Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011
Τα δύο πρόσωπα
ΠΕΡΑΣΕ μία εβδομάδα, που ο σκυθρωπός εκείνη την Παρασκευή πρωθυπουργός εμφανίστηκε στην κοινή συνέντευξη με τον Ρόμπαϊ και τον Μπαρόζο, προσπαθώντας δύσθυμα να απαντήσει στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων για τη συμφωνία που συνήψε με την Ε.Ε., την Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ο ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ αναγνώστης δεν έχει παρά να ανατρέξει στα ειδησεογραφικά αρχεία της ημέρας -με τη βοήθεια της τεχνολογίας- για να διαπιστώσει το αληθές της εικόνας, που περιγράφεται πιο πάνω.
ΔΕΝ είχε άδικο ο πρωθυπουργός, που δεν έχει το χάρισμα του πατέρα του και του παππού του να δείχνει πολύ εύκολα και γρήγορα ψεύτικα συναισθήματα, όταν το απαιτούν οι συνθήκες. Ο Γ. Παπανδρέου, ευτυχώς, έχει ειλικρινή αντανακλαστικά.
Ο ΛΟΓΟΣ της δυσθυμίας του την περασμένη Παρασκευή ήταν ότι συμφώνησε να υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας στις τράπεζες και τους ιδιώτες δανειστές για πάνω από τρεις δεκαετίες, με την Ε.Ε. να λειτουργεί ως προαγωγός αυτών των αγορών και όχι ως αλληλέγγυος της Ελλάδας. Ως τοκογλύφος και όχι ως εταίρος.
ΚΑΙ συμφώνησε να εκχωρηθεί ο πλούτος της χώρας σε ξένα κεφάλαια, με τις εμπράγματες εγγυήσεις, που προβλέπει το σχέδιο για τη νέα σχέση της διεθνούς οικονομίας με την Ελλάδα.
ΤΟ νέο δάνειο που θα πάρει η χώρα είναι μικρό. Αν αφαιρέσει κανείς τα παλαιότερα που συμπεριλαμβάνονται στα 109 δισ., τις εγγυήσεις για τις τράπεζες και τα κεφάλαια ενίσχυσής τους, τα κεφάλαια για την ανταλλαγή των ομολόγων, μένουν κάτω από 10 δισ. για να μπουν στο ταμείο του κράτους.
Ο ΤΟΚΟΣ, όμως, που θα κληθεί να πληρώσει η χώρα, δηλαδή οι πολίτες, για τα παλαιά δάνεια, τα ομόλογα και τα νέα δάνεια είναι τέτοιος που στο τέλος της τριακονταετούς αιχμαλωσίας (αν φθάσουμε μέχρι εκεί) οι γενιές θα εργάζονται μόνο για να αποπληρώνεται χρέος. Ταυτόχρονα, θα έχουν χάσει εδάφη που θα έχουν πουληθεί, υπεδάφη που θα έχουν εκχωρηθεί, επιχειρήσεις που θα διώχνουν τα κέρδη τους έξω από τη χώρα και, φυσικά, την ισχύ να ασκεί η Βουλή τους ισχυρή εξωτερική πολιτική (αν ασκούσε ποτέ).
ΟΛΑ αυτά τα ήξερε ο πρωθυπουργός όταν του τα παρουσίασαν ως «take it or leave it» οι δήθεν εταίροι και οι εκπρόσωποι των διαφόρων τραπεζών και funds της οικουμένης. Και είχε να διαλέξει μεταξύ του μεγάλου «ναι» και του μεγάλου «όχι».
ΠΡΟΣΕΤΡΕΞΕ στους συμβούλους του, που τον έσπρωξαν, στην κυριολεξία, στο «ναι». Ο ίδιος δεν έχει ούτε τη γνώση, ούτε τη νοοτροπία, ούτε το σθένος για το «όχι». Αλλά είναι βέβαιο ότι έχει την ηθική να αναρωτήθηκε εντός του τι θα πει γι' αυτά στον ελληνικό λαό. Γι' αυτό και ήταν τόσο αμήχανος και σκυθρωπός ο Ελληνας πρωθυπουργός την περασμένη Παρασκευή το βράδυ.
ΑΠΟ τότε πέρασαν μέρες. Και την κατήφεια τη διαδέχτηκε σύντομα η ευωχία. Και χθες, η θριαμβολογία! Η προπαγάνδα, στην οποία υποτάχτηκαν, αν δεν συμμετείχαν κιόλας σχεδόν όλα τα ΜΜΕ, έδωσε τη θέση της στην πραγματικότητα. Και η αιχμαλωσία και η απομόνωση της χώρας για πολλά χρόνια μετατράπηκαν σε σωτηρία!
ΤΟ χειρότερο: Η «περίοδος χάριτος» των δανειστών μετατράπηκε στα αυτιά των ψηφοθηρούντων και φαυλοζωούντων βουλευτών και υπουργών σε ανάσα και ευκαιρία να συνεχίσουν να διαιωνίζουν την αισχρή, χυδαία, αντικοινωνική πελατειακή πολιτική, που έφερε τη χώρα ώς εδώ. Σ' αυτή την πολιτική, που εκχυδάισε τους Ελληνες από το 1980 και δώθε, να προστεθούν η αμάθειά τους και η αδιαφορία στα θέματα του δημόσιου (και όχι του δικού τους) συμφέροντος, για τα οποία θα όφειλαν να σκίζονται. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις μέσα και γύρω από το Κοινοβούλιο.
ΕΤΣΙ, νόμοι ψηφίζονται και ανατρέπονται με τα επόμενα προεδρικά διατάγματα. Συντεχνίες και φοροφυγάδες, μεσάζοντες και υπηρέτες τραμπούκοι εξακολουθούν να ευημερούν ανενόχλητοι. Το δημόσιο ταμείο εξακολουθεί να πεινάει, σιτιζόμενο μόνο από τα ειλικρινή κορόιδα, που κάποια στιγμή θα βρεθούν σαν τον Μακρυγιάννη στα παράθυρα της Βουλής.
ΚΑΙ οι υπουργοί -πλην ελαχίστων- εξακολουθούν να συντηρούν την πεθαμένη Ελλάδα του συντεχνιακού κολεγιαδισμού, του ο,τιγουσταρωκάνω, του σεχωγραμμένο, και του άρπαξε να φας και κλέψε να 'χεις.
ΓΙΑ ποιο λόγο θριαμβολογούσε χθες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα ο πρωθυπουργός; Και, κυρίως, σε ποιους Ελληνες απευθυνόταν; Ποιους επιβράβευε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου