό και την πλατειά τη θάλασσα
δεν τα 'χουνε ακόμα δει
όταν σημάνει η ώρα τους.
Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί
γι' αυτό που είναι ταπεινό
ποτέ δε θα υψωθούν.
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΔΕ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ.
Οι μήνες όλοι, όλες οι ημέρες
είναι ακόμα ανοιχτές. Κάποιες απ' αυτές
θα σφραγιστεί μ' ένα σταυρό.
ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΨΩΜΙ.
Οι έμποροι φωνάζουν γι' αγορές.
Οι άνεργοι πεινούσαν. Τώρα
πεινάνε κι όσοι εργάζονται.
Τα χέρια που ήταν σταυρωμένα, σαλεύουν πάλι:
Φτιάχνουν οβίδες.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΝΕ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠ' ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
κηρύχνουν τη λιτότητα.
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα
ζητάν θυσίες.
Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους
για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν.
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
λεν πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό
είναι πάρα πολύ δύσκολη
για τους ανθρώπους του λαού.
...............................................................
ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ
ο απλός λαός ξέρει
πως έρχεται ο πόλεμος.
Όταν αυτοί που είναι ψηλά καταριούνται τον πόλεμο
οι διαταγές για επιστράτευση έχουν υπογραφεί.
ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΜΕ ΚΙΜΩΛΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΟ:
"Θέλουνε πόλεμο".
Αυτός που το 'χε γράψει
έπεσε κιόλας.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΨΗΛΑ ΛΕΝΕ:
Να ο δρόμος για τη δόξα.
Αυτοί που είναι χαμηλά λένε:
Να ο δρόμος για το μνήμα.
..........................................................................
*: Από τα "Ποιήματα" του Μπερτολτ Μπρεχτ σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη (Εκδόσεις "Θεμέλιο", ε' έκδοση 2000)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου