Απ’ τον ομορφάντρα στο διακύδευμα Του Τάκη Θεοδωρόπουλου (ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Τετάρτη 02 Μαΐου 2012)

............................................................

Απ’ τον ομορφάντρα στο διακύδευμα*

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ",  Τετάρτη 02 Μαΐου 2012

Η λέξη «διακύβευμα» είναι ωραία. Εύηχη, σπάνια μέχρι πρότινος τουλάχιστον, ακούγεται σαν κάτι βαρύγδουπο και πολύ σοβαρό. Οταν σκάει μύτη ανάμεσα στις λοιπές κοινοτοπίες που ζητούν την ψήφο σου ανεβάζει το επίπεδο. Είναι κάτι σαν τα «ισοδύναμα μέτρα». Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς σημαίνουν, όμως καθότι και ισοδύναμα και μέτρα όλοι υποψιάζονται τη σπουδαιότητά τους. Ετσι και με τη λέξη διακύβευμα που χρησιμοποιείται ως συνώνυμη του «ζητήματος» ή του «ζητούμενου». Αν βέβαια πεις «ζήτημα» ή «ζητούμενο», ο άλλος καταλαβαίνει αμέσως ότι το μόνο που ζητάς είναι η ψήφος του. Ενώ το διακύβευμα την προβιβάζει σε ένα ζήτημα που, ακόμη και αν δεν ξέρεις τι ακριβώς σημαίνει, ή μάλλον επειδή δεν ξέρεις τι ακριβώς σημαίνει, παραμένει ζητούμενο.

Η λέξη διακύβευμα στις «σημαντικότερες εκλογές της Μεταπολίτευσης» έχει εκδημοκρατισθεί. Είναι κάτι σαν τον «ομορφάντρα» του έξοχου Μανώλη Μαυρομματάκη της διαφήμισης (επί τη ευκαιρία, όσοι δεν τον είδατε στου «Κουτρούλη τον γάμο», στο Εθνικό, χάσατε). Η χρήση της σε βοηθούσε να δείξεις ότι είσαι ενήμερος, γιατί βλέπεις δέκα ώρες την ημέρα τηλεόραση, ότι έχεις χιούμορ, γιατί πιάνεις αμέσως τα αστεία, ότι μπορείς να ειρωνευτείς, αλλά και να χαϊδέψεις τον συνομιλητή σου. Η χρήση της λέξης διακύβευμα βοηθάει τους πολιτικούς μας άνδρες να σε πείσουν ότι αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα της κατάστασης, τόσο που ενίοτε τα μπερδεύουν λίγο. Οπως εκείνος ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στο Ηράκλειο, ο κ. Μιχελογιαννάκης, που κατέρχεται αυτή τη φορά με τα ψηφοδέλτια της ΔΗΜΑΡ και πέρυσι το καλοκαίρι είχε κουφάνει το πανελλήνιο με το περίφημο «Ανδρός πεσούσης πας ανήρ ανδρεύεται» - ε, τώρα άκουσα τον κ. Μιχελογιαννάκη στον Βήμα FM να μιλάει για το «διακύδευμα». Νόμισα πως δεν άκουσα καλά, όμως, επειδή το επανέλαβε δις και τρις, αναρωτήθηκα μήπως πρόκειται για νεολογισμό που παράγεται από το «κύδος» - τη δόξα. Τη δόξα της δημοκρατίας μας που σου επιτρέπει να αρλουμπολογείς χωρίς να δίνεις λογαριασμό σε κανέναν.

Η λέξη διακύβευμα δεν υπάρχει στο Λεξικό Δημητράκου. Υπάρχει η λέξη «διακύβευσις», καθώς και το ρήμα «διακυβεύω» του οποίου η πρώτη σημασία είναι «παίζω τους κύβους», κοινώς ρίχνω ζαριές, εξού και η μεταγενέστερη σημασία του «διακινδυνεύω». Υπάρχει και το ρήμα «διακυβιστώ» που σημαίνει «κάνω τούμπες». Μπορεί η συσχέτιση των δύο ρημάτων να μη στέκει εκ πρώτης όψεως, όμως, όταν το διακύβευμα είναι τόσο σοβαρό όσο η βουλευτική έδρα και τούμπες μπορείς να κάνεις και ό,τι άλλο θέλεις.

Αυτά ως ελάχιστη προσφορά στο διακύβευμα αυτών των εκλογών, των οποίων το διακύβευμα είναι τόσο μεγάλο ώστε οι υποψήφιοι σε καλούν να σκεφτείς τι θα ψηφίσεις πριν ψηφίσεις. Κοινώς να ψηφίσεις με το μυαλό σου. Για να σου αποδείξουν ότι οι ίδιοι εμπιστεύονται και την κρίση σου, και τη λογική σου, και τις διανοητικές σου ικανότητες. Κοινώς, ότι αν νομίζεις ότι σε παίρνουν για ηλίθιο κάνεις τεράστιο λάθος. Απλώς σου ζητούν να μην ψηφίσεις με τα πόδια, όπως το συνηθίζεις. Λόγω διακυβεύματος.

*Σχόλιο: Κάποτε ο Βιμ Βέντερς ισχυρίστηκε ότι οι Αμερικανοί αποικιοποίησαν το υποσυνείδητο των Ευρωπαίων. Στην Ελλάδα το υποσυνείδητο των νεοελλήνων αποικιοποήθηκε από τη λαίλαπα του ΠΑΣΟΚ, εξ ου και η γλωσσική έκφραση που ασπάστηκε και επέβαλε στην προσπάθειά του να καταγραφεί ως "διπλανός γείτονας της Αριστεράς" ή και ως πολιτικός της συγγενής. Συνεισέφερε δε και σε νεολογισμούς και σε άδειασμα συνθημάτων και νοημάτων. (Θυμηθείτε, "στις 18 σοσιαλισμός", "ετεροχρονισμός", "κοινωνικοποίηση", "οι βάσεις φεύγουν", "αντιεξουσιαστές της εξουσίας" και άλλα διαμαντικά). Έτσι το χούι παραμένει, ακόμα κι αν ενδύεσαι άλλο κομματικό ρούχο.