..............................................................
Γ'
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΘΛΙΨΗ
Γειά σου θλίψη
Καλημέρα θλίψη
έντομο που φωλιάζεις μέσα μου
κι ολονυχτίς καραδοκείς πότε θ' ανοίξω μάτι...
Στην αρχή σ' έχω λησμονήσει
κοιτάζω τις γραμμές του ταβανιού
άξαφνα πατείς και μπαίνεις
στη συνείδηση
Έρχεσαι να πικράνεις τον πρωινό καφέ
ν' αποσπάσεις κάτι απ' την ελάχιστη χαρά
του χεριού μου στο πόμολο του παραθύρου
φέρνεις ανωμαλίες στο νερό του μπάνιου
προκαλείς το πρώτο δυσάρεστο τηλεφώνημα
είσαι τέρας
μικροσκοπικός Μινώταυρος που ζητάει τροφή
και συντηρείται με το ελάχιστο.
Τρως τρως Μινώταυρε -
είναι σάρκες αυτές δεν είναι αέρας
έτσι που πας δε θ' απομείνει τίποτε.
Γειά σου θλίψη
Καλημέρα θλίψη
έχεις εγκατασταθεί μονίμως μέσα μας
είσαι χειρότερη από τους ιούς και τους βακίλους
οι φιλόσοφοι σ' εξετάζουν στο φασματοσκόπιο
έχεις δώσει λαβή σε μιαν εξαίρετη λογοτεχνία
Η Μαρία Νεφέλη λέει:
τη διαβάζουμε και "βρίσκουμε τον εαυτό μας"
πιπιλάμε τη μαύρη καραμέλα μας
Ά τε να χαθούμε
παλιοτόμαρα μιας ευτυχιας πέμπτου ή έκτου ορόφου.
Όταν η συμφορά συμφέρει
λογαριαζέ την για πόρνη.
Και ο Αντιφωνητής:
Η ΠΡΩΙΝΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ
Ανοιχτό παράθυρο. Τριγύρω παρτέρια.
Ευθύ το σώμα. Τεντωμένα τα χέρια.
Ένα δύο τρία: ζωή μου αγία
σμικρύνω την ψυχολογία.
Το αυτό. Εν δυό: κατανοώ το πρόσωπό μου.
οικειοποιούμαι το αντίθετό μου.
Σύμπτυξις εν! Ούτε μη ούτε δεν.
Τάσεις και κάμψεις των χειρών
προς όλας τας διευθύνσεις
άνω πλαγίως εμπρός κάτω:
τα του γάτου στον σκύλο
τα του σκύλου στον γάτο.
Έκτασις της κεφαλής οπίσω: έεεν-νααα
δεν παραδέχομαι κανόνα κανέεεν-νααα.
Βαθεία εισπνοή: κόρη ώ κόρη δροσερή.
Αρχή μία: έξω η δεξιοτεχνία.
Προεισαγωγικόν άλμα εις τέσσαρας ταχείς χρόνους:
αντικαταστήσατε τους καθημερινούς φόνους.
Εν δυο τρία τέσσερα. Το αυτό:
το γενναίο είναι απατηλό.
Εις τον καιρόν! Επιμείνατε στον Μπρετόν!
Πρεοσχέεε! Μελετήσατε τον Φουριέ!
Στροφή της κεφαλής αριστερά:
όλα είναι σκατά.
Στροφή της κεφαλής δεξιά:
όλα είναι σκατά.
Και ο Αντιφωνητής:
Εις θέσιν - εν! Συμπέρασμα κανέν-
α. Τους ζυγούς λύσατε.
Τα κορίτσια φιλήσατε.
Κάνε άλμα
πιο γρήγορο από τη φθορά.
....................................................................................................................................
Σημ.: Τα δύο μέρη, της Μαρίας Νεφέλης και του Αντιφωνητή, είναι γραμμένα αντικρυστά, με κάθε στίχο του ενός μέρους να αντιστοιχεί σε στίχο του άλλου. Ας ληφθεί υπ' όψιν αυτή η μορφή του ποιήματος, καθώς εδώ, λόγω του περιορισμένου χώρου, η πιστή αναπαραγωγή της εικόνας του ποιήματος δεν ήταν δυνατή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου